داستان واشنگتن پست درباره زمانی که پاکستان بمب هسته ای نداشت: شمخانی برای خرید بمب اتم به اسلام آباد رفته بود!

"پاکستان و ایران از اواخر دهه 1980 میلادی مذاکراتی را برای خرید بمب اتم پاکستان از سوی ایران داشته اند ." این خلاصه گزارشی است که روزنامه واشنگتن پست آمریکا روز یکشنبه انتشار داده است اما گویا سناریست های آمریکایی فراموش کرده اند که پاکستان در دهه 80 اساساً بمب اتم نداشت که به ایران بفروشد. پاکستان اولین بمب اتمی خود را یک دهه بعد از تاریخ ادعایی واشنکتن پست ساخته و در ماه می 1998 در صحرای بلوچستان آزمایش کرده است.

به گزارش عصر ایران روزنامه آمریکایی واشنگتن پست طی گزارشی ادعا کرده است که بر مبنای اطلاعاتی که از اقاریر کتبی عبدالقدیر خان ( پدر بمب اتم پاکستان ) به دست آورده است ، شبکه خان به همراه مقامات نظامی و برخی سیاسیون پاکستان در اواخر دهه 1980 میلادی مذاکراتی با ایران بر سر در اختیار قرار دادن تکنولوژی هسته ای – نظامی داشته اند !

واشنگتن پست مدعی است که پس از حبس خانگی عبدالقدیر خان در سال 2004 ، وی اقاریر مهمی را در 11 صفحه به رشته تحریر در آورده است که طی آن شرح می دهد که چگونه مقامات ایرانی در سفرهایشان به پاکستان ( در اواخر دهه 1980) به دنبال خرید بمب اتم بوده اند !

بر مبنای این گزارش  " علی شمخانی " مقام ایرانی طرف مذاکره در سال 1987 بوده است . شمخانی در سفر به پاکستان در پی خرید بمب اتم برآمده بود و با شبکه خان و برخی نظامیان پاکستانی در این جهت دیدار کرده بود .

این گزارش می نویسد : " خان در اقاریر خود می نویسد که به جای بمب در نهایت پاکستان توافق کرد که نقشه هایی از مراحل ساخت بمب اتم ، قسمت هایی از سانتریفیوژ ( پی 1 و بعدها پی 2) ، و لیستی از شرکت ها و افرادی که در سطح بین المللی به کار فروش اطلاعات هسته ای – نظامی می پردازند ، در اختیار ایران قرار دهد ".

این روزنامه در ادامه ادعا می کند که اقاریر خان کاملا در جهت مخالف ادعاهای دو دولت ایران و پاکستان است چرا که ایرانی ها هیچ گاه تایید نکرده اند که در پی خرید یا ساخت بمب اتم بوده اند و مقامات پاکستانی نیز ادعا کرده اند که شبکه خان به طور مستقل و زیر زمینی و بدون اطلاع مقامات پاکستانی به فعالیت می پرداخت .

واشنگتن پست ادعا می کند که دولت پاکستان هیچ گاه اقاریر عبدالقدیر خان را فاش نکرد ، اما در سال 2004 سازمان اطلاعات پاکستان خلاصه ای از اقاریر خان و 4 تن دیگر از مقامات مرتبط در پاکستان را در اختیار سازمان سیا قرار داده بود .
 
این روزنامه همچنین در گزارش خود می نویسد که یکی از مقام های سابق ارتش پاکستان در مذاکره با شمخانی به او گفته است : ما معامله دو سر برد داریم شما پول دارید و ما بمب اتم !

همچنین این روزنامه می افزاید که شمخانی یک بار در مذاکره با مقامات نظامی پاکستان از کوره در رفت و گفت که رییس جمهور شما با فروش بمب اتم به ما موافقت کرده است!

واشنگتن پست در ادامه می نویسد که سخنگوی نمایندگی  ایران در سازمان ملل و سفارت پاکستان در ایالات متحده در قبال پرسش این روزنامه مبنی بر صحت اقاریر خان سکوت کرده اند .

جمهوری اسلامی ایران هر گونه تلاش برای دست یابی به سلاح هسته ای را تکذیب کرده و فعالیت های هسته ای خود را در چارچوب مقررات بین المللی و صرفا برای استفاده صلح آمیز می داند .


مروری بر تاریخ فعالیت های هسته ای پاکستان
 
(كميسيون انرژي اتمي پاكستان) در سال 1955 راه اندازي شد.در سال 1972 نخست وزير وقت پاكستان (ذوالفقار علي بوتو)،دانشمندان ارشد هسته اي پاكستان را در شهر مولتان گرد هم آورد و دستور ساخت بمب اتمي را به آنان داد.

در سال 1988 پاكستان و هند توافق نمودند، ليست تأسيسات هسته اي خود را به يكديگر اطلاع دهند تا در صورت درگيري احتمالي اين اماكن از حملات طرفين مصون بمانند.

در سال 1992 وزير خارجه وقت پاكستان ـ شهر يار خان ـ اعلام كرد،كشورش قطعات مورد نياز براي ساخت حداقل يك بمب هسته اي رادارد.

در فوريه 1996 سازمان اطلاعات مركزي امريكا (سيا) اعلام نمود:چين به صورت مخفيانه پنج هزار (مگنت) حلقوي را به آزمايشگاه تحقيقاتي عبد القدير خان فروخته است.

در سال 1997 و در زمان رياست (ميرزا اسلام بيگ) بر ستاد مشترك ارتش پاكستان، دستور شبيه سازي كامپيوتري براي انفجار تسليحات هسته اي داده شد.

در مي 1998 پاكستان اولين آزمايش هسته اي خود را در چاگاي هيلز واقع در صحراي بلوچستان با موفقيت انجام داد.

بر طبق نظر دانشمندان امريكايي، ميزان شدت انفجار بين 4/8 تا4/9 "مگني تود" (واحد سنجش انفجار هسته اي) قدرت داشت وخبرگزاري ها آن را بين 8 تا 17 كيلو تي. ان. تي مخابره كردند.

پاكستان دو روز بعد انفجار دوم را انجام داد، كه قدرت آن 4/3 مگني تود بود و متعاقب آن عبد القدير خان به صراحت اعلام كرد كه انفجار براساس شكافت هسته اي آزمايش شده و هيچ گونه ارتباطي به نيروگاه هاي حرارتي ندارد.

در ژوئن 2000،  نيروگاه برق هسته اي 300 مگاواتي چاشما كه داراي يك راكتور آب فشار بود، توسط دو شركت (همكاري هسته اي ملي چين)(31) وارد مدار شد.

در سپتامبر 2001، جرج بوش تحريم هاي هند و پاكستان كه بر اساس (قانون كنترل صادرات اسلحه تصوب شده بود را پايان داد.

در مي 2005، ژاپن تحريم اقتصادي كه به دليل آزمايش هاي هسته اي پاكستان تصويب شده بود را ملغي اعلام نمود.

ارتش پاكستان را 19 آوريل 2008 (31 فروردين 1387) موشك قابل حمل (هاتف شش) و يا (شاهين دو) را براي بازدارندگي هسته اي درزمان جنگ با موفقيت آزمايش كرد. اين موشك با برد 1200 مايل مي تواند هر نقطه در خاك هند، ايران، افغانستان و يا آسياي مركزي راهدف قرار دهد