عصرایران - در نا آرامی های اخیر انگلیس ، مسوولان و رسانه ها و تحلیلگران ایرانی عمدتاً دو رویکرد مخالف را اتخاذ کردند.
برخی ، ذوق زده از آنچه در لندن و منچستر و بیرمنگام و لیورپول می گذرد ، شادی کنان بر طبل "پایان غرب" و " سقوط نهایی روباه پیر" کوبیدند و آنچه در انگلیس می گذرد را "قیام مردم انگلیس علیه نظام سلطنتی" خواندند و با محکوم کردن خشونت پلیس در برخورد با معترضان ، خواستار خویشتن داری لندن ، مداخله سازمان ملل و حتی اعزام نیروهای بسیج ایران به انگلیس به عنوان نیروهای حائل بین معترضین و نیروهای پلیس(!) شدند تا مانع از خشونت شوند.
در مقابل ، گروهی آنچه در لندن و برخی دیگر از شهرهای بحران زده انگلیس می گذرد را شورش اوباش خواندند که هدفی جز ایجاد ناامنی برای غارت فروشگاه های بزرگ نداشتند. در این نگاه ، وقایع اخیر انگلیس فاقد هر گونه مطالبه اصولی خوانده و به چند گروه تبهکار که حق شان است سرکوب شوند ، محدود شد.
واقعیت اما نه آن است که ذوق زدگان وطنی می گویند و نه این است که شیفتگان بریتانیای کبیر بر زبان می رانند.
نگاهی به منشأ حوادث اخیر و نیز مشارکت کنندگان در تجمعات و درگیری های خیابانی انگلیس نشان می دهد که معترضان، فراگیری ملی ندارند، بلکه عمدتاً اقشار فقیر و فرودست جامعه هستند.
آنها مانند آنچه در کشورهای عربی رخ داد، خواهان "اسقاط نظام" نیستند ، بلکه به تبعیض اقتصادی و نژادی اعتراض شدید دارند.
سیاه پوستان انگلیسی و نیز مهاجران ، از این که پلیس با آنها به مثابه شهروند درجه 2 برخورد می کند ، ناراضی اند. آمارها نشان می دهد که احتمال توقیف و تفتیش بدنی سیاه پوستان و مهاجران در شرایط مساوی 28 برابر شهروندان "بور" انگلیسی است!
همچنین بحران اقتصادی اخیر اروپا ، بیشترین فشارها را بر طبقه فقیر جامعه وارد ساخته است. پیشتر نیز بر اثر بحران اقتصادی ، شهریه های دانشگاه ها افزایش یافت و اعتراضات دانشجویی گسترده ای در انگلیس بپا شد.
بنابراین ، ساده انگارانه است که بگوییم یک عده اوباش به قصد غارت فروشگاه ها وارد عمل شده اند و کل قضیه را در همین یک سطر خلاصه کنیم.
البته بدیهی است که وقتی نظم متعارف به هم می ریزد ، افراد و گروه های فراوانی از فرصت استفاده کنند و کیف و کفش و لپ تاب و ساعت و تی شرت بدزدند و حتی با نیت غارتگری و ماهیگیری از آب گل آلود ، وارد گود شوند کما این که در نا آرامی های اخیر انگلیس به طور گسترده شاهد این وضعیت بودیم که شاید بتوان آن را علاوه بر فرصت طلبی قانون شکنانه برای تصاحب مال مفت ، انتقام فرودستان جامعه از ثروتمندانی دانست که مدیریت فروشگاه های بزرگ و شیک با انواع برندهای گرانقیمت را بر عهده دارند.
در واقع ، آنچه در انگلیس گذشت ،نه یک جنبشی مبتنی بر مطالباتی مانند آزادی بیان که نشانه ای از یک شکاف بزرگ اجتماعی - اقتصادی است چه آن که طبقه فرودست جامعه ، برخلاف طبقه متوسط آن ،اصولاً نه در جست و جوی آزادی که به دنبال نان است.
بنابراین ناآرامی های انگلیس ، نه قیام گسترده مردمی برای "اسقاط نظام سلطنتی" و "خط بطلان کشیدن بر تمامیت تمدن غرب" که واکنشی جدی به شکاف های موجود در جامعه انگلیس بوده است و لذا جایی برای تفاسیر ایدئولوژیک و پرطمطراق و گاه مضحکی که اخیراً در برخی رسانه های داخلی شاهدش هستیم وجود ندارد.
البته برخی از این رفتارهای و واکنش ها ، از منظر "مقابله به مثل سیاسی و دیپلماتیک" قابل درک است و در حد خود اشکالی ندارد اما به نظر می رسد گاه این رویکردها به خود فریبی می رسند و گویندگان آنچه خود می گویند را باور می کنند!
به نظر می رسد مسوولان ما علاوه بر بازی سیاسی با طرف انگلیسی در این وقایع - که در جای خود پذیرفتنی است - می توانند سه درس مهم از آنچه در انگلیس رخ داد بیاموزند:
اول آن که می توان حتی بدون شلیک یک گلوله پلاستیکی یا ابزارهایی مانند گاز اشک آور بحران را با روش "مدارا برای تخلیه هیجانات" خواباند. هر چند در این ناآرامی ها که اغلب به غارت و توحش نیز انجامید ، ساختمان هایی سوختند و فروشگاه هایی غارت شدند ولی سرجمع این خسارات ، خیلی کمتر از حالتی می شد که پلیس دست به کشتار بزند، احساسات طرف مقابل را جریحه دار نماید ، نفرت را افزون تر کند و مردم را نسبت به حاکمیت بدبین نماید ؛ هر چند که قطعاً پلیس سر فرصت سراغ معترضین خواهد رفت و حساب شان را هم خواهد رسید کما این که در روزهای اخیر به خانه های خیلی از آنها هجوم برد و دستگیرشان کرد.
دومین نکته ای که قابل توجه است این که مقامات انگلیسی برغم آن که هم از سوی معترضین تحت تهاجم بودند و هم افکار عمومی آنها را در آرام ساختن اوضاع مقصر می دانست ، فرافکنی نکردند و با استفاده از ابزار رسانه ای قدرتمند خود مثلاً نگفتند که اسلامگراها مردم را تحریک کرده اند و نظایر این ، بلکه به وجود مشکل در بطن جامعه خودشان اعتراف کردند.همان طور که خانم ترزا می ، وزیر کشور انگلیس در تحلیل این وقایع ، تصریح
کرد که حوادث اخیر نشان می دهد جامعه انگلیس مشکلات جدی و فراوانی دارد که
باید فکری به حال آن کرد.
اما سومین نکته آموزنده ، نوع مواجهه رسانه ای دولت انگلیس با این ماجرا بود. در وقایع اخیر ، شبکه دولتی بی بی سی انگلیس ، به طور مستمر و البته هدفمند ، به پوشش وقایع پرداخت و حتی درگیری ها را پخش مستقیم کرد. بی بی سی همچنین از مخالفان و منتقدان دولت و حکومت بریتانیا ، دعوت می کرد که به استودیوی آن بروند و هر چه خواستند علیه مسوولان سخن بگویند و به مسائلی مانند اختلاس های نمایندگان پارلمان و رشوه گیری پلیس بپردازند و این عوامل را باعث سرخوردگی مردم و یکی از ریشه های وقایع اخیر بدانند و حق را به معترضین بدهند.
در واقع بی بی سی با این رویکرد خود ، در صدد جلب و حفظ اعتماد مخاطبان خود بود و این که آنها را از مراجعه به رسانه های دیگر و کانال های غیر رسمی بی نیاز کند و نهایتاً شیر اطمینانی باشد برای سرریز کردن غلیان انتقادات کسانی که در خیابان های تخلیه نشده بودند.
اگر رسانه رسمی دولت انگلیس ، این رویکرد را اتخاذ نمی کرد ، آنگاه هم خودش را به نفع رقبای رسانه ای اش بی اعتبار می کرد و هم بازار شایعات، داغ و دردسر ساز می شد و البته بی بی سی در لابلای این رویکرد هوشمندانه خبری ، طبیعتاً خط فکری خود را دنبال می کرد.
وقایع اخیر انگلیس ، به همان اندازه که وجود جدی ترین شکاف ها در بطن جامعه انگلیس را علنی ساخت و خط بطلانی بر مدینه فاضله بودنش کشید ، عمق ساده انگاری برخی از مسوولان و رسانه های ایرانی را نیز به اثبات رساند.
هدفمند ؟ بابا شرافت خیلی مهمه
به نظر من رسانه های اونها خیلی شرافتمندانه دارن با موضوع برخورد میکنن
از کسایی که تو تهران خیابونا اومدن با نام معتضان یاد می کنه
تو انگلیس با نام آشوبگران و اغتشاشگران
این چه معنی می ده؟
عصر ایران شرافت نداری اگر نذاری نظرم رو
واقعا شما چرا ناراحت هستید اجنبی پرستها؟؟؟!!!
اتفاقا و بر عکس این اظهارات احمقانه و خوش خیالانه خواهید دید که این قیامها چطور زمینه ساز تحولات ایدولوژیکتری در آینده خواهد شد.
امثال شما تا دم مرگ هم دست از اجنبی پرستی و یا همان شیطان پرستی خود بر نمیدارید...
دلايل قوي بايد و معنوي
نه رگهاي گردن به حجت قوي
فرق انگلیس با ایران اینه که اونجا در خفا سر می برند و امثال شما احمقها نمی فهمید حتما از آمار کشته ها خبر دارید ولی در ایران کسی سیلی بخورد در بوق و کرنا می کنند فریاد حقوق بشر سر می دهند اصولا حقوق بشر فقط برای کشورهایی مثل ایران و سوریه معنی میشه و هیچ جای دیگه معنی نداره حالا عصر ایران تو بگو دقیقا کجات در حال سوختن که این خزعبلات و تفت دادی؟
چرا 90% فروشگاههای غارت شده (برخلاف معمول همه آشوبهای دنیا) این بار مشاغل کوچک بوده است ونه فروشگاههای بزرگ زنجیره ای یا اماکن عمومی و ...بانکها و ادارات دولتی سالم ماندند؟
چرا فقط به غارت بسنده نشده و باآتش زدن قصد امحا کامل این فروشگاهها را داشتند؟
اکثر فروشگاههای غارت شده متعلق به مسلمانان یا شرقی ها و هندیهای پرکاری بوده که غالبا بسیاری از آنها بیمه هم نبودند و باتخریب کامل آنها قصد زمنگیر شدن این مردمان بدبخت یا انصراف آنها از تعمیر مجدد اماکن کاملا سوخته مد نظر نبوده است؟
با توجه به اینکه این جوانان غارتگر سر ووضع مرتب داشته و ظاهرشان حاکی از داشتن تغذیه قابل قبولی است آیا این غارت و آشوب را میتوان فقط از منظر شکاف اقتصادی بررسی کرد؟
اینکه اکثر جوانان و نوجونان دستگیر شده دارای سابقه تربیت خانوادگی تک والد مادر بوده وبدون سایه پدر بزرگ شده اند آیا پیامی دارد؟
موضوع دارای ابعاد بیشتری است که واقعیت شاید در بین سطور سیاه شده روزنامه ها یا رپرتاژهای مستقیم خبری تلویزیونها باشد که با تعمق در آنها شاید مسائل بیشتری مشخص شود.
فقیر و بدبخت تو ایران خیلی فرق داره با فقیر و بدبخت تو اونجا.دیگه شما که خودن اونجا زندگی می کنی.استانداردهای زندگی خوب وبد فرقش از زمین تا آسمونه تو انگلیس و ایران
عناصر نفوذی و عوامل بیگانه که درصد خدشه دار کردن وجه اولیا حضرت ملکه و پلیش خدوم کشور را مورد هجمه قرار داده اند از آبشخور بیگانه تغذیه شده اند. عناصر ناخودی با دریافت پول از سایر کشورها دشمن در صد از بین بردن آبروی نظام جلیل سلطنت هستند/ این اغتشاش گران ....
درود بر نگارنده.
فارس و كيهان بخواند
مثل اینکه نمی دونی کجا زندگی می کنی!!!!
مطمئن باشید جیمز کامرون یا استعفا یا تن به اصلاحات گسترده میده و مثل اینجا نیست که بزغاله و گوساله و خس و خاشاک و امثالهم نقل و نبات بشه...
منتشر نمیکنی؟؟؟؟
دموکرسی غربی ظاهری زیبا دارد اما جنایتکارترین انسان ها را بر سر کار می آورد مگر همین محرومین،سیاه پوستان و دزد ها انسان نیستند، گذشته از این ها نکته اصلی این است که این حوادث دموکراسی انگلیسی و حامیان داخلی را بی آبرو کرد و نشان داد که غربی هایی که در حوادث بعد از انتخابات دلسوز مردم ایران شده بودند و مرتبا با هم بیانیه می دادند و از نقض حقو بشر صحبت می کردند می بایست به جای دخالت در دیگر کشور ها به فکر همین دزد های داخلی خودشان باشند
به افتخار بچه های عصر ایران "مـثــبــت" میزنیم.
این امر نزدیک است و دور نیست خواهیم دید روزی برسد که این تمدن غرب مانند کمونیسم به موزه تاریخ سپرده شود نقطه شروعش همین جزئیاتی است که شما آن را دست کم گرفتید
پس بهتر است اصلاح طلبان خدای دیگری را به جای غرب و آمریکا برای خود پیدا کنند
عصر ايران خواهشا اينو ديگه ثبتش كن .
همین بیکاری و فقر و تبعیضی که فرمودید تمدن غرب و نظام لیبرال دمکراسی را به ورطه سقوط می کشاند در نظام عزیز خودمان اگر بیشتر از آنان نباشد کمتر نیست - که البته خیلی بیشتر است- و علی القاعده اینطور که حضرت عالی پیش بینی کردید کم کم باید صدای خرد شدن تمدن خودمان را هم بشنویم.
پس بهتر است به جای نگرانی برای خدای دیگران نگران پیدا کردن طرز تفکر جدیدی برای خودتان باشید
تا حالا همه فکر می کردن انگلیس یه کشور توسعه یافته و صنعتی است و ما یا سوریه یه کشور جهان سومی و عقب افتاده ولی اتفاقات اخیر ثابت کرد برخلاف تصور خیلی ها ما مثلا یه موردش تو پیشرفت تکنولوژی فیلم برداری و گسترش موبایل های دوربین دار از اونها خیلی جلوتریم؛ چرا که برخلاف قتل آقا سلطان بعد از روزها هنوز ما نتونستیم یه فیلم چند دقیقه ای و خیلی هم با کیفیت از صحنه تیر خوردن 4 تا مقتول انگلیسی و اونهم از زوایای مختلف ببینیم. فکر کنم هم تکنولوژی گوشی دوربین دار اونجا نرفته هم بخاطر بحران اقتصادی همشون یازده دوصفر دارن که فیلمش مثل ندای ما در عرض چندساعت کل اینترنت رو نترکونده!
عصرایران رو من یه "فرهنگ" زیبا می دونم تا یه سایت خبری
حسابتون رو یه چک کنید ببینید پولتون از انگلیس سر موقع ریخته شده یا نه ؟
پس شما از اين راه پولدار شدين پرهام خان؟؟
میشه از گلوله پلاستیکی و گاز اشک آور استفاده نکرد
مگر سک و اسب چه اشکالی دارند؟
امیدوارم همیشه این جانب اعتدال رو توی تحلیلات حفظ کنی.
بعد از چند وقت یه تحلیل که به آدم مزه بده رو خوندم دستت درد نکنه
ولی یادت نباشه که این مسائل فقط مال استعمار کبیر و استکبار جهانی ولی تو این مملکت همه چی آرومه من چقدر خوشبختم!!!!!!!!!!!
این نشون میده که انگلیس برای سر پا موندن هر کاری دلش بخواد میکنه
ای عصر ایران خدایی سانسور نکن
موندم عصر ايران چه طور منتشرش كرد؟
مثل اینه که توی ایران افغانها یا پاکستانی ها بخوان دست به شورش بزنند.
این جوانان انگلیسی از فساد غرب خسته شدن
راز تخريب دولت از طرف عصر ايران مشخص شد