جابجایی نیروهای انگلیسی در قالب خروج نیروها از عراق و افزایش آن در افغانستان را می توان حرکتی تاکتیکی برای پیشبرد اهداف واشنگتن - لندن در خاورمیانه قلمداد کرد.

به گفته دس براون وزیر دفاع انگلیس این کشور به سبب خودداری برخی از اعضای ناتو از اعزام نیروی جدید به افغانستان، هزار و 500 نیروی تازه نفس طی ماههای آینده به این کشور اعزام می کند.

این تصمیم پس از آنکه لندن بر آن شد تا 1600 نیروی نظامی خود را ازعراق خارج کند، قابل تامل است. این مسئله بیش از پیش جنبه نمادین بودن حضور انگلیس در بازیگری تحولات عراق را آشکار می کند .

تناسب نیروهای آمریکا و انگلیس درعراق گویای آن است که از همان آغاز لندن صرفا برای یاری کردن واشنگتن درعرصه بین المللی و برای مقابله فشار افکارعمومی جهان با یکجانبه گرایی آمریکا، در راستای هماهنگی با سیاستهای متحد استراتژیک خود در نظام جهانی، وارد صحنه عراق شد.

1600 نیروی نظامی انگلیس در منطقه شیعه نشین بصره که در آن مناقشات قومی محدود می باشد؛ زیاد کارساز و محل نیاز نبودند در حالی که این نیروها در افغانستان بحران زده بهتر می توانند کمک حال نیروهای چند ملیتی باشند.

اعضای سازمان پیمان آتلانتیک شمالی( ناتو) حاضر نیستند هزینه انسانی و مالی بیشتری را در افغانستان که بیشتر آمریکا و انگلیس از آن بهره می برند، متحمل شوند و از اعزام نیروهای جدید به افغانستان خودداری می کنند. برهمین پایه ناچار برای طرحهای نظامی جدید ناتو در افغانستان که در فصل بهار قرار است، اجرا شود انگلیس و آمریکا به طرح جابجایی نیرو ازعراق به افغانستان اقدام نمایند .

به گزارش مهر،تاکتیک اخیر انگلیس نشان می دهد که این کشور در مجاری سیاسی حرکت می کند که به طور سنتی در آنجا حضور داشته و بهتر به شرایط منطقه و بازیگری در آن وارد است. حتی در عراق نیز در بصره که به طور سنتی محل نفوذ انگلیسیها است، استقرار یافت و افغانستان هم از جمله حوزه هایی است که از دیرهنگام در آنجا صاحب نفوذ بوده و لذا بهتر می تواند مثمر ثمر باشد از همین رو در یک اقدام هماهنگ با آمریکا به جابجایی نیرو در این کشور می نماید .

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه