حکايت 4 ساعت تحقير و توهين زائران ايراني در فرودگاه بغداد

یکی از کاربران عصر ایران با ارسال گزارشی از تحقیر و توهین به مسافران ایرانی در فرودگاه بغداد انتقاد کرده است.

متن این گزارش به این شرح است:

من يکي از صدها زائر ايراني بودم که جمعه هشتم مهرماه با پرواز ايران اير از فرودگاه امام خميني راهي زيارت عتبات عاليات در کشور عراق شدم و با پرواز مشابهي در روز 15 مهر ماه به ميهن اسلامي مراجعت کردم.

در طول اين سفر کمبودها و مشکلات مختلفي وجود دارد که عموما ناشي از تخريب زيرساخت هاي عراق، کمبود امکانات، مشکلات اقتصادي و فقر فرهنگي عميق مردم اين کشور است که البته شوق زيارت تحمل همه اينها را راحت مي کند. اما حکايت برخوردهايي که در زمان مراجعت به کشور در فرودگاه بغداد با ما شد و با هدف تحقير و توهين به زائران انجام مي شد مساله جداگانه اي است به نظر مي رسد بايد مورد توجه جدي سازمان حج و زيارت قرار بگيرد.

پرواز گروه 38 نفره ما همراه با چند گروه ديگر براي ساعت 17:50 دقيقه روز جمعه 15 مهر ماه به مقصد تهران برنامه ريزي شده بود. اما تا قبل از آنکه با تاخير دوساعته حدود ساعت 20 به سمت ايران پرواز کنيم به اسم بازرسي و تفتيش اقدامات عجيب و غيرمتعارفي صورت گرفت که خلاصه اي از آنها به شرح زير است:

1- در فاصله چند صد متري فرودگاه بغداد همه زائران را از اتوبوس پياده کرده و مجبور به تخليه ساکهايشان کردند. سپس افسر عراقي از ما خواست ساک هايمان را به صف کنيم و خودمان هم مثل بچه مدرسه اي ها در دو صف در طرفين اتوبوس بايستيم تا يک سگ ساکهايمان را بازرسي کند. همزمان با ما يک گروه آمريکايي هم از راه رسيد که البته عراقي ها مشابه همين بازرسي را به صورت سرهم بندي شده وبه سرعت در مورد آنها انجام دادند. اما تا توانستند گروه ايراني را معطل کردند. بعد از چند دقيقه اي انتظار جناب سگ! از راه رسيد و در حالي که آب دهان نجسش به روي ساک زائران ايراني پاشيده مي شد، تمامي ساک ها را بو کشيد تا اطمينان حاصل شود زائران محترم از عراق به ايران مواد مخدر قاچاق نکرده باشند!!!

2- بعد از پايان اين مرحله دوباره ساک ها را داخل بخش بار اتوبوس جاي داديم که البته با توجه به مسن بودن اکثر اعضای گروه این کار وقت زیادی گرفت. کمی جلوتر که رفتیم مجددا از اتوبوس پیاده مان کردند و یک افسر عراقي همه گذرنامه ها را کنترل کرد.

3- مجددا سوار اتوبوس شدیم و کمی جلوتر که رفتیم اتوبوس باز هم متوقف شد و این بار افسر عراقی دیگری وارد اتوبوس شد و همه گذرنامه ها را از نو کنترل کرد. برای ما مشخص نشد که وقتی در کنترل قبلی هیچ مشکلی وجود نشده به چه علت باید مجددا گذرنامه های همه زائران کنترل شود.

4- چند متر جلوتر اتوبوس متوقف شد و مسافران پیاده شدند و در حالی که چرخ دستی وجود نداشت ساک ها را به زحمت تا نزدیکی در ورودی ترمینال حمل کردند. عراقی ها اجازه نمی دادند اتوبوس تا برابر درب ورودی ترمینال فرودگاه حرکت کند و اصرار داشتند ایرانی ها بارهایشان را چند ده متری پیاده حمل کنند.

5- در برابر ترمینال با استفاده از بلوک های مرتفع سیمانی دو کریدور ایجاد شده بود که در یکی ساک هایمان را به صف کردیم و سپس از ما خواسته شد در کریدور دیگری منتظر بمانیم تا باز هم یک سگ برای بررسی و تفتیش ساک هایمان از راه برسد. این بار ما نمی توانستیم ساک هایمان را ببینیم و این نگرانی وجود داشت که برخی اموال زائران سرقت شود. در همین حین مسافران هم به طور مفصل تفتیش شدند. بعد از مدتی معطلی این مرحله هم به پایان رسید و مسافران باز هم ساکهایشان را چند ده متری تا برابر در ورودی ترمینال حمل کردند.

6- برای دهها مسافری که می خواستند وارد سالن فرودگاه شوند کمتر از 10 چرخ دستی وجود داشت که برخی معیوب بود و بقیه هم اکثرا در کنترل تعدادی کارگر عراقی بود که می گفتند چرخ هایشان را لازم دارند و نمی توانند آنها را در اختیار مسافران بگذارند. البته هدف آنها از این کار دریافت پول در ازای حمل بار بود. این بار زائران ایرانی که از این همه توهین و معطلی عصبانی شده بودند کارگران عراقی را عقب زدند و با چند بار رفت و آمد توانستند بارهایشان را به داخل سالن فرودگاه منتقل کنند.

7- در برابر در ورودی سالن هم صف طویل دیگری برای کنترل و بازرسي تشکیل شده بود و در حالی که چندین مامور عراقی بیکار بودند تنها یکی از آنها با وسواس بسیار پاسپورت های زائران را کنترل می کرد و با تکبر فراوان از اینکه مسافران ایرانی زیاد هستند و باعث شده اند او فرصت نکند ناهار بخورد و استراحت بکند گله می کردند. البته زائران ایرانی به او یادآوری کردند که اگر آنها به عراق مسافرت نمی کردند بودجه ای در کار نبود که اقتصاد عراق را بچرخاند و ناهاری برای وی تهیه شود!

8- بعد از کنترل ساک ها از طريق دستگاه و بازرسي بدنی و ورود به سالن انتظار مجددا گذرنامه ها برای ورود به بخش تحویل بار کنترل شد که این بار هم فقط یک مامور عراقی برای حجم انبوه مسافران در نظر گرفته شده بود. در بخش تحویل بار هم در حالی که همه گیت ها خالی بود ابتدا یک گیت و به دنبال اعتراضات شدید دو گیت دیگر به تحویل بار اختصاص یافت.

9- برای ورود به سالن انتظار پرواز و کنترل نهایی گذرنامه و زدن مهر خروج از کشور عراق هم در ابتدا تنها یک مامور در نظر گرفته شد و همین مساله صف طویلی را به وجود آورد. اما باز هم اعتراض شدید زائران عصبانی منجر به مداخله مدیران آمریکایی فرودگاه شد که تا به حال خودشان را به مسافران ایرانی نشان نداده بودند. در نهایت سه مامور دیگر برای کنترل گذرنامه و زدن مهر خروج اضافه شدند.

10- در مرحله آخر و قبل از ورود به هواپیما هم بازرسي عجيب و مضحک ديگري صورت گرفت و مامور عراقي از زائران مي خواست کشف ها و کمربندهايشان را درآورند، دستهايشان را باز کنند و سپس وي تمامي بخش هاي بدن زائران را چندين بار بازرسي کرد. همين رويه در مورد زنان در بخش سرپوشيده اي اعمال مي شد. عراقي ها در جريان اين بازرسي تمامي نوشيدني ها، مواد خوراکي، فندک و ... را از زائران ايراني مصادره کرده و به بهانه نگراني هاي امنيتي مانع از انتقال آنها به هواپيماي ايران اير شدند. ظاهرا آنها تصور مي کردند ايراني ها با استفاده از آب ميوه و کيک و فندک به دنبال اقدامات تروريستي در هواپيماي متعلق به کشور خودشان هستند! مامور عراقي حتي آچار دستي کوچک ويلچر يکي از زائران مسن را مشکوک دانست و آن را هم توقیف کرد!

بعد از طي کردن همه اين مراحل بالاخره وارد هواپيماي ايران اير شديم و برخورد خوب و صميمي مهمانداران و صفاي دل زائران حسيني در طول پرواز خستگيمان را تا حدي برطرف کرد. اما ضروري است سازمان حج و زيارت براي حفظ شان و احترام ايرانيان زائر عتبات عاليات اقدامات جدي تري صورت دهد و برخورد قاطعي با طرف عراقي داشته باشد.

در ضمن موارد ياد شده تنها مربوط به چهار ساعت پاياني اين سفر بود و مشکلات جدي ديگري در مورد کيفيت پايين خدمات در هتل هاي عراق، برخورد بد رانندگان، خدمه هتل و حتي خدام حرم ها، کيفيت نامناسب غذاها، وضعيت بد بهداشتي، انگشت نگاري و عکس برداري از چشم زائران در زمان ورود به عراق و .... وجود دارد که شرح آنها نياز به فرصت جداگانه اي دارد.