در ادامه دکتر غنی نژاد با تایید تاثیر شرابگونه پول نفت گفت: این مستی تنها از آن حکومتها نیست بلکه مال مردم نیز هست در ایران سطح مصرف بالاتر از سطح تولید است انسانها بیش از کار مفیدشان در آمد دارند. و ما بیش از شایستگی اقتصادیمان مصرف می کنیم. غنی نزاد با اشاره به واردات 38 میلیون دلاری ایران گفت: این شکاف تامتوازن در تولید و مصرف سبب طلبکار و متوقع بودن مردم شده است و البته دولتهای پوپولیستی هم به این موضوع دامن می زنند.

دکتر موسی غنی نژاد استاد دانشگاه در میزگرد نفت و اقتصاد سیاسی در سازمان دانش آموختگان ایران گفت: وجود در آمدهای نفتی ابزاری در دست حکومتها چه بعد و چه قبل از انقلاب بوده است و حاکمان از طریق پول نفت اهداف خود را پیش می برند. پیش از انقلاب نیز شاه در پی کارهای پوپولیستی بود مثلا می گفتند تا چند سال دیگر ما از ژاپن و غرب پیشی خواهیم گرفت .

به گزارش ادوارنیوز ،غنی نژاد با یادآوری یکی از مصاحبه های شاه با یک روزنامه فرانسوی و انتقاد خبرنگار لوموند به شاه در باره وضعیت حقوق بشر در ایران گفت: شاه در جواب این خبرنگار گفت ما زمانی که در اروپا همه بر روی درخت زندگی می کردند منشور حقوق بشر کوروش را داشتیم و لازم نیست شما به ما درس حقوق بشر دهید و ما این دموکراسی شما را قبول نداریم.

غنی نژاد ادامه داد: امروز میبینیم که این حرفها مجددا زده می شود و اصلا این گفتمان بعد از 30 سال قدیمی نشده است و اینها همه به دلیل در آمد بالای نفت است. و تا این در امد و نحوه توزیع آن وجود دارد این گفتمان هم ادامه خواهد داشت.

غنی نژاد گفت: اقتصاد دانانی که برنامه سوم را نوشتند می خواستند در آمد های نفتی را در یک حساب ارزی ذخیره کنند تا دولت برای بودجه جاری خود از آن استفاده نکند. مثلا در نروژ در آمد نفتی داخل بودجه دولت نمی شود و در یک حساب ارزی ذخیره می شود و بعدا در خارج از نروژ سرمایه گذاری می شود.

غنی نژاد ادامه داد: اما همان دولت و مجلسی که این صندوق را تصویب کرد، خود به سراغش رفت و با تبصره سازی از حساب برداشت کرد. و مجلس هفتم و دولت بعدی هم برداشت از این حساب را ادامه داد. در حالیکه مطابق با قانون سوم برنامه توسعه هرگونه برداشت از این حساب برای مصارف عمرانی و جاری ممنوع شده بود. اما وسوسه دولتمردان برای برداشت از این حساب مانع اجرایی شدن این موضوع شد.

در ادامه این نشست عباس عبدی با اشاره به مصاحبه نقل شده از شاه توسط دکتر غنی نژاد گفت: بعدها وقتی ژیسگاردستن به ایران امد و این مسئله مطرح شد گفته شد که هرگاه در ایران مسئله عبور و مرور و ترافیک حل شود امکان توسعه هم ایجاد خواهد شد.

عبدی در ادامه با اشاره به تشکیل حساب ارزی گفت: من در همان زمان ایجاد این حساب هم با آن مخالف بودم و مخالفت من به دلیل بد بودن این تصمیم نبود بلکه به این دلیل بود که ما در برنامه ریزی باید به اجرایی بودن تصمیماتمان هم بیندیشیم.

عبدی ادامه داد: وقتی خود مجلس و دولت قبلی به تصمیمشان پایبند نبودندو وقتی در مملکت ما در صورت لزوم قانون زیر پا گذاشته می شود چه برسد به اینکه با تصویب یک ماده یا تبصره بتوان قانون را تغییر داد، مشخص بود که این طرح اجرایی نخواهد شد. مثلا در ماجرای برف رشت آیا امکان داشت که دولت جلوی افکار عمومی برای عدم برداشت از حساب برای کمک به مردم رابگیرد؟

عبدی مشکل دیگر را قدرتمند نبودن دولت دانست و گفت: دولت قدرتمند باید در صورت لزوم در برابر افکار عمومی بایستد. عبدی با اشاره به یارانه سوخت گفت: امروز دیگر با هیچ رمل و اسطرلابی نمیتوان یارانه کلان سوخت را توجیه کرد.

عبدی با تاکید دوباره بر اینکه حساب ارزی باروتی زیر بشکه اصلاحات بود گفت: البته تزریق پول در جامعه هم تبعات دیگری داشت که موسسان صندوق با از خودگذشتگی آن را را نرفتند. اما باید راهی اندیشیده شود که دیگر کسی با شعار نفت بر سر سفره مردم نتواند به حساب ارزی دست بزند.

عبدی در ادامه گفت: اگر اهل فتوا بودم نفت را حرام اعلام می کردم چرا که نفت عقل حاکمان را زایل می کند و بسیاری از سخنان و رفتار عجیبی که این روزها زده میشود به دلیل مستی ناشی از نفت و زایل شدن عقل است.

غنی نژاد ادامه داد: سطح رفاه مردم باید از در آمد نفتی مستقل باشد و مردم در این میان مقصر نیستند مقصر ما روشنفکران اصحاب رسانه و اساتید دانشگاه و حاکمان هستیم که شکل دهنده افکار عمومی هستیم. بخش بزرگی از این توهمات ناشی از تلقینات چپ گرایان ایران است که امروز به پوپولیسم رسیده است.

غني‌‏نژاد، درآمد نفت را يك ابزار دانست كه از آن مي‌‏توان استفاده خوب يا بد داشت.
وي، با وسوسه‌‏انگيز خواندن درآمد نفت، گفت: عوارض ناشي از اين ابزار به گونه‌‏اي است كه فرد سالم را از بين مي‌‏برد؛ اما فرد آن را احساس نمي‌‏كند و نمي‌‏بيند. به عبارتي مي‌‏توان گفت، همه مست درآمدهاي نفت هستند؛ اما كسي اين مستي و عوارض آن را احساس نمي‌‏كند.
وي، به عنوان راه‌‏حل پيشنهاد كرد: بايد دست دولت از درآمدهاي نفتي كوتاه شود و اين درآمدها به طور مستقيم بين مردم تقسيم شود چرا که این نفت و در آمد آن متعلق به مردم است و هیچ کس بهتر از آنها تصمیم نخواهد گرفت . دولت شخص ثالثی است که پول مردم را خرج می کند و تحقیقا هم دولتهای ما تاکنون بدترین استفاده را از در امد نفت کرده اند.

عباس عبدی در ادامه میزگرد گفت: در ارزیابی که یکی از وزارتخانه ها از نامه ها ی نوشته شده به رییس جمهور در سفر های استانی داشته است مشخص است که تمامی درخواستها درخواست پول است و مشخص نیست اگر دولت خود را نوکر مردم می داند این چه نوکری است که همه از او پول می خواهند و مگر نوکر به کسی پول می دهد؟ اما فضای تبلیغاتی به گونه ای است که همه نوکر شده اند. عبدی ادامه داد در کشورهای قبلی این دولت است که چشم به دست مردم برای پول دارد. و اگر این پول نفت در دست مردم باشد دیگر کسی چشم به دست حاکم ندارد و برای پول مرتبا نامه نمی نویسد. و رابطه دولت-ملت منقلب می شود

عبدی مشکل دیگر را فقر دانست و گفت مخالفان تقسیم مستقیم پول میان مردم می گویند ما می خواهیم این پول را میان فقرا تقسیم کنیم ، اگر این کار انجام شده بود که بعد از این همه سال دیگر فقیری وجود نداشت پول نفت نه تنها به شکل مساوی تقسیم نمی شود بلکه به نسبت عکس ثروت توزیع می شود که یارانه بنزین مثال بارز آن است.

عبدی مورد دیگر را فساد دانست و گفت: فساد در جامعه ما شاخصهای روشنی دارد یکی دیگر ار مدعیات مخالفان تقسیم مستقیم این است که این پول باید سرمایه گذاری شود اما مطالعات نشان می دهد که این سرمایه گذاریها یا به نتیجه نمیرسد و یا به سرمایه گذاری غیر مولد تبدیل می شود.

عبدی با اشاره به طرح کروبی برای اختصاص 50 هزارتومان به هر ایرانی گفت: در ان زمان عده ای می گفتند که آیا ما باید این پول را به مردم بدهیم تا آن را حیف و میل کنند؟ عبدی با انتقاد شدید از این دیدگاه گفت: مردم پولشان را از جانشان بیشتر دوست دارند و خود بهتر از هر کسی می دانند با پولشان چه کنند و بنابر این پیشنهد دکتر غنی نژاد برای اعطای مستقیم پول به مردم پیشنهاد منطقی است.

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه