دنیزلی، آهنگساز سمفونی سرخ

عصرایران ورزشی، اردلان مجد- دنیزلی آمد و همه چیز به یکباره عوض شد. فعل ها مسیرشان را از منفی به سوی مثبت تغییر دادند. شب ها با 4 گل روز شد و تمام سیاهی ها رنگ سفیدی به خود گرفت. نت های فالش گیتار سرخ ها به موسیقی دلنشینی بدل شد و همه غم ها به شادی تغییر موضع دادند.

هیزم های پرسپولیسی ها روشن شده و بازیکنان و مدیران و هواداران با آرامش در کنارش نشسته اند و گرمایی دلپذیر را تجربه می کنند. لحظه های خوشی که پس از رنج تحمل سختی های نیم فصل اول حال و هوایی زیباتر دارد.

اما چیزی که دراین میان بسیار حائز اهمیت است بازگشت اعتماد به نفس به پیکره تیمی پرسپولیس است. روحیه جنگندگی از همان ابتدای بازی در نزد پرسپولیسی ها مشهود بود و این روحیه + خوش اقبالی مقدمات یک شروع رویایی را رقم زد.

مصطفی دنیزلی همانند یک هوادار متعصب در کنار زمین تمام انرژیش را نثار مستطیل سبز آزادی کرد و نشان داد که در همین مدت کوتاه توانسته نبض تیمش را در دست بگیرد. البته آقا مصطفی به واسطه حضور سابقش در فوتبال ایران با روحیات و مناسبات روابط بازیکنان و حتی هواداران ایرانی آشنا است و همین امر هم در موفقیت زودهنگامش بی سبب نیست.

نکته دیگری که بیش از اندازه جلوی چشمانمان خودنمایی می کرد، نظم تیمی پرسپولیس بود. بازیکنان در چهارچوب وظایفی که به آنها محول شده بود در زمین گام بر می داشتند، با برنامه از پیش تعیین شده تدارک حمله می دیدند و با جان و دل به کار تدافعی می پرداختند.

بازیکنی نظیر غلامرضا رضایی که در نیم فصل اول حسابی سوهان روح هوادران شده بود، بازی قابل قبولی به نمایش گذاشت. همچنین با تجربه ها مثال جوانانی که تازه فوتبال را آغاز کرده اند، سخت می کوشیدند و می جنگیدند. نمونه بارزش علی کریمی که هم خوب حمله می کرد و هم در کارهای دفاعی کمک حال تیمش بود.

بدون تردید روزهای خوشی برای قرمزها در راه است. خوش به معنای خوش. دنیزلی تازه آمده است و به گفته خودش نیاز به زمان دارد. این پیروزی حالا انتظارات را بالا برده است. حالا تمام همنوایی ها به سوی ساخت یک سمفونی بزرگ پیش می روند. سمفونی ای که شاید تا ابد ماندگار شود.