اعلام برائت ایران از مذاکرات هسته ای

در پی انتشار یادداشت " آقای فیشر! یخ نزنید..." یکی از بینندگان "عصر ایران" یادداشتی را برایمان ارسال کرده اند که در زیر می آید:

راستی هیچ فکر کرده اید چرا اروپا و آمریکا از حل مشکل هسته ای  طفره می روند؟
و چرا مدام می گویید ما حاضر به مذاکره ایم؟! و در آخر هم، نفع دو طرف را نشستن بر میز مذاکره می دانید!!

اصلا می دانید این قضیه فی نفسه احتیاج به مذاکره با هیچ دولتی رانداشت و هنوز هم ندارد؟!
 ایران عضو NPT است و طرف او هم NPT است و هیچ ربطی هم به هیچ دولتی ندارد. NPT هم که بارها کار ایران را در محدوده قراردادش تایید کرده است .
پس اشکال کار جای دیگریست که برمی گردد به کشاندن ایران به پرتگاهی که عراق را هم قبل از  حمله به آن کشور به آن کشاندند .

 دلیل آن هم توجیه ملتهای خودشان و دیگران برای ظاهر سازی و اتمام حجت در تجاوزات خود به کشورهاست و الا نه آنها از بمب اتم ایران می ترسند نه اصولا دستیابی ایران به بمب اتم برای آنها اشکالی ایجاد می کند، بلکه از خدا می خواهند که ایرانی که با مشت های گره کرده ملتش با وجود قدرت جهنمی شاه و ساواکش و با وجود حمایت تمام دنیا از شاه و با وجود بیش از پنجاه هزار نظامی آمریکایی در ایران در مقابل صف دشمنانش به پیروزی رسید و آنها را با ذلت از کشورش بیرون کرد را از قدرت مشت گره کرده منحرف و اتکایش را به بمب اتمی جلوه دهند که شوروی با داشتن هزارانش کاری از پیش نبرد و فرو ریخت .

بنابراین آنها دارند به ما آدرس غلط می دهند و همین نفس نشستن با غربیها در سر میزمذاکره است که آنها لازم داشتند که همان دادن وجهه حق به جانب به غرب وبه رسمیت شناختن دخالت آنها در مسایلی که ربطی به آنها ندارد و در آخرتوجیه ملتهایشان که ما هر کار لازم بود در باره ایران انجام دادیم ودیگر کاری جز برخورد نظامی نمانده است، مثل عراق.

البته نکته اصلی قضیه در این است که این طرح را غربی ها از چند سال پیش برای ایرانی طراحی کرده بودند که رییس جمهورش شخصی واداده شود و نظام پشتوانه مردمی اش را از دست داده بدهد  نه ایرانی که رییس جمهورش کسی مثل احمدی نژاد باشد با آن پشتوانه مردمی خاص.

 اما از آنجا که صاحب این انقلاب کس دیگریست ورق برگشت و سوم تیر پیش آمد و تمام محاسبات غرب را بهم ریخت و حالا آنها هم ظاهرا مجبور به ادامه سیاستهای خودشان در بحث هسته ای هستند که حد اقل ظاهر را حفظ کنند.

کافیست ایران یک اطلاعیه جهانی صادر کند که در آن هرگونه مذاکره با هر کشوری را با وجود قرارداد NPT بی توجهی به این قرارداد تلقی و مذاکرات گذشته را فاقد وجاهت قانونی اعلام و از گذشته این مذاکرات هم اعلام  برائت و تنها مرجع قانونی را NPT اعلام کند و بس.آنوقت ببینید که بقیه بافته های غرب هم پنبه خواهد شد و مانند آبی روی آتش همه شان به خانه های عنکبوتی شان خواهند خزید.

بعد از تحریر:

 برای بیدار شدن شم سیاسی چند نکته عرض می شود:

۱- در فروردین ماه سال ۸۴ تیم  هسته ای ایران پیشنهادی به غربیها داد که متن آن هرگز منتشر نشد ولی تعلیق  اورانیوم یکی از بندهای آن بود. بعضی ها از آن به خیانت بارترین پیشنهاد تاریخ ایران یاد کردند که ترکمنچای پیشش هیچ است. جالب اینجاست که غربیها از تحویل گرفتن این پیشنهاد هم به طور رسمی خودداری کردند و هرگونه ادامه مذاکرات را به بعد از انتخابات ریاست جمهوری موکول کردند.
۲- قبل از این پیشنهاد همین آقای فیشر ایران را از اشتباه در محاسبه به شدت برحذر می داشت و آنگونه صحبت می کرد که انگار درصورت دست نکشیدن ایران از  تحقیقات هسته ای، کشورمان با خاک یکسان می شود(البته وقتی گفته میشود فیشر منظور این نیست که این آقا این جسارتها را از خودش کرده بلکه ایشان بلندگویی بیش نیست والا این آدم را درخود آلمان هم کسی  به او بهایی  نمی دهد).
۳- همین آقای فیشر بعد از انتخابات ایران و به تبع آن باز شدن یکی پس از دیگری مراکز هسته ای انگار یادش رفته بود قبلا چه چیزهایی گفته و حالا خیلی عادی و دوستانه می آید ایران و می رود و حتی حالاخودش حاضر می شود دو سه زمستان بلرزد که این نشان از انتخاب راه درست ایران دارد .
۳- طرح حمله به ایران در صورتی قابل اجرا بود که نتیجه انتخابات آنگونه که آنها حدس می زدند باشد و اینکه ملت دیگر پشتیبان نظام نباشد ولی اکنون اوضاع به گونه ای دیگر است .

تماشاخانه

رازهای جالبی از تایتانیک که شاید هرگز درباره‌اش نشنیده باشید (فیلم)

تست موشک‌هایی با کلاهک‌های عجیب در کره شمالی (فیلم)

فیلم های دیگر