عصرایران - دور نیست زمانی که "شیر" به عنوان یک ماده غذایی ارزشمند و ارزان قیمت در سبد غذایی همه خانواده های ایرانی جای داشت. فقیر و غنی می توانستند شیر بخورند. شاید فرق عمده در این بود که ثروتمندان می توانستند شیر پرچرب گاومیش و سر شیر و خامه بخرند و دیگران به شیر گاو یا گوسفند بسنده می کردند.
اینک اما شیر از سبد غذایی روزانه فقرا حذف شده ، طبقه متوسط کمتر شیر می خورند و دیگرانی هم که هنوز توان خرید مداوم شیر دارند، معلوم نیست که چه کیفیتی دریافت می کنند و آیا شیر مفید قدیم را می نوشند یا مایع سفید آلوده به روغن پالم؟!
گذشته از بحث کیفیت شیر، آنچه در سال های اخیر و مشخصاً بعد از اجرای طرح هدفمندی باعث شد مصرف شیر در کشور به شدت کاهش یابد و به نصف نزدیک شود ، "افزایش دائمی قیمت" آن بوده است.
شاید به نظر برسد که هر بطری شیر حدوداً دو هزار تومانی رقم چندانی نیست اما اگر آن را ضرب در تعداد روزهای ماه و تعداد اعضای خانواده کنیم، رقم قابل توجهی - با توجه به جمعیت خانواده - در بودجه ماهانه می شود.
اگر هر فرد طبق حداقل استاندارد روزانه تنها یک بطری شیر بخورد، هزینه ماهانه برای یک خانواده 5 نفری، بالغ بر 300 هزار تومان می شود که تأمین آن - با توجه به هزینه های دیگر - از عهده همه خانواده ها بر نمی آید.
فاجعه این جاست که دولت ها به شیر صرفاً از منظر اقتصادی نگریسته اند و آن را در ردیف کالاهایی مانند قند و شکر ، مایع ظرفشویی ، خودرو، پارچه و ... تلقی کرده اند حال آن که شیر یکی از استراتژیک ترین کالاها در همه جوامع بشری به شمار می رود و "سلامت و پیشرفت" هر جامعه ای به طور مستقیم و به طرز شگفت انگیزی به مصرف شیر بستگی دارد.
در این نوشتار وارد مقولات تخصصی پزشکی - که خارج از صلاحیت علمی نویسنده است- نمی شویم ، فقط اجمالاً می توانیم هشدار دهیم که کاهش معنی دار مصرف شیر در جامعه، می تواند آرام آرام توان ذهنی و متوسط هوش افراد را کاهش دهد و به ویژه نسل جدید را با محدودیت های جدی فکری و مغزی درگیر کند. بدیهی است که وقتی مغزها ، به دلیل عدم یا کاهش مصرف شیر، کارکرد کند تری داشته باشند، روند رشد کشور نیز به طرز محسوسی کند خواهد شد و این ، یک تعارف نیست.
گذشته از این، با کاهش مصرف شیر ، باید منتظر شیوع وحشتناک انواع بیماری ها به ویژه پوکی استخوان و مرگ های زودرس بود. بنابراین گذشته از ابعاد انسانی و اجتماعی مسأله، از منظر اقتصادی نیز گرانی شیر هر چند امروز می تواند به نفع دولت باشد (به واسطه عدم پرداخت یارانه) ولی در دراز مدت و حتی میان مدت، چندین برابر پول ذخیره شده امروز، باید صرف هزینه های درمان بیماری های ناشی از غیبت شیر شود و بماند که بسیاری از تبعات آن ، هرگز جبران نخواهد شد.
امروزه در اهمیت مصرف شیر در جوامع، ژاپن را مثال می زنند که با افزایش میزان مصرف شیر در آن طی دهه های اخیر، متوسط قد مردم این کشور نسبت به گذشتگان شان افزایش داشته است. اگر وضعیت مصرف شیر در ایران همین گونه ادامه یابد و مدام کاهش یابد و از یک چهارم متوسط مصرف جهانی هم کمتر شود، دیر نخواهد شد که در اهمیت شیر، به جای ژاپن، ما را مثال بزنند و این بار نه به عنوان "الگو" که به عنوان "عبرت" بگویند: به ایران بنگرید که افت مصرف شیر در این کشور چه بر سر مردم و کشورشان آورد؟!
دادن یارانه در هر چه ، هزینه باشد، در شیر سرمایه گذاری است و از دولت انتظار می رود، نگاه صرفاً اقتصادی به شیر را کنار بگذارد و از منظر اجتماعی ، سلامت و توسعه بدان بنگرد. این هم به منفعت دولت و حکومت است، هم به سود تولید کنندگان و هم به نفع مردم. "تدبیر و امید" هم چنین حکم می کنند.
یکی از بهترین روش های افزایش جمعیت، جلوگیری از زود مردن مردم بیچاره است...
کل فامیل ما در کار دامداری بودند و همگی گاوداری های کوچک و بزرگ داشتند. امروز هیج کسی دام نگه نمی دارد و تمامی گاوداری ها خالی هستند
اما بی تفاوتی و عدم اصلاح این راه غلط و پر خطر برای اینده ایران بر گردن دولت جدید هست
بی تعارف عرض کنم
طرح هدفمندی یارانه ها بزرگترین خیانت به ملت و نسل های آتی ایران بود
و الحق باید مسببان این طرح که دولت نهم و دهم بود را همسنگ و همتراز شاه سلطان حسین صفوی و فتحعلیشاه بی لیاقت قاجار متصور شد
گذر زمان نشان خواهد داد که امام صادق درست فرموده اند :
مدیریت اقتصاد را به کسی بدهید که عقل معاش داشته باشد
متاسفانه تاریخ ایران دوره ننگین 8 ساله گذشته را هرگز فراموش نخواهد کرد
بخدا قسم که ملت با این کار نابود خواهد شد
قد متوسط جمعیت
توان فیزیکی
توان ذهنی
انواع بیماری ها
واقعا این دولت مردان به چی فکر می کنن؟
افسوس افسوس
اينكه همه ميخواهند همه محصولات و كالاها ارزان باشه ، در اين شكي وجود ندارد اما آيا به اين فكر كرده ايم كه تخصيص يارانه به شير ، چه بلايي سر توليد كننده شير مي آورد؟!
تا كي شير بايد از طريق اختصاص يارانه ارزان باشد؟!
اكنون دولت محترم با تخصيص يارانه به شير و قيمتگذاري غير منصفانه محصولات كشاورزي به جاي اينكه توليد كننده را در نظر بگيرد ، مصرف كننده را در نظر گرفته است
دولت بايد با آزادسازي و غير يارانه اي كردن قيمت شير ، به جاي مصرف كننده ، وضعيت توليد كننده را در نظر بگيرد و قيمت را آزاد كند تا هم انگيزه توليد ايجاد شده و بقول آن آقايي كه در بالا گفته گاوداري ها تعطيل شده ، گاوداري ها تعطيل نشود و هم اينكه رقابت بر سر فروش شير سالم و با كيفيت زياد شده و قسمتي از معظل بيكاري و ضربه به توليد كنندگان كم شود
قيمتگذاري محصولات كشاورزي در گروه كالايي يك نيز بسيار غير منصفانه است كه دولت بخاطر رفاه نسبي مردم از جيب كشاورزان "از كيسه خليفه بخشي" مي كند! در حاليكه كود و سم و ... كشاورز با ارز آزاد قيمتگذاري مي شود!!!
حالا توليد كننده چگونه كمرش خم نشه؟!
حالا قضییه شیره از روزی که مردم شنیدن تویه شیر روغن پالم می ریزن حتی الان واقعا هم نریزن ولی چون اعتماد مردم از دست رفته برای همین این اعتماد به این آسونی ها برنمی گرده
خطر عدم مصرف نان
خطر عدم مصرف میوه
خطر عدم مصرف تخم مرغ
خطر عدم مصرف گوشت قرمز
خطر عدم مصرف ماهی و میگو
خطر عدم مصرف برنج
خطر عدم مصرف حبوبات
خطر عدم مصرف سبزیجات
خطر عدم مصرف روغن زیتون و هسته انگور
خطر عدم مصرف تنقلات مثل آجیل ، پسته بادام نخود گردو انجیر و ...
خطر ...
شاید باور نکنید اما در جدود 9 ماه گذشته برای خانواده ام جمعا 3 پاکت شیر نخریده ام.
دو هفته یک بار یه سطل ماست می گیرم آنهم نه ماست کارخانجات معتبر!!! از ماست بندی محله که می دانم آدم خداشناسی است و بجز مایع ماست چیزی به شیر اضافه نمی کند.
دامداران در کنار انواع آلودگی محیطی اعم از فاضلاب و کود و لجن پاک ترین محصول دنیا رو تولید میکنند تا فرزندان این مرز وبوم نوش جان کنند و برومند بشند این واقعا بی انصافیه که دولت به طور جدی ازشون حمایت نمی کنه و به بخش های دیگه بیشتر اهمیت میده .
آدم وقتی از مشکلات دامداران مطلع میشه واقعا دلش برای اونا و زن وبچه شون می سوزه:
خشکسالی
گرونی کمر شکن علوفه
مشکلات کارگری و دستمزد
بیمه
انواع بیماری های دام
هزینه های بالای دامپزشکی و درمانی
و مهمتر از همه مفت بودن قیمت شیر
خداییش با 1110 تومن یه پفک نمی دن که با این همه بدبختی یک کیلو شیر تولید بشه و شرکت های لبنی با منت و با چک مدت دار به دامدارام می پردازند
ای کاش دامداران ایران هم این بنیه رو داشتند 10 روز شیرشون رو میرختند توی جوب آب یا به موسسات خیریه می دادند حساب کار دست دولت و شرکت های لبنی می اومد.
همیشه زحمت کش تو سری خور بوده و دلال و واسطه استفاده رو می برده .
ببینیم دولت تدبیر و امید که هنوز ما به التفاوت یارانه شیر پاییز پارسال رو نداده چه گلی به سر مردم میزنه.
من روزی 2 لیوان می خورم فکر می کردم رکورد دارم!!
همانطور که به دلیل فرهنگ نادرست مصرف قلیان رو به گسترش است و روز به روز افزایش یافته است. چطور پول قلیان و تنباکو هست و مصرف افزایش یافته ولی پول شیر نیست!
مصرف نشدن شیر اول مشکل فرهنگی و نه پولی !
همان شروع مقاله که مصرفی یک خانواده را جمع ریالی میزند غلط است. توجه و پذیرش خانواده ها به مصرف خیلی کم است . درحالیکه ترجیح میدهند قلیان بکشند و پول تنباکو بدهند. !!!!!!