عصرایران- دیشب و در پی باخت تیم ملی فوتبال ایران در مقابل کره جنوبی در ضربات پنالتی، خبری در رسانه ها منتشر شد که بیش از باخت تیم ملی اران زجرآور بود.
به گزارش عصرایران (asriran.com)، ساعتی پس از پایان مارتن 120 دقیقه و آن پنالتی ها، خبرنگار صداو سیما در یک تماس مستقیم تلفنی به نقل از مسوولان و مربیان تیم ملی خبرداد که 5 تن از بهترین پنالتی زن های تیم ایران از زدن ضربات پنالتی طفره رفته اند و بدین ترتیب بازیکنانی که آمادگی کمتری برای این کار داشته اند پشت توپ قرار گرفتند که نتیجه نیز آن شد که دیدیم.
البته، معنای این سخن، آن نیست که اگر پنج نفر موصوف به وظیفه خود عمل می کردند ایران حتما بازی را می برد و اساسا دغدغه محوری این بحث، برد یا باخت تیم ملی نیست چه آنکه آب رفته را به جوی نمی توان بازگرداند. سخن بر سر این است که چرا آن پنج نفر درست در لحظه ای که تیم ملی و شاید بهتر است بگوییم "ایران" بدانها نیاز داشت پا پس کشیده و عافیت گزیده اند؟
فوتبالیست های وطنی امروز،بر خلاف اسلاف شان چون علی پروین، ناصر حجازی، پنجعلی، درخشان و ...(که با عشق و دل فوتبال بازی می کردند و البته نتایج افتخار آمیزی نیز می گرفتند) با پول و قرارداد و پاداش و ... کار می کنند. آنها بهترین حقوق ها و پاداش ها را می گیرند و در اندک زمانی میلیاردر می شوند، آنقدر متوقع شده اند که انتظار دارند برای بردن یک تیم درجه سوم، سازمان تربیت بدنی برایشان دستکم سمند هدیه کند.
بهترین امکانات بدنسازی، رژیم کنترل شده غذایی به علاوه دهها امکان مادی و غیرمادی دیگر، همه و همه در خدمت فوتبالیست های وطنی قرار می گیرند تا در لحظه ای که به آنها نیاز است پاسخ این همه هزینه ها را که از جیب ملت ایران پرداخت می شود را بدهند.
آن وقت آقایان متوقع چه می کنند؟ به راحتی و بدون اینکه کوچکترین حس مسوولیتی داشته باشند می گویند: درست است که این همه برای ما هزینه کرده اید ولی ما پنالتی نمی زنیم، اگر هم باختیم، باختیم. چیزی که از جیب ما کم نمی شود!!
انتظاری که از مسوولان ارشد فوتبال ایران می رود این است که این پنج نفر را معرفی و آنها را به جرم خیانت به اعتماد و هزینه های مادی و معنوی مردم، از تیم ملی اخراج کنند و هرگز آنها را به رده های ملی راه ندهند.
ایران پر از استعدادهای زیادی است که اگر کمی برنامه ریزی و استعدادیابی شود، بهترین های فوتبال آسیا را می توان یافت و به جای این فوتبالیست های متوقع و بی مسوولیت گمارد.
اگر امروز با این پدیده چندش آور مقابله نشود و خاطیان تنبیه نشوند، دیگر نمی توان جلوی بی نظمی و هرج و مرج و بازیکن سالاری را در فوتبال ایران گرفت.
منتظر اقدام مسوولان هستیم.
مثل سقوط هوا پيماها كه معمولا خلبان فوت شده مقصر اصلي اعلام مي شود
این چه حرفیه که می زنی ؟
اینا این همه تمرین کردن، ادعا دارن این همه پول می گیرین تا برن تو مسابقه پنالتی بزنن دیگه . والا فرق انها با مرحوم عمه من چیه که هیچ کدومشون نمی تونن پنالتی بزنن .
از وقتی که بازیکن سالاری شده ، فوتبال ما بدبخت شده و کار به جایی رسیده که بازیکن تو روی مربی می ایسته و می گه توپ نمی زنم.
راستی موقع گرفتن پول های انچنانی و سفر و هزار تا امتیاز دیگه هم می گن روحیه نداریم؟
در جام ملتهاي 88، 96، 2004 و نهايتا 2007 با ضربات پنالتي حذف شديم واقعا مشكل چيست چرا بازيكنان ما در زدن ضربات روحيه لازم را ندارند. فكر مي كنم وجود روانشناسان در كنار تيم اين مشكل را حل مي كند
مسول محترم خبري سايت عصر ايران .، كمي هم با زمان پيش برو . آقاي قلعه نوعي قبل از شروع بازيهاي جام ملتهاي آسيا با تمام قدرت گفتند كه قول قهرماني نمي دهد .
آيا به نظر شما ما در 4 بازي با چهار ارنج مختلف بازي كردن نشانه آن اين نيست كه مربي هنوز نمي داند از كدام بازي كن استفاده كند . آيا اين ضعف مربي نيست . به نظر شما آقاي مربي شجاعت داشته كه همه تقصيرها را به گردن گرفته . .....
ما حتي يه بازي جالب از اين بازيكن هاي دلال و كاسب نديديم ..كجايي عابد زاده مطلق زرينچه و... كه با جيب خالي و پيكان و موتو سواري از جون مايه ميذاشتيد ... افسوس