روایت کیهان از سخنان جدید میرحسین موسوی

شماري از اعضاي حزب مشاركت و ميرحسين موسوي طي ملاقاتي سعي كردند به يكديگر دلداري بدهند. شيرازه سازمان فتنه به ويژه با حماسه بزرگ ملت در 22 بهمن دچار به هم ريختگي شده و روحيه فعالان فتنه به شدت به هم ريخته است.

موسوي در اين ملاقات گفت «اوج حضور مردم در راهپيمايي روز 25 خرداد بود كه بايد تأكيد و تكرار زيادي روي آن كرد و نگذاشت به فراموشي سپرده شود. مردم آن روز مراقب شعارهاي خود بودند اما متاسفانه در انتها، آن حادثه تلخ رخ داد و آن روز را تلخ كرد.» موسوي توضيح نداد چرا آن تجمع - كه برخاسته از القاي پرحجم تقلب در انتخابات بود- هرگز تكرار نشد و فتنه گران به طور مرتب دچار بي اعتمادي مردم و ريزش وسيع نيرو شدند تا جايي كه در روزهايي مانند 16 آذر، عاشورا و سرانجام 22 بهمن انگشت نما و منزوي شدند.

اين نامزد آلت دست حزب مشاركت با دفاع از اين حزب كه سال ها پيش تا مرز خروج از حاكميت، ترويج لزوم تغيير قانون اساسي، مخالفت با اصول خط امام و همراهي با مطامع بيگانگان در كشور پيش رفت، اظهار داشت: مخالفان با اتهامات و برچسب زدن ها تلاش كردند سران و متفكران جنبش و از جمله اعضاي مشاركت را به جاهايي بچسبانند كه مردم نمي پسندند.

البته حزب مشاركت در معرض بيشترين فشارها بوده و نسبت هاي نادرست و ناروا به آن داده شده است. ما نبايد در مقابل اين تهمت ها و بي اخلاقي ها حالت انفعالي بگيريم. بنده اين را مطرح كردم كه گروهي مي گفتند مشروطه باعث خوشحالي انگليس بوده و از قول مرحوم آخوند خراساني گفتم كه هر كاري ما بكنيم ممكن است روس ها يا انگليسي ها اظهار خوشحالي بكنند و اگر اين طور باشد پس ما نبايد كاري بكنيم؟ نه ما نبايد براساس خوشحالي و بدحالي بقيه، كارها و برنامه هاي خود را تنظيم كنيم.

موسوي اضافه كرد: اطلاعات رسيده به ما مي گويد كه مخالفان راجع به وقايع و جريانات پس از انتخابات يك افسانه ساخته اند و ظاهراً خودشان هم اين افسانه را باور كرده اند و افراد و احزاب را با قلب اطلاعات در جايگاه هايي كه مي خواهند مي نشانند، در اين داستان براي هركس و هر حزب يك نقش قائلند كه اينها را وابسته به خارج نشان دهند. آنچه ما بايد انجام دهيم اينكه تلاش كنيم نشان دهيم كه اين حركت يقيناً وابسته به بيگانه نيست، منافاتي با دين ندارد و در راستاي زنده كردن قانون اساسي و احياي اسلام رحماني است ... بايد به گرايش مذهبي مردم توجه تام داشت ما همه مذهبي هستيم اما صرف اينكه مذهبي هستيم كافي نيست، تبليغات پرشدتي كه در جامعه به راه انداخته اند برخي ها را دچار ترديد كرده است به طوري كه گاهي من با برخي افراد روحاني و مذهبي كه به خوبي من را مي شناسند صحبت مي كنم گمان مي كنند كه پشت پرده اتفاقاتي افتاده و ما تغيير كرده ايم، اما وقتي با آنها صحبت مي كنم و توضيح مي دهم آرام مي شوند. ما بايد مردم را توجيه كنيم كه اينگونه نيست و اينها دروغ و تهمت هايي بيش نيست.

موسوي با بيان اينكه «سال آينده سال صبر و استقامت است» و «زندان ديگر خاصيت و اثر خود را در مقابله با جنبش از دست داده» اظهار داشت: اگر روزنامه ها را نبسته بودند، اگر محدوديت ايجاد نكرده بودند و فضا را كمي باز گذاشته بودند، مردم خيابان ها را خالي مي كردند]!؟[

وي در ادامه روحيه دادن به خود و حاميان حزبي اش گفت: حركتي كه آغاز شده برگشت ناپذير است.
موسوي همچنين با تخطئه سياست خارجي جمهوري اسلامي در برابر رژيم هاي استكباري، مدعي شد جمهوري اسلامي ماجراجويي و دشمن تراشي مي كند.

همزمان با اظهارات موسوي، سايت وابسته به وي (كلمه) به جاي حمله به حلقه ها و گروهك هاي گوناگون ضدانقلاب كه طي ماه هاي اخير مرتباً از وي تحسين و تمجيد و جانبداري كرده اند، به كيهان فحاشي كرد كه چرا اين خبرها را منتشر مي كند. كلمه ادعا كرد حوادث پس از انتخابات در راستاي اصلاح طلبي بوده اما امثال رضا پهلوي و فرح پهلوي به خاطر هراس از منزوي شدن اقدام به حمايت از جنبش سبز كرده و توافق نانوشته اي با كيهان پيدا كرده اند.

درباره مجموعه اين دعاوي چند نكته قابل توجه است كه ظاهراً به عمد مغفول واقع مي شود و آن اينكه اولاً بايد پرسيد حضرات در مشي و منش خود چه كرده اند كه در نگاه افكار عمومي، اتهام ضديت با مذهب، همسويي با بيگانگان به آنها مي چسبد. در روز قدس به نفع اسرائيل و روز 13 آبان به نفع آمريكا شعار نداده اند كه داده اند. عكس امام را آتش نزده اند كه زده اند.

 حرمت عزاي امام حسين(ع) را در روز عاشورا نشكسته اند كه شكسته اند و با بلاهت و لجاجت تمام عناصر حرمت شكن وابسته به بهائيت، منافقين و سلطنت طلبان را «مردم خداجو» نخوانده اند كه خوانده اند. مقابل قانون و دموكراسي و جمهوريت، گردن كلفتي نكرده اند كه كرده اند. فرصت آدم كشي و جنايت را براي تروريست ها فراهم نكرده اند كه كرده اند و... آيا با فهرست قطور خيانت، مردم حق ندارند اين جريان را فتنه بنامند و با بدگماني و انزجار به آنها بنگرند؟!

ثانياً اگر آقاي موسوي ذره اي به خط امام و اصول استقلال و عزت و شرف انساني پايبندي داشت، نمي گفت خوشحالي مستكبران به ما چه؟ چرا مستكبران حتي يكبار از جمهوري اسلامي و ملت ايران تمجيد نمي كنند و تصادفاً سران رژيم صهيونيستي و آمريكا و انگليس و سلطنت طلب ها و منافقين تروريست و... مكرراً امثال موسوي و كروبي را شجاع و دموكرات و آزاديخواه و الهام بخش - و انواع اوصاف نچسب ديگر- مي خوانند. و مگرنه اينكه حضرت امام رضوان الله تعالي عليه فرمود هرگاه دشمن از شما تعريف كرد، بايد نگران شويد و از خود بپرسيد چه كرده ايم كه دشمن تعريف مي كند؟! چرا اين حضرات حاضر نيستند حتي يكبار صراحتاً عليه آمريكا و اسرائيل و انگليس موضع بگيرند بلكه از جنبش رنگين كماني با حضور همه گروهك ها سخن مي رانند؟

ثالثاً افسانه را چه كسي ساخت و خود را فريب داد كه اخذ آرا تمام نشده در جمع خبرنگاران خارجي گفت من برنده شده ام و اگر غير از اين باشد تشنج پيش خواهد آمد. حمايت روشن بي بي سي انگليس و صداي آمريكا و ده ها رسانه هاي مشابه به انضمام مقامات ارشد غربي از اغتشاش و آشوب و تاكيد بر وقوع تقلب در انتخابات ايران، افسانه بود يا حقيقت؟ ملت ايران متوهم شده بودند كه حماسه معجزه آساي 9دي و 22بهمن را در جاي جاي ميهن اسلامي رقم زدند يا آن رجل سرخورده اي كه پس از 10 روز سكوت و انفعال و چك كردن تمام تبليغات رسانه هاي ضدانقلاب غربي، مانند طوطي ادعاي بيگانگان را تكرار كرد و مدعي شد مردم را با قطار و اتوبوس و فشارهاي اداري از شهرهاي ديگر به تهران آورده بودند! و تظاهرات مهندسي شده بود؟!

رابعاً امروز كدام روحاني و عالم ديني است كه ذره اي حمايت از فتنه سبز كند؟ البته امثال آقاي كديور يا كروبي يا يكي دو نفر روحاني نماي بازيچه اطرافيان را مي توان پيدا كرد كه حامي فتنه باشند اما قاطبه روحانيت به چشم خيانت و افساد و جاه طلبي و قرباني كردن حقوق مردم پاي مطامع خود، به شما مي نگرند.

خامساً افراطيون مدعي اصلاح طلبي قريب 8-7 سال است كه يكي پس از ديگري از رأي و ايمان و بصيرت ملت ايران ضربه مي خورند و باز براي حفظ روحيه مي گويند «حركتي كه آغاز شده برگشت ناپذير است»! يا به قول آقاي موسوي «مردم خيابان ها را خالي نكرده اند»! برگشت ناپذيري گذشته سخني قطعي است اما با اين توجه كه خوش بيني و حسن ظن نظام و مردم به جريان قانون شكن و منافق، تجديد نخواهد شد و اتفاقاً مردم و حاكميت، منافقين را در خوب موضعي پيدا كرده اند.
و سرانجام اينكه، حمايت جبهه ضدانقلاب- از سران استكبار گرفته تا سران گروهك ها- از فتنه سبز و سران آن با اشاره به اعمال خيانت آميز فتنه گران است و اين را نه مي توان انكار كرد و نه مي توان به نام «تله گذاري براي جريان اصلاحي در كشور» جا زد! وقتي فتنه سبز روي جمهوري اسلامي خط مي كشد، به جنگ انتخابات و جمهوريت برمي خيزد، به ترويج منطق بهائيت و حجتيه و ماركسيست ها و سلطنت طلبان و ليبرال ها در نفي ولايت فقيه و جمهوري اسلامي و دفاع از سكولاريسم مي پردازد، شعار نه غزه نه لبنان سر مي دهد، تن به حكميت قانون اساسي نمي دهد و بسته آنارشيسم و اغتشاش و فتنه را فراهم مي كند، مقاومت جمهوري اسلامي در برابر فشارها را تخطئه مي كند و... طبيعي است كه با مدال شجاع جبهه ضدانقلاب مواجه شود. كدام يك از اين رويكردها اسلامي، استقلال طلبانه، ملي و قانوني است؟