چرا رئال به بارسا می بازد؟

عصرایران ورزشی، عباس خادم الحسینی-  تیم مورینیو قبل از ال کلاسیکو یک رئال مادرید خطرناک بود. رئالی  که بسیاری را متقاعد کرده بود که هیچ تیمی حریفش نمی شود. رئالی که همه منتظر بودند در برنابئو بتواند بالاخره حریف دیرینه خود را شکست دهد. بارسلونایی که در این فصل نشانه هایی از ضعف را از خود بروز داده و امیدواری مادریسموها را فراهم آورده بود.

رئال مادرید با 15 پیروزی پیاپی به میدان ال کلاسیکو قدم می گذاشت. در جدول رده بندی با 3 امتیاز و یک بازی کمتر نسبت به بارسلونا در صدر جدول ایستاده بود و در صورت پیروزی حتی می توانست فاصله را به 9 امتیاز نیز برساند.

پرده اول

ورزشگاه سانتیاگو برنابئو آماده هیجان انگیز ترین بازی فصل لالیگا بود. پچپچه ها فراوان و متفاوت بود. طرفداران آبی و اناری پوش در ایالت کاتالونیا نسبت به ال کلاسیکوهای قبلی استرس بیشتری داشتند. در سوی دیگر اما هواداران کهکشانی بیشتر از هر زمان دیگری نوای امید در دلشان طنین انداز شده بود.

کبوتر خوشبختی روی هوا به پرواز در آمده بود و منتظر بود تا سوت آغاز بازی به صدا درآید تا تصمیم بگیرد که روی دوش کدام تین بنشیند.

بازی را بوربولان داور مسابقه آغاز کرد و دیری نگذشت که همه چیز رنگ و بویی دیگر به خود گرفت. ثانیه 22، اشتباه والدز، فرصت طلبی بازیکنان رئال، بنزما و تمام. اما تمامی که شروعی دیگر را نوید می داد. نقطه عطف اول خیلی زود و بر خلاف تمام قواعد اتفاق افتاد.


کنش ها و واکنش ها

بارسلونا یک گل عقب افتاد. حالا پچپچه های رئالی ها واضح تر شنیده می شود. " این همانی بود که می خواستیم، کارشان را یکسره می کنیمً". همه چیز طبق میل مورینیو و تیمش پیش می رفت.

مسی در دام های تاکتیکی مورینیو اسیر شده بود. اما گواردیولا تمام بازی را متحول کرد و با یک حرکت تیم حریف را مات کرد. پپ مسی را یه خط عقب تر آورد و دنی آلوس را به خط هافبک اضافه کرد. بوسکتز به دفاع وسط آمد و پویول جای آلوز در دفاع راست قرار گرفت.

این همه تغییر تاکتیکی در بارسلونا رخ داد و مورینیو بهت زده فقط تماشا می کرد. همه چیز به یکباره رنگ باخت و کبوتر خوشبختی با جلیقه شانس روی دوش بارسلونایی ها نشست و نتیجه یک بر صفر با 3 بر یک عوض شد.

مورینیو اشتباهات پیاپی کرد و نمودش شاید در تعویض هایش آشکار و نمایان شد. تعویض لاس با توجه به این که خطر اخراجش وجود داشت کاملا منطقی بود؛ و یا بیرون کشیدن اوزیل که در بازی عملاً ناکام بود.

ولی بدون تردید تعویض دی ماریا که بهترین بازیکن رئال بود و با دوندگی هایش باعث آزار جناح چپ بارسا شده بود، عجیب بود.
 
روح و روان

مورینیو در پیشرفت تاکتیکی رئال بسیار موفق عمل کرده است، ولی باز تیمش به راحتی به بارسلونا می بازد. مربی پرتغالی در مسائل روحی و روانی اگر بهترین مربی دنیا نباشد، یکی از بهترین ها در این زمینه است. وی چه در پورتو، چه در چلسی و چه در اینتر تاثیرات روانی عمیقی از خود بر جای گذاشته است. در رئال هم موفق عمل کرده است. بهترین آمار در مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا موید همین نکته است.

اما حلقه گمشده رئال مورینیو عدم استحکام روحی در ال کلاسیکوهاست. ضعف روحی بازیکنان بزرگی همچون رونالدو، ژابی آلونسو، راموس و ... باعث می شود که همیشه در این بازی بزرگ ناکام باشند و نتوانند آنطور که هستند باشند.

این مساله روحی و روانی بدون شک برگ برنده بهترین بارسلونای تاریخ است. شاید مورینیو و دستیارانش از همین حالا دارند به بازی برگشت فکر می کنند. آنها برای قهرمانی در لالیگا و حتی لیگ قهرمانان بالاخره باید موفق به شکست بارسلونا بشوند. از این گریزی نیست.