عصرایران- اصليترين مشكل ما در راه توسعه اين كشور كم بود اعتبار، سرمايه و پول نيست بلكه درست هزينه نكردن آن است.
نمونه روشن و واضح آن را ميتوان در عدم مديريت تلفات جادهاي در كشور مشاهده كرد.
مثلا روشن است به اندازهاي كه پليس در گذرگاهها و شبكههاي اصلي و جادهاي كشور مستقر شده گروههاي امداد و نجات مستقر نيستند.
در حالي كه هر دو اين گروههای زحمتكش و خدوم از بودجه عمومي استفاده ميكنند.
شکی نیست که اگر به اندازهاي كه پليس در جادهها وجود دارد امداد و نجات هم وجود داشت قطعا تلفات جادهاي كشور بهطور چشمگيري كاهش مييافت.
يكي از اصليترين دلايل مرگ افراد در تصادفات جادهاي «آنوكسيا» يعني ناتواني در تامين اكسيژن به دليل بسته شدن مجاري تنفسي است (بهطور متوسط كمتر از چهار دقيقه پس از انسداد مجاري تنفسي مرگ اتفاق ميافتد).
اين در حالي است كه در كشور ما در بهترين حالت و عاليترين امكانات حداقل 15 دقيقه طول ميكشد كه نيروهاي امداد و نجات جادهاي بر سر مصدومان برسند و اقدامات اوليه را مثل خالي كردن دهان و مجاري تنفسي از خون و خاك انجام دهند.
البته اين 15 دقيقه در جادههاي خوب و مناسب و در شرایط ایده آل است و در برخي جادهها اين آمار بسيار بيشتر و گاه تا يك ساعت یا بیشترهم طول ميكشد و تازه پس از آمدن هم در برخي موارد شاهد كمبود امكانات پزشكي هستيم.
بهطور مشخص ميتوان گفت هر دقيقه كاهش زمان رسيدن نيروهاي امدادي برابر با نجات جان صدها نفر است. پس ضروري است كه نيروهاي امدادي نه تنها كمتر از پليسها نباشند بلكه حتي بسيار بيشتر هم باشند چرا كه اگر پليس نقش بازدارندگي از تصادف را دارد ، نيروهاي امدادي نقش «بازدارندگي از مرگ» را دارند و به همين دليل بايد امكانات بيشتري به امداد و نجات داد تا مرگ را از جادهها دور كنند.
جالب است بدانيم كه ما در ميزان تصادفات در جادهها ركوردار جهان نيستيم بلكه در ميزان مرگ و مير ركورددار شدهايم.
براساس آمارهاي رسمي جهاني آمريكا، كانادا و ژاپن ركورددار تصادفند ولي مرگومير آنها كمتر از ايران است.
درست است كه بخشي از اين مربوط به كيفيت خودروها و ايمني آن است ولي شکی نیست که بخش عمدهای از مرگومیرها به دلیل كيفیت اندک امدادرساني یا امداد دیرهنگام و نوشداروی بعد از مرگ سهراب است.
چه اشكالي دارد كه كنار هر ساختمان پليس راه، يك ساختمان درمانگاه پزشكي هم وجود داشته باشد؟ چه ايرادي دارد كه کنار هر كيوسك پليس يك كيوسك امدادي نيز مستقر شود؟
چرا نبايد تمام اتوبوسهاي بينراهي مجهز به امکانات فوريتهاي پزشكي باشند و رانندگان بين راهي همانطور كه دفترچه راهنمايي و رانندگي ميگيرند گواهينامه بهداشتي و فوريتهاي پزشكي هم بهطور فشرده یادبگيرند تا اگر در جادهاي با مصدومي برخورد كردند به نجات او با اقدامات اوليه دست بزنند.
راهاندازي بيشتر بيمارستانهاي صحرايي كه در دفاع مقدس تجربه آن را داشتهايم نيز ميتواند بسيار موثر باشد چرا كه ميزان تلفات جادهاي ما چندان كمتر از جنگيدن با لشکرهاي عراق براي كشور و مردم هزينه ندارد.
اگر روزگاري ما با لشكرهاي ارتش بعث ميجنگيديم و شهيد ميداديم امروز با لشكر جهل و بی برنامگی خودمان ميجنگيم و تلفات ميدهيم.
پس ضروري است كه منابع، اعتبارات و پول بيشتري به امداد و نجات جادهاي اختصاص بدهيم تا ضمن اشتغالزایی برای فارغ التحصیلان رشته های مرتبط ، از هدر رفتن سرمايههاي بيشتر در جادههايي كه همانا جان شهروندان اين آب و خاك است، جلوگيري كنيم.
1-توجه مداوم و مستمر بر سلامت وسيله نقليه توسط نهادهاي اجرائي و متخصص كشور و سرمايه گذاري دولت در اين بخش:
-تدوين استانداردهاي اجباري و سخت گيرانه بر روي ساخت خودرو داخلي و مجوز براي واردات خودرو هاي خارجي.بصورت ارسال نقشه و مدارك فني قابل رصد به سازمان هاي ذيربط.
-تجهيز ورودي هاي اتوبان ها و جاده هاي خروجي شهرها به سيستم هاي كوئيك چك براي رصد سلامت فني خودرو ها و اموزش و تدوين مكانيزم براي پليس راه و وزارت راه و ترابري.
-كنترل شديد بر لوازم يدكي مصرفي بخوص لنت هاي ترمز -قطعات جلو بندي-رينگ -تايرها-مانتينگ ها-روغن هاي هيدروليك و ترمز اجراي قانون و مجازات سنگين عوامل تهيه و توزيع لوازم تقلبي و فاقد استاندارد در كشور.
-جلوگيري از تيونينگ هاي غير استاندارد نظير تغيير در ارتفاع -لامپ هاي غير استاندارد-پرخوران نمودن سيستم سوخت رساني و اگزوزها و رينگ ها كه آثار مخربي در تعادل و ايمني در حركت دارند.
-تقليل سرعت مجاز جادهاي به 95 كيلومتر در ساعت براي جاده هاببرون شهري (محدوديت سرعت در كره جنوبي)
-تجهيز ناوگان هاي عمومي حمل و نقل بخصوص هواپيما و سوق دادن مردم به سوي مسافرت هاي هوائي و ريلي.
-توزين مناسب امكانات گردشگري توسط دولت جهت تنظيم همگن سفرهاي توريستي در ايام تعطيلات. بقيه در فرصتي مناسب به استحضار ميرسد........ادامه دارد
اميد است گوش شنوايي نيز براي آن پيدا شود
-آموزش هاي مولتي مديا در رسانه اي ملي جهت آموزش رانندگي تدافعي
-تفهيم چهره كريه مرگ و مصدوميت در تصادف و عواقب ان بر پيكره خانواده واجتماع جهت آگاهي مردم.
-فراگير نمودن طرح رانندگي تدافعي در سطح ملي
رانندگي تدافعي: نوعي رانندگي كه به مهارت و پيش بيني و عكس العمل هاي سريع راننده در دوري جستن از ميدانهاي وقوع تصادف-پيش بيني عكس العمل هاي رانندگان ديگر-كنترل وسيله نقليه در شرايط خاص ميباشد.
-جاري شدن استاندارد هاي ايمني نظير ايربگ -كمربند ايمني پيش كشاننده(تري پنشنر )گويا اين سيستم از روي بعضي خودرو هاي ايربگ دار شده حذف گرديده كه خود خطر مضاعف است .
ادامه دارد
همانگونه كه فرموديد زمان طلائي براي نجات مصدومان آنوكسيا 3 تا 4 دقيقه ميباشد.
آموزش همگاني براي مواجه شدن با انواع تروما و بخصوص عمليات احيا از واجبات وزارت بهداشت درمان ميباشد كه هنوز اجرا نشده است.
برخورد با مصدومان و پوزيشن نمودن آنها براي باز نمودن مجراي سه گانه تنفسي همان عملياتي است كه بارها و بارها در سريال لاست توسط دكتر جك شفرد به مردم بصورت غير مستقيم آموزش داده شد.
تجهيز ناوگان امدادي
همراه نمودن پزشكان اورژانس با خودرو هاي پليس راه
امداد موتور سوار و چتر باز
امداد هوائي هلي آمبولانس
نحوه برخورد مردم با خودرو هاي امدادي
دستور العمل امداد ملي نظير فرمان امام در ارتباط با ارتش بيست مليوني.
اين پيش بيني ها در بحران هائي نظير سيل زلزله و سقوط هواپيما نيز بسيار موثر است .
اضافه شدن تخصص اورژانس به آزمونهاي دستياري
انجام مانورهاي متعدد براي بروز رساني توان عملياتي
توزيع لوازم كمك هاي اوليه بصورت يارانهاي به مردم
تجهيز و الزام كليه خودرو ها به لوازم كمك اوليه
تجهيز اپراتور تلفن هاي همراه به هشدار دهنده ماهوارهاي SOS
...
پیش نهادات داده شده دراین موارد همه خوب وقابل اجرا می باشد پیش نهاد می گردد در کنار آئین نامه رانندگی
جهت گرفتن گواهی نامه آموزش کمک های اولیه هم داده شود که در هنگام بوز حوادث خیلی از رانندگان مسیر تردد جهت کمک کردن به مسدومین حادثه اشنا هستند ودرکنار آن وزارت راه وترابری کشور به وظعیت جاده ها رسیدگی وانهارا نسبت به ساخت خودرو امروزی طراحی نماید که مردم امروز در کشور ما در جاده های دیروز ماشین های فردا را می رانند