بین اروپایی ها همبستگی کافی در راستای سیاست های امریکا دربرابر ایران و همراهی با واشینگتن در این زمینه وجود ندارد.دکتر محمد سعید ادریس پژوهشگر مرکز مطالعات استراتژیک الاهرام مصر با بیان نکته ، با نگاهی ژرف به بررسی روند مذاکرات هسته ای ایران وغرب پرداخته است. او بر این گمان است که مذاکرات همچنان سر در گم خواهد ماند.ادریس با گریزی بر روند مذاکرات نتیجه گیری می کند که ایران بسته غربی ها را قبول نخواهد کرد.

او در الاهرام می نویسد :هر از چندگاهی در بحران پرونده هسته ای نشانه های گشایش دیده می شود و در یک آن این نشانه ها ناپدید و همه چیز دوباره گره می خورد.

به دلیل برخی فشارها تغییرهای چشم گیری در مواضع آمریکا در قبال ایران رخ داد. این در حالی است که توسل به گزینه نظامی از سوی آمریکا بر ضد ایران، اگر نگوییم غیرممکن ، بی تردید بسیار سخت شده است.

قانع کردن روسیه و چین برای تحریم سیاسی و اقتصادی ایران اکنون به غیرممکن تبدیل گردیده است .

در یاری کردن آمریکا بین اروپایی ها نیز همبستگی وجود ندارد.
اروپایی ها به دنبال راهکارهای دیپلماتیک برای حل بحران هستند، آنها به دنبال ادغام ایران در نظام بین المللی به جای انزوای آن هستند.

این نتیجه گیری نشأت گرفته از انگیزه ها و خواست های منطقه ای و بین المللی است. خواست های بین المللی در مواضع روسیه، چین و اروپا خلاصه می شود.

روس ها و چینی ها اکنون بیش از گذشته می توانند
در برابر سیاست آمریکا تمرد کنند و با اهتمام بیشتری در مقابل سیاست های آمریکا به منظور درهم شکستن یکته تازی واشنگتن بایستند.

این دو کشور تلاش بیشتری به خرج دادند تا ایران را به عنوان عضو ناظر به سازمان شانگهای دعوت کنند. با حضور ایران در سازمان شانگهای، دونالد رامسفلد انتقادهای تندی را علیه این سازمان مطرح کرد.
وزیر دفاع آمریکا گفته بود عجیب است سازمانی که داعیه مبارزه با تروریسم را دارد یک کشور حامی تروریسم (ایران) را درون خود جا داده است. اما جانگ دیانگ دبیرکل سازمان شانگهای بی درنگ به سخنان رامسفلد واکنش نشان داد، او گفت: ما به کار بردن عبارت «کشور حامی تروریسم» درباره اعضای سازمان شانگهای را قبول نداریم.

منظور رامسفلد تنها انتقاد از ایران و عضویت آن در سازمان شانگهای نبود .وزیر دفاع آمریکا روسیه و چین را هدف قرار داده بود، چرا که آمریکایی ها معتقدند این دو کشور همواره برای اجرای سیاست های جهانی آمریکا مشکلاتی را ایجاد کرده اند.

چنین است که مواضع روسیه و چین در برابر آمریکا، بازتاب خود را در پرونده هسته ای ایران نشان می دهند و این دو کشور در این بحران همواره همپا و یا یک گام جلوتر از ایران حرکت می کنند .دولت های اتحادیه اروپایی نیز راهکار نظامی برای حل بحران را قبول ندارند.

آنها از عواقب وخیم اقتصادی و سیاسی راهکار نظامی برای حل این بحران آگاهند. از سوی دیگر آمریکا، متوجه نگرانی کشورهای اروپایی درباره ایران شده است.

اروپایی ها به دنبال ادغام ایران در ساختار نظام بین الملل هستند، و این نکته ای است که در جهت خلاف خواست آمریکا قرار دارد، چرا که آمریکایی ها به دنبال انزوای کامل ایران هستند.

بدین لحاظ گفته های سولانا در آستانه سفر به تهران را نمی توان تصادفی تلقی نمود. سولانا گفته بود، ایران یک قدرت بین المللی رو به رشد است. کمیسر سیاست خارجی اتحادیه اروپا پیش از این نیز اعلام کرده بود این وضعیت باید پایان یابد، ایران به یک طرف مهم در عرصه جهانی تبدیل می شود.

در سطح منطقه ای نیز آمریکا با واکنش های منفی روبرو شد، به گونه ای که سران کشورهای منطقه، با گفته ها و مواضع مختلف استفاده از گزینه نظامی بر ضد ایران را رد کردند.
آنها به دنبال اعطای تضمین هایی از سوی آمریکا به ایران هستند، تا ایران نیز در مقابل برنامه هسته ای خود را فقط در اهداف صلح آمیز پیگیری کند.

در این راستا عبدالله گل وزیر خارجه ترکیه اعلام کرد که پایگاه های کشورش برای عملیات نظامی بر ضد ایران در اختیار آمریکا قرار نمی گیرد.

او به منظور حمایت از گزینه دیپلماسی برای حل بحران به تهران سفر کرد. در این راستا تلاش های عمان، عراق و عربستان سعودی در این زمینه به مثابه قدرت بخشیدن به استفاده از راهکار دیپلماتیک بود. کشورهای عربی بیش از دیگران هزینه استفاده از راهکار نظامی را درک کرده اند.

به همین دلیل عربستان سعودی وزیرخارجه اش را به تهران فرستاد تا با رهبری ایران دیدار کند و طرح کشورش برای حل بحران هسته ای را ارائه دهد.

تاکید بر حق ایران در استفاده از فناوری هسته ای صلح آمیز، خاورمیانه بدون سلاح هسته ای و مخالفت قاطع با استفاده از گزینه نظامی بر ضد ایران سه بند خلاصه شده طرح عربستان برای حل بحران پرونده هسته ای ایران بود.

نویسنده مقاله الاهرام می افزاید:گمان دارم که نتیجه تمام این واکنش ها افزون بر وضعیت غیرقابل تعریف آمریکا در عراق، باعث تغییر موضع آمریکا در برابر ایران بود.

به گونه ای که آمریکا در تنظیم و چیدمان بسته پیشنهادها با گروه 1+5 هماهنگی نشان داد و آمادگی خود را برای گفت و گو با ایران به شرط توقف کامل غنی سازی اعلام کرد.

اعتراف به حق ایران در استفاده از فناوری هسته ای صلح آمیز و خارج کردن این کشور از لیست تروریسم چرخش مهم آمریکا در برابر ایران به شمار می رود.

این به معنای اعتراف جامعه جهانی به حق ایران در استفاده از فناوری هسته ای صلح آمیز و تن دادن ایران به خواسته های جامعه جهانی در چارچوب آژانس است.

زمانی که اوضاع تا بدین جا می رسد، آنچه که تصور آن را داریم به یک دلیل مهم رخ نخواهد داد و آن اینکه این معامله امنیت را به ایران نخواهد بخشید و از سوی دیگر ایران از آرزوهای هسته ای خود دست می کشد.

معنای دیگر این اتفاق این است که ایران همچنان به عنوان یک گروگان در اختیار اسرائیل می ماند.

گمان دارم چنانچه ایران در این معامله به دو خواسته خود نرسد، بسته گروه (1+5) را رد خواهد کرد. ادامه غنی سازی و دست یابی به یک قطعنامه بین المللی به منظور خلع سلاح اسرائیل خواسته های ایران است، چرا که در غیر این صورت ایران همواره در معرض تهدید اسرائیل است.

به این دلیل است که بحران باز هم به «غیرممکن ها» خواهد رسید چرا که آمریکا و اتحادیه اروپا و شاید روسیه و چین با یک درجه کمتر گشایش پرونده خلع سلاح اسرائیل را رد خواهند کرد یا حداقل ربط دادن پرونده هسته ای ایران و برنامه تسلیحاتی اسرائیل را قبول نخواهد کرد.

نویسنده در پایان خاطر نشان می کند:چنانچه یک جبهه منطقه ای قوی با مشارکت مصر و دیگر کشورهای عربی شکل بگیرد و همگی خواستار «خاورمیانه بدون سلاح هسته ای» شوند، غیرممکن «خلع سلاح اسرائیل»، به ممکن تبدیل خواهد شد.
این «غیرممکن» اما زمانی ممکن می شود که هماهنگی و همراهی کافی بین ایران و جهان عرب شکل بگیرد.

این مهم بدون از سرگیری روابط بین مصر و ایران امکان پذیر نیست و باید گفت که اکنون توپ در زمین مصر است. قاهره باید از این فرصت استفاده کند و یک طرح قوی ارائه دهد، تا منافع ملی مصر و جهان عرب و حق مشروع ایران را تضمین نماید.

منبع: Aftabnews

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه