متوهمان سیاسی بدانند: بزرگ تر از شما نیز حذف شده اند

عصرایران - این روزها ، فضای سیاسی کشور بر اثر توهمات و لجاجت های برخی افراد و جریان ها ، هر چند از حالت متعارف خود خارج شده ، اما هرگز وارد فاز بحرانی نشده است و نخواهد شد چه آن که ساختارهای نظام سیاسی کشور بدان حد ضعیف و شکننده نیست که با برخی رفتارهای نامعقول بعضی ها دچار گسست و آشفتگی گردد.
 
با این حال ، گویا امر بر برخی مشتبه شده و بدشان نمی آید قواعد بازی را به نفع خود و جریان خود تغییر دهند و تحریف کنند. این طیف می پندارد به لحاظ جایگاهی ، در وضعیتی است که می تواند یکه تازی کند و نظام هم از بیم تحمل هزینه های گزاف ، انحراف خویش را به چشم ببیند و دم بر نیاورد!

اگر هم تا کنون نظام "برخورد نهایی" را انجام نداده ، به خاطر قدرت تحمل است و البته نجابتی که رهبری انقلاب در این گونه موارد تا کنون از خود نشان داده اند، هر چند متوهمان در تحلیل های درون گروهی خود دچار این خیال باطل شوند که این مماشات ، از سر ضعف است!

جمله ای است تکراری اما نغز و آموزنده که " تاریخ معلم انسان هاست" ؛ هم از این روست که به جریان متوهم - از صدر تا ذیل -  توصیه می شود برای آن که از مسیر خطا رفته ی خویش بازگردند ، دستکم نگاهی به تاریخ 33 ساله جمهوری اسلامی ایران بیندازند و ببینند که این نظام ، در دوران های مختلف ، بحران هایی چنان بزرگ را از سر گذرانده که شرایط کنونی در برابر آنها ، زنگ تفریحی بیش نیست.

انقلاب اسلامی مردم ایران ،پس از سرنگونی هزاران سال حکومت پادشاهی ، برای اولین بار در تاریخ ایران ، "جمهوری اسلامی" برپا کرد و در اولین انتخابات ریاست جمهوری تاریخش نیز بنی صدر را به عنوان اولین رییس جمهور تاریخ ایران برگزید .
اما وقتی بنی صدر ، از در تمرد و عناد و لجاج وارد شد و به پشتوانه آرای میلیونی اش تصور کرد که می تواند در درون نظام لشکر کشی و گرو گیری راه بیندازد .
از این رو ، او مانند غده ای که بر بدن بنشیند ، به تیغ تیز جراحی نظام ، از این پیکره جدا  و دور انداخته شد.
در آن ماجرا ، بنی صدر همه چیزش را از دست داد، سرزمین مادری اش را ، قدرت سیاسی را ، اعتبار تاریخی و غیر قابل تکرار اولین رئیس جمهور ایران بودن را ، تمکنات اقتصادی و وجهه بین المللی اش را ؛ اما نظام جمهوری اسلامی چیزی از دست نداد ، تنها کاری که کرد برگزاری یک انتخابات دیگر ریاست جمهوری بود و بس.

کسانی که دچار این توهم شده اند که بود و نبودشان ، با بود و نبود نظام گره خورده و لذا می توانند هر کاری که خواستند انجام دهند و پاسخگوی هیچ کس هم نباشند ، تاریخ انقلاب را ورق بزنند تا ببینند این نظام ، در یک روز و یک لحظه ، رئیس جمهور و نخست وزیرش را در انفجاری سهمگین از دست داد اما فرو نپاشید .

 این نظام در روزی که تقویم ها 7 تیر را نشان می دادند ، مرد بزرگی به نام "بهشتی" و 72 مسوول بلندپایه و نماینده مجلس و ... را از دست داد اما همچنان به راه خود ادامه داد.
بی گمان این هایی که این روزها دچار توهم شده اند  در برابر آن بزرگان از دست رفته ، چهره های چندان قابل اعتنایی به شمار نمی روند.

این نظام ، شاهد قضیه برکناری قائم مقام رهبری بود ، کسی که رتبه اش از رئیس جمهور و نخست وزیر و رئیس مجلس و رئیس قوه قضاییه و دیگران بالاتر بود، کسی که همه مردم بعد از همه نمازهای جماعت شان ، او را به لقب "نستوه" دعا می کردند ، کسی که شاگرد شخص امام بود و بسیار بیش از مدعیان متوهم کنونی برای نظام و انقلاب جهاد و مبارزه کرده و زندان دیده بود اما وقتی برای امام (ره)  ، امر دایر شد بر حفظ شخص یا حفظ  نظام ، بی هیچ تردیدی ، او را برکنار نمود ... و البته نظام از هم نپاشید.

این نظام ، موجودی بی تجربه و سست نیست که اگر یکی از مسوولانش از دست برود یا دست به بازی های خاص بزند ، متحیر بماند که چه باید کند ؛  نه ! نظام جمهوری اسلامی ایران ، همه این مراحل را پشت سرگذاشته و تجربه هایی آزموده که می تواند در هر مقطعی ، از آنان بهره گیرد و این که متوهمان تصور کنند موجودیت نظام و حیثیت و آبروی آن ، به وجود گذرای آنان گره خورده ، مشکل خود آنان است.

طیف متوهم ، اگر تصور کند که به دلیل جایگاه سیاسی اش و به هزار دلیل دیگر از شرایط داخلی گرفته تا مسائل منطقه ای و بین المللی ، از خطر برخورد و حذف و مجازات مصون است ، بهتر است به خاطر خودش هم که شده ، از این توهم به در آید ، چه آن که " لاجرم هرکس که بالاتر نشست     استخوانش سخت تر خواهد شکست " .