کم خوني به معني کمبود تعداد گلبولها يا گويچههاي قرمز خون است و انواع مختلفي دارد که ميتواند به علت عدم سنتز هموگلوبين، کمبود آهن در ساختار هموگلوبين، دفع بسيار سريع يا توليد بسيار آهسته گلبولهاي قرمز بروز كند.
به گزارش ايسنا، بسياري از مردم به کم خوني مبتلا هستند اما بيماري آنها تشخيص داده نشده است و نشانههاي بيماري مبهم است.
اغلب مبتلايان به کمخوني از احساس سستي و يا خستگي هميشگي و يا احساس کسالت عمومي و گهگاهي ناتواني تمرکز در هنگام فعاليت شکايت دارند. افراد مبتلا به شکلهاي شديدتر کم خوني بيشتر از بروز تنگي نفس در هنگام انجام فعاليتهاي بدني شكايت ميكنند. در نوع خيلي شديد کم خوني، بدن ناچار ميشود عارضه موجود را با افزايش برون ده قلب جبران کند که اين خود موجب تپش قلب و تعريق شده و در پايان منجر به نارسايي قلبي ميشود.
به گزارش سايت پزشكي وب ام دي، پزشك شما تا زماني كه دليل كم خوني را تشخيص ندهد، نميتواند براي درمان آن اقدام كند. درمان براي يك نوع كم خوني ممكن است براي نوع ديگر نامناسب و يا حتي خطرناك باشد. معمولا پزشک براي تشخيص كم خوني آزمايش شمارش کامل خون را جزو آزمايشهاي نخستين قرار ميدهد.
بر اساس اين گزارش، درمانهاي متفاوتي براي کم خوني وجود دارد که بر پايه شدت بيماري و عامل ايجاد کننده آن تعيين ميشود. کمبود آهن گاهي به دليل فقرغذايي در افراد بالغ كه عادت ماهانه نميشوند شامل زنان يائسه و مردان ديده ميشود. در تشخيص کمبود آهن لازم است يک جستجو براي علل احتمالي از دست رفتن آهن همانند خونريزي دستگاه گوارش از زخمهاي گوارشي و يا از سرطان کولون، صورت گيرد.
کمبود آهن خفيف تا ميانه با تجويز آهن به شکل فروس سولفات و يا فروس گلوکونات درمان ميشود. مصرف ويتامين ث نيز موجب افزايش جذب آهن ميشود. تجويز ويتامين خوراکي اسيد فوليک و يا تزريقي زيرجلدي ويتامين ب 12 کمبودهاي مربوطه را درمان ميكند.
در کمخوني وابسته به بيماري مزمن، کم خوني مربوط به شيمي درماني يا يک کم خوني مربوط به بيماري کليه، برخي پزشکان معالج با تجويز پروتئين اريتروپويتين نوترکيب، کوشش در تحريک کردن فرآوري گلبول قرمز دارند. در موارد کم خوني شديد و يا خونريزي در حال پيشرفت، تزريق خون ممکن است ضروري باشد. به طور كلي تاكيد ميشود كه از درمان خودسرانه كم خوني پرهيز شده و حتما با پزشك متخصص مشورت شود.