جنگجویان قبیله جیبارو پس از جدا كردن سر مردان قبیله دشمن، از فرق تا پشت گردن را شكافته و داخل سر را خالی می‏كردند یعنی جمجمه و دندان‏ها٬ سپس استخوان بینی و چشم‏ها را با ظرافت در می‏آوردند و لب‏ها را می‏دوختند كه به ارواح خبیثه اسرار قبیله را نگویند و بعد پشت سر را می‏دوختند و این پوست سر را به مدت سه روز داخل محلول گیاهی خاصی می‏گذاشتند و بعد از سه روز آن را در آورده و داخل آن را یك مشت شن گرم می‏ریختند و بلافاصله آن پوست (سر) كوچك می‏شد و بعد آن را دودی می‏كردند تا ماندگاری آن بیش‌تر شود.

یكی از آثار شگفت‌انگیز موجود در موزه برادران امیدوار واقع در مجموعه سعدآباد، سر واقعی یك انسان است.

به گزارش پارسینه، مسوول موزه برادران امیدوار با اشاره به این اثر شگفت‌انگیز، گفت: این سر كوچك شده انسان توسط قبیله جیبارو كه یكی از وحشی‏ترین قبیله‏های آمازون در اكوادور آمریكای جنوبی است در جنگ‏های قبیله‏ای،شكار و با روش‏های خاص كوچك می‏شود. این قبیله بعد از حمله به قبیله‏های دیگر و پیروز شدن٬ زنان آن قبیله را به اسارت گرفته و مردان باقی مانده را با خود به قبیله می‏بردند ابتدا جشنی برگزار كرده و آتشی عظیم درست می‏كردند و بعد با خوردن مخمرها شروع به بردیدن سرها می‏كردند.

او با تشریح ماجرای شكار سر انسان در این قبیله به نقل از برادران امیدوار ادامه داد: جنگجویان قبیله جیبارو پس از جدا كردن سر مردان قبیله دشمن، از فرق تا پشت گردن را شكافته و داخل سر را خالی می‏كردند یعنی جمجمه و دندان‏ها٬ سپس استخوان بینی و چشم‏ها را با ظرافت در می‏آوردند و لب‏ها را می‏دوختند كه به ارواح خبیثه اسرار قبیله را نگویند و بعد پشت سر را می‏دوختند و این پوست سر را به مدت سه روز داخل محلول گیاهی خاصی می‏گذاشتند و بعد از سه روز آن را در آورده و داخل آن را یك مشت شن گرم می‏ریختند و بلافاصله آن پوست (سر) كوچك می‏شد و بعد آن را دودی می‏كردند تا ماندگاری آن بیش‌تر شود.

گفتنی است قبیله جیبارو سرهای شكار شده را به عنوان نماد قدرت می‏دانستند و به گردن‏هایشان آویزان و یا به چادرهایشان می‏آویختند.

یادآور می‏شود آثار موجود در موزه برادران امیدوار در بخش شمال غربی مجموعه سعدآباد واقع شده كه از دستاوردهای سفر 10 ساله نخستین جهانگردان ایرانی عیسی و عبدا... امیدوار به دور دنیا تشكیل شده است.

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه