«غدا كرمی» نویسنده و فعال سیاسی فلسطینی كه تا سال ۱۹۴۸ در بیت المقدس زندگی می‌كرد درباره كتابخانه شخصی پدرش می گوید كه یكی از گنجینه های خانوادگی آنها محسوب می‌شد و سالها تاریخ فلسطین را از پدرانشان به یادگار گذاشته بود اما با این حال دزیدن این كتابها مسئله ای است كه باورش از سوزاندن آنها توسط اشغالگران راحت تر است.

دزدی بزرگ كتاب ۱۹۴۹ -۱۹۴۸ پروژه صهیونیست‌ها بود علیه مردم فلسطین تا تاریخ و فرهنگ گذشته خود را فراموش كنند و در كشورهای همسایه دنیای جدیدی برای خود بسازند غافل از اینكه خود شهرك نشین‌های یهودی مثل برونر هلندی كه هم اكنون در مناطق اشغالی زندگی می كند روزی این حقیقت را فاش می‌كند.

به گزارش خبرآنلاین، «نكبت» روزی است كه صهیونیست‌ها سرزمین فلسطین را اشغال كردند و تا كنون برای ادامه این اشغال از كشتار مردم بی‌دفاع فلسطین تا تخریب اموال و زمین‌های كشاورزی این مردم دریغ نكرده‌اند. در اسناد جدیدی كه به تازگی در دانشگاه های ایجاد شده توسط صهیونیست‌ها كشف شده است معلوم شده اسرائیل وقتی سرزمین فلسطین را در سال ۱۹۴۸ اشغال كرد تنها به كشتار مردم آنجا اكتفا نكرده است بلكه در یك نقشه از پیش طراحی شده درصدد نابودی فرهنگ و ریشه‌های تاریخی این مردم برآمده است.

بر اساس این اسناد بیش از ۶۰ هزار كتاب در زمان حمله به فلسطین توسط نظامیان صهیونیست جمع آوری شده است تا به نحوی زمینه نابودی تاریخ و فرهنگ این مردم فراهم شود.

مردم شهرها و روستاهای فلسطین با امید اینكه روزی به سرزمین خود بازمی‌گردند اشیای باارزش خود مثل كتاب را همراه خود نبردند ولی اشغالگران وارد خانه‌ها می‌شدند و كتاب‌ها را به سرقت می‌بردند به طوری كه در بین ماه می ۱۹۴۸ تا فوریه سال ۱۹۴۹ كتابخانه دانشگاه آموزش زبان عبری تنها ۳۰ هزار كتاب و روزنامه و نسخه‌های قدیمی را در خود جای داد كه همگی از شهر بیت المقدس جمع آوری شده بود كه تا كنون در این دانشگاه نگهداری شده است.

بنابراین گزارش، در شهرهای دیگر فلسطین اشغالی وضع به همین صورت بود و بیشتر كتابها نابود شدند و بعضی از آنها نیز مصادره. این داستان ناگفته نكبه(نكبت) سال‌ها پنهان مانده بود تا اینكه یكی از دانشجوهای اسرائیلی به نام «گیش آمیت» در آرشیو كتابخانه دانشگاه به طور غیر عادی با كتابهای فلسطینی روبرو می شود كه به شكلی منظم پشت سر هم لیست شده بود.

البته خود فلسطینی ها می دانستند كه اموال آنها در زمان اشغال سرزمینشان به غارت رفته است ولی هیچ كس باورش نمی‌شد كه دزدی كتاب‌های فلسطینی یك نقشه از پیش تعیین شده بوده باشد كه قبل از حمله به این سرزمین طراحی شده بود.

«غدا كرمی» نویسنده و فعال سیاسی فلسطینی كه تا سال ۱۹۴۸ در بیت المقدس زندگی می‌كرد درباره كتابخانه شخصی پدرش می گوید كه یكی از گنجینه های خانوادگی آنها محسوب می‌شد و سالها تاریخ فلسطین را از پدرانشان به یادگار گذاشته بود اما با این حال دزیدن این كتابها مسئله ای است كه باورش از سوزاندن آنها توسط اشغالگران راحت تر است.

در زمان حمله صهیونیست‌ها به سرزمین فلسطین آنقدر حجم فاجعه انسانی و كشتار مردم بی دفاع گسترده بود كه كسی حتی به ذهنش نمی رسید بتواند عمق نقشه اشغالگران را تا این حد تصور كند.

كرمی می‌گوید نقشه فرهنگی صهیونیست‌ها در روز نكبه زیر آوارها مصیبت و رنج مردم فلسطین دفن شد و در اصل نقشه آنها این بود كه كاری كنند مردم فلسطین نتوانند ادعایی برای تملك سرزمین های خود را داشته باشند و در این زمینه مدركی هم نداشته باشند.

قبل از نكبت شهرهایی مثل بیت المقدس و یافا مهد تمدن و فرهنگ فلسطین نظام منظمی در چاپ كتاب و روزنامه داشتند ولی به نظر می رسد صهیونیست‌ها از قبل فكر تخریب این تمدن را طراحی كرده بودند.

برونر فیلم ساز می‌گوید: «در زمان اشغال فلسطین كتابهای دزدیده شده از فلسطینی ها تا دهه ۶۰ میلادی با اسامی نویسنده ها و صاحبان كتابها در كتابخانه های مخفی رژیم جعلی اسرائیل نگهداری می شد ولی بعد آنها تحت عنوان «AP» یا كتابهای متروكه طبقه بندی شد و هدف از این طبقه بندی این بود كه این كتاب‌ها صاحب مشخصی ندارند و می توانند به عنوان كالای اسرائیلی مورد استفاده قرار گیرند.

یعنی اینكه این كتابها تاریخ و فرهنگ اسرائیل را می گویند و سرزمینی به نام فلسطین وجود نداشته است. آنها به گونه ای این كتابها را در كتابخانه های اسرائیلی به مردم می دهند كه گویی هزاران سال است كه در آنجا بوده است.»

به غیر از كتاب‌ها و فرهنگ های لغت عربی انگلیسی كه سوزانده شده و به عنوان كاغذهای باطله مورد استفاده قرار گرفت در حال حاضر ۶هزار كتاب نایاب مربوط به تاریخ سرزمین فلسطین در كتابخانه های اسرائیل وجود دارد كه هر كدام با جلد و محتوایی جدید عرضه می شوند.

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه