رييس انجمن فيلمسازان انيميشن دنيا كه در مجموعه فيلمهاي فرش ايراني انيميشن «قالي سخنگو» را داشت، درباره‌ي اين فيلم در جشنواره گفته بود: من اهل فانتزي هستم و چه فانتزي بالاتر از قاليچه جادو اين بهترين فانتزي است كه مي شود راجع به آن فيلم ساخت. در انتهاي اين فيلم هم شازده كوچولو با قاليچه جادواش به سياره‌اش برمي‌گردد.

نورالدين زرين كلك پدر انيميشن ايران فردا ـ 20 فروردين ماه ـ هفتاد ساله مي‌شود.

به گزارش ايسنا، وي كه قرار است به همراه ساير اعضا انجمن آسيفا و سازمانهاي دولتي و غيردولتي فعال در زمينه‌ي انيميشن، ارديبهشت ماه نخستين كنگره‌ي انيميشن ملي را برگزار كند، مي‌گويد: قرار است در اين كنگره، انيميشن در شكل ملي مورد بررسي قرار بگيرد.

وي درباره‌ي زمان و مكان كنگره ادامه داد: تا پايان فروردين ماه اين برنامه مشخص خواهد شد.

زرين‌كلك كه متولد 1316 مشهد است، در سال 1332 با كاريكاتور و تصويرسازي مجلات كيهان بچه‌ها و اطلاعات جوان كار خود را آغاز كرد.

زرين كلك در نشست ايسنا كه همزمان با روز انيميشن برگزار شد از نسل گمشده‌اي در جامعه‌ي ايران ياد كرده و گفت: دغدغه اصولي و فرهنگي من در شرايط سني و اجتماعي كه در آن زندگي مي‌كنم، اين است كه بنده متعلق به يك نسل هستم و بچه‌هاي اين دوره متعلق به نسل ديگري هستند. اين دو نسل با هيچ وسيله‌اي با يكديگر ارتباط ندارند و يك حفره پرنشدني فرهنگي بين آنها بوجود آمده است.

نسل من و ماقبل من خوب يا بد، با روش‌هايي كه مي‌شناخته زندگي كرده و دنيا را به نسل جديد كه در شرف اداره كشور است سپرده است، نسلي كه به پشت سرش نگاه نمي‌كند و چشمش رو به جلو است. مقابل نسل جديد مسائلي وجود دارد، كه نسل من و ماقبل من نمي‌توانسته درك كند و درعين حال هم نسل من وظيفه بسيار سنگيني برعهده دارند، آنها مي‌توانند به مثابه پلي عمل كنند كه گذشته را به آينده وصل كند و يا اينكه خاموش باشند و براي نسل‌هاي آينده ميراثي باقي نگذارند.

اگر نسل‌هاي بعدي ما از ميراث فرهنگي برخوردار نباشد، شاهد فاجعه تاريخي خواهيم بود. نسل‌ بعدي بدون پشتوانه تاريخي مي‌شود و ديگر نمي‌تواند زبان سعدي، قصه‌هاي مولانا، اشعار صائب را درك كند، به دليل اينكه انقطاع فرهنگي بوجود آمده است.

به اعتقاد زرين كلك،‌ در جامعه سالم، بطور طبيعي نسل‌ها براي يكديگر ميراث فرهنگي باقي مي‌گذارند.

وي در ادامه با تاكيد بر اينكه طي سالهاي اخير بخش فرهنگي ملي بسيار فقيرانه عمل كرده است و حتي مي‌توان مدعي شد كاري انجام نداده است.

زرين‌كلك نگراني خود را اينگونه مطرح كرد: نگران هستم آنچه از دست رفته است، بازيافتني نباشد. مثلا نوه‌ام پس از اينكه به سن درك برسد، ديگر سراغ كتاب ملانصرالدين نرود. به دليل اينكه آنچه كه بايد به او منتقل مي‌شده،‌ منتقل نشده است.

زرين‌كلك كه از هم‌دوره‌يي‌هاي فرشيد مثقالي، علي‌اكبر صادقي، مرتضي مميز و آراپيك باغداساريان است كه در كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان سبك و سياق ساخت فيلم‌هاي انيميشن را متحول كردند.

او كه قبل از فعاليت در كانون در مؤسسه‌ي انتشاراتي فرانكلين براي كتاب‌هاي درسي نقاشي مي‌كشيد، به پيشنهاد فيروز شيروانلو، از همكاران مؤسسه‌ي فرانكلين، به كانون دعوت شد تا در واحد مصورسازي كتاب‌هاي كودك و نوجوان به كار بپردازد. كلاغ‌ها نخستين كتابي بود كه براي تصويرسازي به او سفارش داده شد.

برگزاري جشنواره‌ي كودكان و نوجوانان در اواخر دهه‌ي 1340، در ساماندهي به بخش امور سينمايي مؤثر واقع شد و پس از برگزاري نخستين جشنواره (1348) زرين‌كلك به بلژيك اعزام شد تا در آكادمي هنرهاي زيباي شهر گان در رشته‌ي متحرك‌سازي آموزش ببيند.

وي در بلژيك دو فيلم "وظيفه‌ي اول" (1971) و "زمين بازي با بوش" (1971) را ساخت و پس از بازگشت به ايران (1351) در مركز سينمايي كانون به كار مشغول شد. هر دو فيلم جوايزي در جشنواره‌هاي خارجي كسب كردند. براي كانون فيلم‌هاي "اتل متل توتوله" (1353)، "تداعي" (1353)، "دنياي ديوانه‌ي ديوانه‌ي ديوانه" (1354)، "اميرحمزه‌ي دل‌دار و گور دل‌گير" (1356)، "چشم تنگ دنيادار" (1361) و "ابرقدرت‌ها" (1367) را ساخت. بسياري از اين فيلم‌ها جوايز عمده‌اي از جشنواره‌هاي داخلي و خارجي گرفتند. براي فيلم‌هاي "وظيفه‌ي اول"، "تداعي"، "دنياي ديوانه‌ي ديوانه‌ي ديوانه"، "اميرحمزه‌ي دل‌دار و گور دل‌گير" و "ابرقدرت‌ها" بيش از 14 جايزه و ديپلم افتخار به زرين‌كلك اهدا و فيلم "دنياي ديوانه‌ي ديوانه‌ي ديوانه" جزو 84 فيلم برتر سده‌ي اول سينما برگزيده شده است.

سندباد يكي از آخرين كارهاي زرين‌كلك است كه در هاليوود نيمه‌تمام رها شد و در آن سمت كارگردان هنري داشت.

پس از آن انيميشن 17 دقيقه‌يي بود را ساخت و براي كتاب داستان‌هاي ملانصرالدين تصويرسازي كرد.

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه