هفته گذشته برخی از معلمان مدارس تهران، بعد از یکی دو روز خودداری از حضور در کلاسهای درس، مقابل مجلس شورای اسلامی تجمع و ضمن سردادن شعارهایی، به رد لایحه مدیریت خدمات کشوری در شورای نگهبان اعتراض کردند.

درباره این تجمع، ذکر چند نکته ضروری است:

خبری که بر اساس آن عده ای از معلمان محترم هفته گذشته تجمع کردند، از اساس دروغ و نادرست بوده است. شنبه گذشته آقای کدخدایی، سخنگوی شورای نگهبان در کنفرانس خبری هفتگی خود، مصوبه مجلس تحت عنوان لایحه مدیریت خدمات کشوری را واجد ایرادهایی دانسته بود. بدیهی است که این جمله هرگز به معنی رد این لایحه در شورای نگهبان نیست. وانگهی اگر هم این لایحه در شورای نگهبان رد شده بود، برای رفع اشکالات مجدداً به مجلس باز می گشت تا بعد از تامین نظر شورای نگهبان، تبدیل به قانون شود.

معلم، قاعدتاً جزو آگاه ترین اقشار اجتماعی است و طبعاً نباید با شنیدن یک خبر، بدون اینکه به صحت و ابعاد و جوانب آن فکر کند، مانند جوانان بی اطلاع و احساساتی رفتار کند و مورد سوء استفاده قرار گیرد. معلمان محترمی که هفته گذشته به بهانه «رد شدن لایحه مدیریت خدمات کشوری» در شورای نگهبان سر کلاس های درس نرفتند و جلوی مجلس تجمع کردند، چه خوب است که از خود بپرسند این خبر دروغ را چه کسی به آنها گفت؟ با چه انگیزه ای؟

آخرین اخبار از سرنوشت لایحه مدیریت خدمات کشوری این است که با طرح ایرادهای شورای نگهبان، نمایندگان منتخب مجلس با حضور در این شورا، برای رفع ایرادها و توجیه حقوقی ـ مالی شورای نگهبان در تلاش هستند و شورای نگهبان سرگرم بررسی استدلالهای مجلس در دفاع از این مصوبه است و طبق قانون اساسی باید هرچه سریعتر نظر خود را درباره آن به مجلس اعلام کند.

درتجمع هفته گذشته معلمان محترم در مقابل مجلس، شعارهایی سر داده شده که حقیقتاً دون شان و جایگاه فرهنگی معلمان بود. این درست است که دریافتی و حق الزحمه معلمی هم باید با شان معلمی متناسب باشد، اما شکستن حرمت معلمی با سردادن شعارهایی سخیف (نظیر معلم دستفروش و ... )چه فایده ای دارد؟ آیا همه معلمان با این حرمت شکنی موافقند؟ آیا این حرمت شکنی آن هم از طرف خود معلمان، کمکی به استیفای حقوق واقعی معلمان می کند؟

معلمان به عنوان قشری آگاه که همه جامعه از جمله مسوولان فعلی و آینده مدیون زحمات آنها هستند، می توانند با روش هایی قانونی و از جایگاهی رفیع، نمایندگانی را برگزینند که در بالاترین سطح و با پشتوانه مقبولیت صدها هزار معلم با مقامات مسوول کشور مذاکره و با احترام و قدرت، حق قانونی معلمان را استیفا کنند.

معلمان محترم نیک می دانند که تعطیل کردن کلاس و تجمع آن هم از نوع غیر قانونی، آخرین برگ آنها در بازی چانه زنی برای استیفای حقوقشان است و باید بعد از طی مراحل قانونی و جلب نظر اکثریت معلمان استفاده شود.

چرا این برگ کلیدی معلمان باید با بی مبالاتی یا خدای نکرده گرایش های سیاسی- تشکیلاتی عده ای معدود، بسوزد و حرام شود؟
وقتی معلمان محترم، بر اساس خبری دروغ، تحریک به تعطیلی کلاسهای درس و تجمع غیر قانونی در مقابل مجلس و سردادن شعارهایی سخیف می شوند، آیا در آینده تجمع بعدی معلمان جدی گرفته خواهد شد؟

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه