افسانه‌سازي از مذاكره ايران و آمريكا بيهوده است

احمد زيدآبادي با اشاره به اختلافات ايران و ايالات متحدهء آمريكا در عرصهء ديپلماسي و مذاكرات اخير اين دو كشور در بغداد تصريح كرد: «اگر فلسفهء مذاكره را به اين معنا بدانيم كه دو طرف گفت‌وگوكننده داراي منافع متفاوتي هستند، اما هر دو ‌آن‌ها زمينه‌هايي براي پل‌زدن بين اختلافات و رسيدن به يك نقطهء تعادل را دارد، به نظر من اختلافات ايران و آمريكا از راه مذاكره قابل‌حل نيست، اما اگر نفس مذاكره را اين‌گونه تعبير كنيم كه يكي از طرفين بايد از مواضع قبلي خود عدول كرده و در مقابل ديگري تسليم شود، بايد بگويم كه احتمال وجود راه‌حلي ممكن است، زيرا اهداف تهران با اهداف مقامات آمريكايي قابل جمع‌شدن در كنار يكديگر نيست.

به گزارش سرمایه، زيدآبادي كه عصر پنجشنبهء گذشته در نشست هفتگي حوزهء شرق جبههء مشاركت تحت عنوان «پيامدهاي مذاكرهء ايران و آمـريكـا» سخـن مي‌گفت، در اين باره افزود:«اين‌كه برخي از رسانه‌ها بدون توجه به واقعيات عيني در مورد مذاكرات اخير اين دو كشور به نوعي اغراق و افسانه‌سازي مي‌كنند; كار بيهوده‌‌اي است. در عالم سياست بايد واقعيات عيني را دنبال كرد اما در جامعهء ايران اين واقعيات به كنار گذاشته مي‌شود. مثلا اخيرا (قبل از مذاكرات) برخي از رسانه‌ها از ملايم‌شدن لحن آمريكا در قبال ايران خبر دادند در صورتي كه من هرچه سخنان و اقدامات مقامات آمريكايي را در اين مورد كنكاش كردم، كم‌تر به اين نتيجه رسيدم. مثلا در شش ماه گذشته شاهد سه قطعنامه عليه ايران بوديم كه در آن‌ها براساس فصل هفتم منشور از ايران خواسته‌اند كه چرخهء سوخت هسته‌اي را تعليق كند.»

كار سياستمداران اين نيست كه هر روز لحن خود را شديدتر كنند چون در اين صورت، ديگر، راه ديپلماتيكي باقي نمي‌ماند. در مورد كشورهاي غربي و آمريكايي آن‌ها تا به حال از خواستهء خود كه تعليق غني‌سازي اورانيوم است كوتاه نيامده‌اند گرچه طرز بيان اين خواسته گاهي تند و گاهي آهسته بوده است.»

به اعتقاد اين فعال ملي- مذهبي، مذاكرات ايران- آمريكا در بغداد، صرفا، در چارچوب حل مسايل و مشكلات موجود در عراق محدود خواهد ماند و احتمال سرايت آن به ساير مسايل موجود در بين اين دو كشور، چندان قوي نيست و حتي در مورد مسايل عراق نيز احتمال رسيدن به يك توافق بين طرفين قطعي نيست.

زيدآبادي گفت: «اگر هم نتيجهء اين مـذاكرات به مسايل ديگر سرايت كند  گفت‌وگوي ميان اين دو كشور از نوع اول نخواهد بود، يعني اين گونه نخواهد بود كه در مذاكرات حد وسطي وجود داشته باشد و طرفين  طي گفت‌وگو به آن حد وسط نزديك‌تر شوند.» بلكه بايد يكي از طرفين از مواضع قبلي خود عدول كند. اين فعال سياسي معتقد است:«در حال حاضر، نشانه‌اي از اين‌كه ايران يا آمريكا و مـتحـدانـش قصد عدول از مواضع و سياست‌هاي قبلي خود را داشته باشند وجود ندارد و بر اين اساس پيش‌بيني مي‌شود كه تا آيندهء نه چندان نزديك چالش‌هاي ميان دو كشور بيش‌تر شود.» زيدآبادي پيش‌بيني مي‌كند; مسالهء افزايش تنش‌ها در قطعنامهء چهارم شوراي امنيت ملي سازمان ملل متحد نمود پيدا خواهد كرد.

زيدآبادي در عين حال بر اين باور است كه وجود دولت نوري‌المالكي در عراق، زمينه‌سازي براي گفت‌وگوي ميان تهران و واشنگتن است زيرا از سويي آمريكا با صرف هزينه‌هاي زياد، دولت صدام حسين را بركنار كرده و با مشكلات فراوان از طريق برگزاري انتخابات در عراق موجب تشكيل دولت  نوري‌المالكي شده و بنابراين خواستار سقوط اين دولت نيست زيرا معلوم نيست كه در صورت سقوط اين دولت اجماع و وحدت مناسبي براي تشكيل دولت بعدي در عراق به وجود بيايد. از سويي ديگر ايران نيز با توجه به ماهيت دولت نوري‌المالكي مايل نيست اين دولت سقوط كند زيرا در نبود اين دولت، امكان حمايت اعراب سني از گروه‌هاي تروريستي وجود دارد; بنابراين زيدآبادي از اين منظر مذاكره ايران و آمريكا و همكاري ميان اين دو كشور را ضامن منافع مشترك طرفين مي‌داند.

زيدآبادي مي‌گويد: «آمريكا خود را در عراق بازنده محسوب نمي‌كند، زيرا براساس اسنادي كه اخيرا كميتهء خارجي سنا منتشر كرده است; سازمان  CIA  آن زمان جرياناتي را كه در حال حاضر در عراق اتفاق مي‌افتد; پيش‌بيني كرده بـود. اين‌كه خلاء قدرت ناشي از سقوط صدام‌حسين لزوما در كوتاه‌مدت منجر به ايجاد نظم و امنيت نمي‌شود و امكان مانور ايران در عراق بيش‌تر مي‌شود يا اين‌كه تنازعات قومي و مذهبي در اين كشور افزايش مي‌يابد كه مقامات آمريكايي انتظار چنين بحران‌ها و مسايلي را داشتند و مسالهء غافلگيركننده‌اي براي آن‌ها نبوده است.» زيدآبادي بر اين باور است كه اين مذاكرات براي آن عده‌اي كه معتقدند; ايران مي‌تواند در عراق به آمريكا فشار وارد كند تا در مورد مسايل ديگر از آن‌ها امتياز بگيرد چندان اميدواركننده نخواهد بود.

اين فعال سياسي در ادامه مي‌افزايد: «مقامات آمريكايي معتقدند كه دولت اياد علاوي بهتر از نوري‌المالكي بود زيرا امنيت بيش‌تري را تامين مي‌كرد و به دليل دارا بودن روابط خوب با گروه‌هاي سني مذهب قادر به كنترل بهتر مسايل و مشكلات بود.»

زيدآبادي همچنين با اشاره به تلاش آمريكا براي اجراي طرح خاورميانهء بزرگ و ارتباط اين مساله با حمله به عراق توسط اين كشور، مي‌گويد:‌«آمريكا سعي كرد تا با حمله به عراق و به وجود آوردن دولتي متكثر در آن كشور، ايران و سوريه را تحت تاثير قرار دهد. ولي در حال حاضر، سه گروه قومي قادر به كنار آمدن بـا همديگر در عراق نيستند و در نگاه آمريكايي‌ها ايران و سوريه نظم داخلي عراق را به هم ريخته‌اند.» به اعتقاد وي، مسايل و مشكلات موجود در عراق و وضعيت آمريكا در اين كشور، آن را از ادامهء اجراي طرح خاورميانهء بزرگ منصرف نخواهد كرد.» اين تحليل‌گر سياسي دربارهء پيش‌بيني خود از آينده روابط ايران و عراق اظهارنظر مي‌كند: «نشانه‌هايي از نگراني دولت عراق در قبال سياست‌هاي ايران در عراق وجود دارد و كم‌كم نوعي تفكر ناسيوناليستي عراقي در مجموعهء نيروهاي سياسي در عراق در حال شكل گرفتن است. از جمله در ميان گروه‌هاي شيعه  اين امر قابل مشاهده است كه بر همبستگي‌هاي شيعي غلبه كرده است. درصورت ادامهء‌اين روند در طرفين احتمال تخريب روابط ايران و عراق در آينده وجود دارد. به گفتهء زيدآبادي مقامات عراقي خواهان خارج شدن عراق از حوزهء منازعات دو كشور ايران و آمريكا هستند و مقامات ايراني نيز براي رفع نگراني‌هاي مقامات عراقي بايد هماهنگ با اين خواستهء آن‌ها سياست‌هاي خود را در اين باره تنظيم كنند.

زيدآبادي در ادامهء اين نشست در پاسخ به پرسش خبرنگار «سرمايه» مبني بر اين‌كه آيا اظهارات اخير خاوير سولانا داير بر واگذاري نيروگاه‌هاي هسته‌اي صلح‌آميز به ايران به صورت مشروط در تاكيد سخنان علي لاريجاني است، كه گفته بود مذاكرات اخير ايران- آمريكا بر روند پروندهء هسته‌اي ايران تاثير خواهد گذاشت، تصريح كرد: «به نظر من منظور لاريجاني از اين حرف اين بود كه اگر آمريكايي‌ها در مورد پروندهء هسته‌اي ايران كوتاه نيايند، ايران نيز در زمينهء‌حل بحران‌هاي عراق به آن‌ها كمك نخواهد كرد و به عبارتي ديگر همكاري ايران با طرف‌هاي آمريكايي‌در مورد حل مشكلات موجود در عراق را منوط و مشروط به همكاري آن‌ها با ايران درخصوص مسالهء هسته‌اي كرده است.» به گفتهء اين فعال سياسي، مقام‌هاي آمريكايي در اين دور از مذاكرات با ايران به گونه‌اي وارد شدند تا در اين مورد به ايران امتيازي داده نشود.

زيـدآبـادي همچنيـن دربارهء سخنان خاويرسولانا مبني بر «ارايهء سوخت هسته‌اي به ايران» اظهارنظر كرد: «اين خبر را من صرفا در خبرگزاري فارس ديدم كه البته منبع خبر نيز به نوعي غيرشفاف و مبهم بود. در هر حال، اگر فرض كنيم كه خبر ارايه شده درست بوده است، با اين حال، اين سخنان، حرف جديدي نيست. پيش از اين نيز سه كشور اروپايي يك بستهء هـسته‌اي به ايران ارايه كردند كه حاوي مشوق‌هايي براي ايران بود. يكي از اين مشوق‌ها نيز (در صورت تعليق غني‌سازي اورانيوم توسط ايران) ساخت نيروگاه‌هاي برق هسته‌اي توسط آن‌ها در بوشهر بود.»

به اعتقاد زيدآبادي تحولي كه منشا آن مذاكرات اخير ايران - آمريكا در بغداد باشد، در روند موضوع هسته‌اي ايران به وجود نيامده است و احتمال به وجود آمدن آن نيز بعيد است. زيدآبادي در پاسخ به پرسش ديگر خبرنگار «سرمايه» مبني بر اين‌كه آيا در صورت توافق ميان ايران و آمريكا تمام مسايل و بحران‌هاي موجود در عراق خاتمه خواهد پذيرفت؟ و حل همهء آن‌ها در گرو توافق ايران و آمريكاست»، مي‌گويد: «اگر ايران و آمريكا در مورد مسايل عراق به توافق برسند اين امر در كاهش بحران‌هاي عراق تاثيرگذار خواهد بود اما اين به معناي آن نيست كه تمام مشكلات حل خواهد شد.» وي در اين باره مـي‌افـزايـد: «البته اين توافق مي‌تواند اثرغيرمستقيم ديگري هم داشته باشد و آن كـاهـش نگـرانـي اعراب سني در قبال سياست‌هاي ايران و استفاده از نفوذشان در ميان گروه‌هاي سني داخل عراق براي كاهش بحران‌هاست.»

تماشاخانه

دعوای ۱۵۰ ساله بر سر حقابه هیرمند/ مگر اینکه سیلاب به داد مردم سیستان برسد/ مردم همه حقابه را می‌خواهند و دولت‌های ایرانی ناتوان در گرفتن آن (فیلم)

وعده‌های عملی نشده شهرداری و دولت درباره خودروهای برقی در حمل و نقل عمومی/ برقی شدن ناوگان به این زودی شدنی است؟ (فیلم)

فیلم های دیگر