گزيده سرمقاله‌ روزنامه‌هاي امروز

كيهان:صف مشترك تل آويو، رياض، اربيل

«صف مشترك تل آويو، رياض، اربيل»عنوان يادداشت روز روزنامه كيهان به قلم سعدالله زارعي است كه در آن مي‌خوانيد؛رژيم صهيونيستي درصدد است تا به جبران موقعيت هاي راهبردي كه از دست مي دهد، موقعيت هاي راهبردي جديدي را جايگزين كند و به عبارت ديگر، صهيونيست ها در تلاشند تا اگر نتوانند چالش ها را مديريت كرده و يا به فرصت تبديل نمايند، موقعيت هاي جديدي را از فرصت هاي بالقوه به وجود آورند و از اين طريق موقعيت منطقه اي خود در دهه هاي گذشته را هرچند در سطحي بسيار نازل تر حفظ نمايند.

سقوط رژيم صدام حسين و روي كار آمدن متحدين ايران در عراق، سقوط رژيم حسني مبارك و روي كار آمدن اسلام گراها در مصر و خيزش هاي تونس، يمن، بحرين، ليبي و... كه جنبه هاي ضد صهيونيستي آنان انكارپذير نيست، موقعيت رژيم غاصب اسرائيل را به خطر انداخته است. تحولات مصر مرزهاي جنوبي و جنوب غربي اين رژيم را كاملا ناامن كرده است اتفاقات پي در پي در صحراي سينا و بخصوص چندين عمليات در منطقه ايلات در نزديكي مرزهاي اين رژيم با مصر و اردن نيز موقعيت امنيتي اسرائيل را بشدت متزلزل كرد اين در حالي است كه تل آويو نمي تواند از نتايج آنچه در اردن مي گذرد و هر روز ممكن است بساط رژيم پادشاهي اردن را برچيند، اطمينان خاطر داشته باشد.

فروپاشي رژيم مبارك در واقع فروپاشي مهمترين ركن امنيت منطقه اي اسرائيل بود چرا كه مصر در طول حدود 30 سال گذشته تاثير عمده اي در بقاء اين رژيم داشت. مي توان با قاطعيت گفت كه اگر فضاي حاكم بر مناسبات قاهره- تل آويو شرايط امروز بود يا جنگ هاي 33 روزه و 22 روزه به وقوع نمي پيوست و يا دامنه مقابله با تجاوز ارتش رژيم صهيونيستي بسيار گسترش و شدت پيدا مي كرد و امكاني براي ادامه حيات اسرائيل باقي نمي گذاشت. براين اساس مي توان گفت كه از اين پس اسرائيل هرگز نمي تواند به جنگي مشابه جنگ 22 روزه يا 33 روزه فكر كند همين مسئله تكيه اسرائيل بر ارتش را كم اثرتر مي كند و به «وجه امتياز» آن آسيب مي زند.

فروپاشي رژيم صدام حسين و جايگزين شدن متحدين ايران در حاكميت اين كشور، جبهه ضد صهيونيستي را منسجم تر و كارآمدتر كرده است. عراق جغرافياي سوريه، لبنان و فلسطين را به جغرافياي ايران وصل كرده و امكان تحرك اين مجموعه را عملي تر كرده است. اتحاد عراق و ايران از يك طرف اقدامات ضد صهيونيستي را تسريع و تسهيل مي كند و از طرف ديگر اقدامات صهيونيستي- غربي عليه اين جبهه را خنثي مي نمايد. در اين ميان سرنوشت آنچه عليه سوريه طراحي و به اجرا گذاشته شد، براي اثبات اين نظريه بسيار حائز اهميت است.

طي 16 ماه گذشته همه ظرفيت بين المللي و منطقه اي پاي كارآمد تا نظام سياسي سوريه را متلاشي كند در اين ماجرا آمريكايي ها از حداكثر ظرفيت فشار استفاده كردند تا بشار اسد را از قدرت ساقط كنند اما اين كار امكانپذير نشد و هيچ ترديدي نيست كه يكي از عوامل مهم آن كمك عراق به دولت بشار اسد بود اگر دولت عراق كه بعد از تركيه طولاني ترين مرز را با سوريه دارد و بخصوص به استان حساس «حمص» وصل است با آنچه آمريكايي ها به دروغ نام آن را «جامعه جهاني» گذاشته اند، همكاري و مرز استانهاي خود را براي عبور تروريزم باز مي كرد كار حكومت سوريه بسيار سخت مي شد و شايد شدت فشارهاي تروريستي كنترل سوريه را از دست ارتش و دولت اين كشور خارج مي كرد.

عدم همراهي دولت عراق با برنامه ضد سوري آمريكا و اعمال كنترل بر مرزهاي خود عملا در زنجيره تروريزم مرزي خلل ايجاد كرد و پس از آن اردن هم به كنترل مرزهاي خود با سوريه روي آورد. با اين وصف اينك اسرائيل به تجربه دريافته است كه همگرا شدن دولت عراق و ايران موقعيت طرح هاي غربي، عربي و صهيونيستي را به مخاطره جدي انداخته است و به ميزاني كه معلوم شود عملي شدن چنين طرح هايي عليه مقاومت منطقه با مشكل جدي مواجه است، جرات اقدامات ضد صهيونيستي افزايش مي يابد.

رژيم صهيونيستي در تكاپو براي جبران اين محدوديت ها، درصدد است موقعيت هاي جديدي به دست آورد. با بررسي مجموعه رفتارها و رفت وآمدها مي توانيم بگوئيم از نظر محافل استراتژيك اسرائيل سه موقعيت قابل جايگزين در سطح منطقه و در محدوده اي كه انقلاب هاي اسلامي ملت هاي عرب به وقوع پيوسته است وجود دارد؛ «پان وهابيسم»، «پان كرديسم» و «پان آفريكانيسم»، پان وهابيسم كه با القاعده رابطه پدر و فرزندي دارد در منطقه شبه جزيره عربستان و هر كشور اسلامي كه اهل سنت آن از «جامع المدينه» تبعيت مذهبي دارند، مي تواند مناقشه مذهبي را برانگيزد و جبهه مقاومت كه تركيبي از سنيان و شيعيان است را تحت تاثير قرار دهد.

از منظر صهيونيست ها پان وهابيسم داراي يك ظرفيت مناسب است و به زعم صهيونيست ها مي تواند با يك پيوست اطلاعاتي- امنيتي چالش بزرگي را فراروي جبهه مقاومت بگشايد. كما اينكه پان وهابيسم طي حدود 4 ماه گذشته محور اقدامات خشن و تروريستي عليه مردم و نظام سوريه بوده و آمارها و ارزيابي ها بيانگر آن است كه در 4 ماه گذشته حداقل 80 درصد عمليات هاي تروريستي توسط وهابيون (القاعده) صورت گرفته و سهم گروه هايي كه تحت عنوان «ارتش آزاد» و... فعاليت مي كنند، حدود 20 درصد مي باشد.

در عراق و پاكستان نيز ترورها توسط وهابيون و شاخه امنيتي آن (القاعده) صورت مي گيرد. برخي از اين وهابيون تروريست كه در سوريه دستگير شده اند به ارتباط با رژيم صهيونيستي اعتراف كرده اند و اسنادي كه توسط دستگاههاي اطلاعاتي ليبيايي منتشر شده نيز از ارتباط عوامل وهابي ليبي (مجالس العسكريه و...) با رژيم صهيونيستي حكايت مي كند.

يكي ديگر از نقطه اميدهاي صهيونيست ها، «پان كرديسم» است. ارتباط اسرائيل و بعضي از رهبران كردها به زمان شكل گيري رژيم نامشروع اسرائيل در دهه 1320 برمي گردد.

در آن زمان انگليسي ها همزمان به رهبران آژانس يهود و رهبران كرد وعده تحقق كشوري يهودي و كشوري كردي را داده بودند ولي تحقق وعده آنان به كردها عملا با چالش مواجه گرديد و از آنجا كه اولويت درجه يك انگليسي ها هم نبود، به تحقق نپيوست اما سران رژيم صهيونيستي با هدف تضعيف جبهه اسلامي عربي با بعضي از سران كرد در تماس بودند و به آنان در حوزه هاي اطلاعاتي و تسليحاتي كمك مي كردند.

با شروع انقلاب هاي اسلامي منطقه، رؤساي حزب دمكرات كردستان عراق گمان كردند كه با اعمال فشار بر دولت بغداد مي توانند امتيازات خاصي بدست آورده و احياناً مي توانند جدايي كردستان عراق را محقق نمايند. رژيم صهيونيستي كه از آغاز اشغال عراق در قالب شركت هاي خصوصي اقتصادي در شمال اين كشور حضوري اطلاعاتي داشت، با نزديك شدن به دولت اقليم سعي كرد كه سران كرد را درباره ايده «كردستان بزرگ» و « دولت مستقل كرد» تحريك نمايند. اين مسئله در ماه هاي گذشته به چالش عمده دولت عراق و دولت اقليم تبديل شده است.

هدف عمده آلترناتيو «پان كرديسم» تضعيف همزمان دولت هاي عراق، سوريه، ايران و تركيه است كه طي ماه هاي پس از آغاز خيزش اسلام گرايي در منطقه عمدتا به سمت عراق و سوريه كشيده شده است البته درباره سوريه اين سياست چندان موفقيتي دربر نداشت و از اين رو «حسكه» طي 16ماه گذشته يكي از استانهاي آرام سوريه بود. برخلاف رويكرد «پان وهابيسم» كه ماموريتش دامن زدن به مناقشات مذهبي است، رويكرد «پان كرديسم» عمدتا به عنوان اهرم فشار بر دولت هاي عراق و سوريه عمل كرده و كاستن از قدرت دولت هاي مركزي را هدف قرار داده است.

يكي ديگر از اميدهاي رژيم صهيونيستي براي عبور از شرايط بحراني فعلي «پان آفريكانيسم» است. پان آفريكانيسم گاهي در برابر پان عربيسم و گاهي در برابر پان اسلاميسم مطرح شده است و بيش از آنكه ماهيت مذهبي داشته باشد ماهيت قوم گرايانه دارد. اين حركت عمدتا آن دسته از كشورهاي آفريقايي را دربر گرفته كه تركيب جمعيتي شان مسلمان- مسيحي است. پان آفريكانيسم بدون آنكه هويت ديني داشته باشد در واقع مسيحي بنياد و به بيان ديگر، غرب بنياد است.

رژيم صهيونيستي در طول 60 سال گذشته به جمعيت هاي مسيحي در كشورهاي با اكثريت مسلمان- از شرق ميانه تا غرب ميانه آفريقا- به چشم يك فرصت مهم نگاه كرده است. در اين ميان از اين حركت در آن دسته از كشورهاي مسلمان آفريقايي كه نسبت به آرمان فلسطين حساسيت بيشتري داشته اند، استفاده شده و اين دولت ها رابا چالش مواجه گردانيده است.

درگيري هاي 6 استان جنوب سودان با دولت مركزي سودان و درگيري هاي سه استان غربي دارفور سودان با همين مبنا دنبال شده است. وقتي رهبر سودان جنوبي اولين سفر خود پس از تجزيه جنوب را به تل آويو انجام داد كمترين ترديدي باقي نگذاشت كه سلسله جنبان اين حركت پان آفريكانيسم، اسرائيلي ها بوده اند. پان آفريكانيسم فقط به حكومت ها و دولت ها چشم ندوخته بلكه از آنجا كه كمربند- از ميانه شرقي تا ميانه غربي- آفريقا روي نفت و گاز و ساير ذخاير استراتژيك قرار دارد، سيطره اقتصادي بر آفريقا يكي از راهبردهاي اساسي پان آفريكانيسم با محوريت رژيم صهيونيستي است.

در يك كلام رژيم صهيونيستي امروز تلاش مي كند تا محور جديدي كه هويت امنيتي دارد و بر توسعه شكاف هاي ميان كشورها تاكيد مي كند را جايگزين محور سنتي نمايد و در اين ميان رژيم عربستان در نقطه مياني آن قرار دارد، رژيم سعودي به غير از آنكه از طريق وهابيت (و القاعده) خود نقش عمده اي در تعميق شكاف ها در مجامع اسلامي دارد، پشتيباني كننده مالي و تسليحاتي نيروهاي شورشي و طغيانگر در كشورهاي آفريقايي هم هست و تلاش مي كند تا با استفاده از پول مناطق كردي را هم تحت تاثير قرار دهد.

اما البته خيزش اسلامي- مردمي منطقه پرقدرت تر از آن است كه اجازه شكل گيري به اين چرخه جديد بدهد كما اينكه تظاهرات ضد سعودي اين روزهاي مردم عربستان و عقب نشيني مسعود بارزاني از مواضع قبلي و عقب نشيني اخير نيروهاي جنوب سودان نشان مي دهد راه براي بازسازي اسرائيل بسته است.

خراسان:غفلت از توليد ملي براي مهار گراني

«غفلت از توليد ملي براي مهار گراني»عنوان يادداشت روز روزنامه خراسان به قلم مهدي حسن‌زاده است كه در آن مي‌خوانيد؛سال توليد ملي، حمايت از کار و سرمايه ايراني به روزهاي پاياني چهارمين ماه سال نيز نزديک مي شود و اکنون اين پرسش به صورت جدي قابل طرح است که متوليان امر براي تحقق اهداف اين سال چه کرده اند؟ سال ۱۳۹۱ با نام گذاري به عنوان «توليد ملي، حمايت از کار و سرمايه ايراني» اين اميد را در دل فعالان اقتصادي و عموم مردم ايجاد کرد که امسال گشايش هايي در فضاي کسب و کار، ايجاد اشتغال و رونق فعاليت هاي اقتصادي ايجاد شود. اين اميدها به اندازه اي بوده و هست که جنگ رواني دشمن و تحريم هاي يک جانبه غرب باعث نشد نگاه ها نسبت به اقتصاد ملي نوميدانه شود.

اما آن چه تا کنون در سالي که بايد توجه اصلي به توليد ملي و صيانت از فعاليت هاي اقتصادي متکي بر دانش و توان داخلي باشد، رخ داده است، پررنگ شدن دغدغه معيشت و نوسان گسترده قيمت ها در بازار است. شک نيست که در هر صورت و در هر سالي با هر نامي که نام گذاري شود دغدغه معيشت مردم به ويژه اقشار کم درآمد جزو اولويت هاي اصلي نظام است اما کم توجهي به رابطه توليد ملي و معيشت مردم مي تواند مخاطرات جدي براي هر دو حوزه ايجاد کند چرا که برخي راه حل هاي يکسويه براي حل مشکل گراني از جمله تأکيد بيش از اندازه بر تعزيراتي شدن بازار بدون توجه به سهم دلالان در گران کردن قيمت ها و از همه مهمتر رشد هزينه هاي توليد به واسطه هدفمندي و افزايش نرخ ارز جز ضربه زدن به توليد ملي تأثيري ندارد.

البته در اين ميان سهم گران فروشان و برخي توليد کنندگان که از آب گل آلود بازار آشفته اين روزها ماهي صيد مي کنند را نمي توان از نظر دور داشت ولي توجه به مولفه هاي افزايش قيمت ها نبايد يکسويه باشد.

هم بايد افزايش هزينه هاي توليد را که به استناد گزارش بانک مرکزي ۳۴ درصد است در نظر داشت و هم سوء استفاده عناصر فرصت طلب در نظام توليد و توزيع کشور را از وضعيت بازار. به عبارت ديگر فقط نبايد گران فروشي را مدنظر داشت بلکه بايد پذيرفت بخشي از افزايش قيمت ها ناشي از گراني است. در اين ميان تقويت توليد ملي مي تواند در کاهش قيمت ها نقش موثري داشته باشد.

به عنوان مثال بر اساس گفته هاي رئيس انجمن صنفي صنايع لبني کشور، اين صنايع با حدود ۵۰ درصد ظرفيت فعاليت مي کنند. بدون ترديد کاهش ظرفيت توليد شير و لبنيات هم بيکاري و هم گراني را در پي دارد چرا که هزينه هاي ثابت با کاهش ظرفيت توليد چندان کاهش نمي يابد اما درآمد هر واحد توليدي با کاهش ظرفيت فعاليت کاسته مي شود و نتيجه آن توليد گرانتر محصولات و بيکاري بخشي از فعالان واحدهاي توليدي است.

لذا يکي از اصلي ترين الزامات سال توليد ملي شناسايي علل کاهش ظرفيت توليد در فعاليت هاي مختلف و تلاش براي افزايش اين ظرفيت است. در اين ميان دستگاه هاي مسئول نيز بايد گزارش دهند در اين حدود ۴ ماه چه اقداماتي براي رونق فعاليت هاي اقتصادي در کشور انجام داده اند.

به ويژه در چنين شرايطي جاي اين گله از دولت و اتاق بازرگاني به عنوان متولي اصلي بخش خصوصي و فعالان اقتصادي کشور وجود دارد که چرا تعطيلي جلسات شوراي گفت وگوي دولت و بخش خصوصي اين قدر به طول انجاميده است و چرا در شرايطي که همفکري مستقيم و شفاف دولت و بخش خصوصي مي تواند تأثير به سزايي در بهبود وضعيت توليد ملي و معيشت مردم داشته باشد به صورت غيررسمي قهر جاي مشورت را گرفته است!

جمهوري اسلامي:تحليل سياسي هفته

«تحليل سياسي هفته»عنوان سرمقاله روزنامه جمهوري اسلامي است كه در آن مي‌خوانيد؛روزها از پي هم مي‌گذرند و ماه پيامبر، شعبان‌المعظم، به روزهاي آخر خود نزديك مي‌شود. به همين لحاظ ايام پيش رو از شرافت و اهميت خاصي برخوردارند. ويژگي پاكسازي اعمال و آمادگي براي ورود به ضيافت الهي، از ماه شعبان، ايام ويژه‌اي آفريده كه ساعات و لحظات باقيمانده آن، بهترين فرصت براي بازگشت به سوي خدا و استغفار از گناهان است. لذا بايد آراسته و پيراسته، آماده ورود به ميهماني خدا شد و از هرچه گناه و پليدي است، پاك و ياكيزه گشت.

واقعيت اينست كه در اين روزگار پرفتنه كه غبار معصيت و انبوه مشكلات، فضا را در برگرفته، بيش از هر زمان ديگري به خلوت در محضر الهي، تقويت روحي و معنوي و پالايش نفس از معاصي نياز داريم. پس بيائيم در آستانه ماه ضيافت الهي، اسب سركش نفس را مهار كرده، خود را در محضر الهي بدانيم و پيشاني تسليم بر آستان او بسائيم.
در اين هفته برگزاري رزمايش موشكي سپاه پاسداران انقلاب اسلامي بازتاب گسترده‌اي در رسانه‌هاي داخلي و بين‌المللي داشت.

در اين رزمايش كه از انواع موشك‌هاي بالستيك دوربرد و ميان برد استفاده شد، موشك‌هاي رادارگريز و موشك‌هاي زمين به دريا با تعيين هدف‌هاي فرضي به كار گرفته شد كه فرماندهان نظامي از دقت در هدفگيري ابراز رضايت كردند. اين رزمايش كه در حقيقت اقدامي در جهت ايجاد سياست بازدارندگي و افزايش توان نظامي جمهوري اسلامي ايران بود، شگفتي رسانه‌هاي خارجي را در پي داشت و جايگاه ويژه‌اي را در تحليل سياستمداران و نظاميان غربي باز كرد.

دشمنان انقلاب هرچند اين روزها مشغول شاخ و شانه كشيدن بوده و در راستاي جنگ تبليغاتي مثل هميشه عنوان مي‌كنند كه گزينه نظامي عليه ايران را همچنان روي ميز دارند ولي خود بهتر از همه مي‌دانند كه جمهوري اسلامي ايران تاكنون هر دستي را كه به قصد تجاوز به سوي ايران دراز شده، قطع كرده و تعديات دشمن را بي‌پاسخ نگذاشته است. بنابر اين اكنون نيز هرگونه تجاوز - ولو مقطعي و موردي - را با درس عبرتي هميشگي پاسخ خواهد داد.
در هفته جاري جمهوري اسلامي ايران همچنين به مركز رايزني درباره مسائل سوريه تبديل شد و نشان داد كه موضع تهران هرچند كه برخي كشورهاي غربي و عربي خواستار ناديده گرفته شدن آن هستند، لاجرم وزنه‌اي تأثيرگذار در حل و فصل اين بحران است.

كوفي عنان نماينده ويژه سازمان ملل در امور سوريه پس از سفر به دمشق و ديدار با بشار اسد به تهران ‌آمد تا ضمن ارائه گزارشي از مذاكرات با بشار اسد، بر اهميت نقش ايران در صلح و ثبات منطقه تاكيد كند. در مذاكرات عنان در تهران، وي گزارشي از اجلاس ژنو را ارائه كرد و اذعان داشت كه مشكل سوريه فقط با ابتكار "سوري - سوري" قابل حل است، بدين معنا كه اين بحران بايد در يك گفتگوي فراگير و ملي به دست مردم سوريه، حكومت آن و معارضين حل و فصل شود و راه حلي غيرسياسي نيز بر آن متصور نيست.

ديروز بانوان شركت كننده در اجلاس "زنان و بيداري اسلامي" كه از كشورهاي مختلف به تهران آمده‌اند با حضرت آيت‌الله خامنه‌اي ديدار كردند. در اين ديدار رهبر معظم انقلاب طي سخناني اظهار داشتند: "صد سال است تلاش شده تا زن مسلمان را از هويت خود دور كنند. امروز اگر شما بانوان نخبه اسلامي تلاش كنيد و هويت زن مسلمان را دوباره برگردانيد، بزرگترين خدمت را به امت اسلامي و بيداري اسلامي كرده‌ايد." ايشان خاطرنشان كردند: "حادثه بيداري اسلامي مي‌تواند مسير دنيا را عوض كند و سلطه ظالمانه استكبار و صهيونيسم را در دنياي اسلام قطع كند و امت اسلامي را متشكل كند، به شرط آنكه ادامه پيدا كند."

رهبر معظم انقلاب اسلامي همچنين درخصوص تحريم‌هاي غرب، عليه جمهوري اسلامي ايران، يادآور شدند: "ما 32 سال است با دشمني‌هاي استكبار مواجه ايم. آنها 30 سال است كه ما را مقابل تحريم‌ها واكسينه كرده‌اند. تحريم به ما ضربه نمي‌زند."

اين هفته، رويدادهاي تازه در جهان اسلام، بخش عمده اخبار و گزارش‌هاي خارجي را تشكيل مي‌داد. در عربستان، قيام مردم شرق عربستان اوج گرفت و نيروي امنيتي عربستان با وحشيانه‌ترين شكل، اعتراضات مردمي عليه ظلم و جور حكومت رياض را سركوب كرد كه در جريان آن دست كم سه نفر از شيعيان معترض به شهادت رسيده و شمار ديگري زخمي شدند. اعتراضات اخير، گسترده‌ترين تظاهرات مردم شرق عربستان، عليه رژيم خودكامه عربستان، از آغاز شروع ناآرامي‌ها از دو سال قبل به حساب مي‌آيد كه انقلاب مردم در عربستان را وارد مرحله جديدي ساخته است.

اوجگيري بي‌سابقه اعتراضات مردمي در منطقه الشرقيه عربستان، رژيم رياض را به شدت آشفته كرده است. در پي اين حوادث نيروهاي سركوبگر دولت عربستان "شيخ نمر" يكي از علماي مبارز شيعه شرق عربستان را مورد حمله قرار دادند كه به جراحت شديد وي منجر شد. پس از اين حمله نيروهاي امنيتي شيخ نمر را به مكان نامعلومي منتقل كردند بگونه‌اي كه هيچ خبري از وضعيت وي در دست نيست. برخي گزارش‌ها حكايت از شهادت شيخ نمر دارد. مردم شرق عربستان از دو سال قبل و پس از شروع قيام‌هاي مردمي در منطقه، اعتراضات مسألمت آميزي عليه تبعيض و ظلم حكومت آغاز كرده‌اند كه با سركوب بي‌رحمانه و غيرانساني رژيم رياض مواجه شده است.

اين هفته، دستور "محمد مرسي" مبني بر لغو حكم انحلال مجلس، شكل جديدي به تحولات سياسي مصر داد. دادگاه قانون اساسي مصر كه تحت نفوذ و تسلط نظاميان مصر است ماه گذشته در حكمي بحث برانگيز و غيرمنتظره اعلام كرد مجلس مصر منحل است. اين دادگاه، استفاده از "سيستم دوگانه در انتخابات" را توجيه اقدام خود عنوان كرد. اين اقدام، حركتي سياسي براي تحت فشار قرار دادن گروه "اخوان المسلمين" بود كه اكثريت مجلس را در اختيار دارد و در انتخابات رياست جمهوري اخير نيز، اين پست را تصاحب كرد.

 مرسي در مبارزات انتخاباتي وعده داده بود درصورت پيروزي، حكم انحلال مجلس را لغو خواهد كرد كه روز يكشنبه گذشته به اين وعده خود عمل كرد. دادگاه قانون اساسي بلافاصله به اين تصميم مرسي واكنش نشان داد و اعلام كرد حكم انحلال مجلس، قطعي و غيرقابل تجديدنظر است. اين امر، مرسي و شوراي نظامي را عملاً رودرروي هم قرار داد.

محمد مرسي كه به وضوح مي‌داند براي توفيق در كارش چاره‌اي ندارد جز اينكه تكليفش را با نظاميان روشن كند، با دستور اخير خود، در واقع مي‌خواهد قدرت خود را به رخ نظاميان بكشد و اين پيام را بدهد كه نفر اول مملكت است. نتيجه اين زورآزمايي مرسي با نظاميان مي‌تواند تأثير مهمي در آينده و تحولات مصر داشته باشد.

اين هفته، هيلاري كلينتون وزير خارجه آمريكا، بدون اطلاع قبلي به افغانستان رفت. كلينتون در ديداري كه با حامد كرزاي رئيس جمهوري افغانستان داشت بار ديگر تاكيد كرد كه آمريكا همچنان در نظر دارد حضور خود را در افغانستان حفظ كنند. كلينتون ضمن تاكيد بر اينكه آمريكا افغانستان را رها نمي‌كند، افغانستان را پانزدهمين متحد غيرناتوي آمريكا خطاب كرد. اظهارات اخير وزير خارجه آمريكا بار ديگر پرده از اهداف آمريكا در افغانستان و منطقه بر مي‌دارد و اين موضوع را آشكار مي‌سازد كه واشنگتن براي افغانستان، برنامه‌هاي دراز مدتي ترسيم كرده است.

سخنان وزير خارجه آمريكا درباره حضور طولاني مدت در افغانستان درحالي مطرح مي‌شود كه آمريكايي‌ها و متحدين آنها در ناتو از چندي قبل تبليغات مي‌كنند كه تا پايان سال 1393 افغانستان را ترك خواهند كرد.

اين هفته، بحران سوريه نيز شاهد چند تحول تازه بود. دور تازه مأموريت كوفي عنان فرستاده ويژه سازمان ملل به سوريه، اظهارات مقامات تركيه داير بر شكست تلاش‌ها براي ساقط كردن حكومت دمشق، تهديد روسيه و چين توسط وزير خارجه آمريكا به خاطر موضع گيري اين دو كشور در قبال سوريه و واكنش‌هاي مسكو و پكن، و سرانجام آمادگي روسيه براي ميزباني گروههاي مخالف دولت سوريه، از جمله رويدادهاي تازه در مسئله سوريه بود.

كوفي عنان در چارچوب تلاش‌هاي تازه براي پايان دادن به خشونت‌ها در سوريه روز دوشنبه وارد دمشق شد و با بشار اسد به گفتگو پرداخت. هم كوفي عنان و هم دولت سوريه، اين مذاكرات را "سازنده و مثبت" خواندند. عنان در ادامه مأموريتش وارد تهران شد و سپس به عراق رفت. عنان تلاش مي‌كند طرح شش ماده‌اي خود را كه تقريباً مورد قبول طرفهاي درگير قرار دارد، بار ديگر زنده كند. چين و روسيه نيز با اين طرح موافقت كرده‌اند. با اينحال دست‌هايي هستند كه در راه اجرايي شدن طرح كوفي عنان كارشكني مي‌كنند زيرا كه طرح كوفي عنان، مستقيماً سقوط حكومت سوريه را خواستار نشده و اين چيزي است كه برخي دولتهاي خارجي از آن ناخشنود هستند.

اين دسته از كشورها كه مشخصاً مي‌توان از آمريكا، برخي كشورهاي اروپايي، تركيه، عربستان و قطر نام برد، از آغاز ناآرامي‌ها، ساقط كردن حكومت سوريه را در دستور كار خود قرار داده‌اند و در برابر هر طرحي كه اين هدف آنها را تأمين نكند، كارشكني مي‌كنند.

همين رفتار مداخله جويانه و يكجانبه گرايانه آنها، از علل طولاني شدن بحران سوريه و خونريزي‌هاي بيشتر بوده است. اظهارات تهديدآميز اخير وزير خارجه آمريكا عليه مسكو و پكن نيز در همين چارچوب قرار دارد كه البته اين بار با پاسخ تند روسيه و چين مواجه شد.

رسالت:امتحان تحريم ها و نفاق سياسي- اقتصادي

«امتحان تحريم ها و نفاق سياسي- اقتصادي»عنوان سرمقاله روزنامه رسالت به قلم صالح اسكندري است كه در آن مي‌خوانيد؛تحريم هاي سياسي و اقتصادي ايران موضوع جديدي نيست و طي 32 سال گذشته - از اشغال لانه جاسوسي آمريکا در سال 1358 تا به امروز- جمهوري اسلامي همواره در معرض تحريم بوده است. مسبوق به سابقه بودن فشارهاي سياسي و اقتصادي بر ايران طي سه دهه گذشته تجارب و رهيافت هاي گرانبهايي را براي زيست اقتصادي در شرايط تحريم ايجاد کرده است.

امروز غربي ها تصور مي کنند با افزايش فشار تحريم ها و جنجال آفريني مي توانند ملت و دولت ايران را به زانو دربياورند در حالي که سخت در اشتباهند چرا که خود آنها نحوه مواجهه با تحريم ها را به ملت ما آموخته اند. به تعبير مقام معظم رهبري "آنها نمي فهمند که خود آنها در سه دهه گذشته ملت ايران را در قبال تحريم ها واکسينه کرده اند."

تحريم هاي سياسي و اقتصادي ايران موضوع جديدي نيست و طي 32 سال گذشته - از اشغال لانه جاسوسي آمريکا در سال 1358 تا به امروز- جمهوري اسلامي همواره در معرض تحريم بوده است. مسبوق به سابقه بودن فشارهاي سياسي و اقتصادي بر ايران طي سه دهه گذشته تجارب و رهيافت هاي گرانبهايي را براي زيست اقتصادي در شرايط تحريم ايجاد کرده است. امروز غربي ها تصور مي کنند با افزايش فشار تحريم ها و جنجال آفريني مي توانند ملت و دولت ايران را به زانو دربياورند در حالي که سخت در اشتباهند چرا که خود آنها نحوه مواجهه با تحريم ها را به ملت ما آموخته اند.

به تعبير مقام معظم رهبري "آنها نمي فهمند که خود آنها در سه دهه گذشته ملت ايران را در قبال تحريم ها واکسينه کرده اند." ويروس ضعيف شده تحريم در 32 سال گذشته فرصت ها و راه حل هاي جديدي را پيش روي جمهوري اسلامي قرار داده و عناصر خود محافظتي و مقاومتي را بيدار کرده که امروز به جرات مي توان مدعي شد که اساسا ايران 2012 قابل تحريم نيست. ايران امروز به مراتب قوي تر از ايران 33 سال پيش است و تحريم ها کارساز نيست. البته اين شکست ناپذيري در برابر تحريمهاي سياسي و اقتصادي اذعان خود سياستمداران، تحليلگران و رسانه هاي غربي است.

به عنوان نمونه شبکه آمريکايي فاکس نيوز اخيرا در گزارشي با اشاره به تحريم‌هاي غرب به ويژه آمريکا عليه برنامه هسته‌اي ايران تصريح کرد که هيچ گونه از تحريم‌هاي يکجانبه يا چندجانبه نتوانسته ايران را منزوي کند. واشنگتن پست نيز نوشت: بايد خاطرنشان کرد بر اساس شواهد اثر تحريم ها بر روي صادرات نفت در طول زمان روند تصاعدي نخواهد داشت. رسانه هاي غربي بارها اعتراف كرده‌اند تهران هيچ شباهتي به پايتخت يک کشور تحريم شده ندارد و فروشگاه ها مملو از کالا و مشتري هستند که اين نشان مي دهد تحريم ها در ضربه زدن به اقتصاد ايران ناکام مانده است.

توطئه اخير دشمنان انقلاب اسلامي در تشديد تحريم هاي اقتصادي و سياسي که توامان با تحريم فروش نفت ايران شده است از جهاتي شبيه به جنگ احزاب است. دشمنان انقلاب جملگي هم قسم شده اند تا با با محاصره اقتصادي و تحميل فشارهاي آن به مردم بر روي فرايندهاي تصميم سازي و تصميم گيري در کشور تاثير بگذارند. در جنگ احزاب تمام قبايل و گروه هاي مشرکين، منافقين و حتي يهوديان دست به دست هم دادند تا اسلام را به زانو در آورند. در اين جنگ به تعبير پيغمبر اکرم(صلي الله عليه و آله وسلم) تمام اسلام در برابر تمام کفر قرار گرفت.

بيش از 10 هزار نفر از مشرکين به سمت مدينه حرکت کردند. پيغمبر اکرم(صلي الله عليه و آله وسلم) شوراي نظامي تشکيل دادند و در اين شورا به پيشنهاد سلمان فارسي خندقي در نقطه نفوذپذير مدينه حفر کردند تا سپاهيان دشمن نتوانند از آن عبور کنند. سپاهيان کفر به همراهي يهوديان حدود يک ماه شهر مدينه را محاصره کردند. محاصره مدينه توسط سپاهيان مشرکين موجي از رعب و وحشت را در دل برخي از ساکنين شهر ايجاد کرده بود.

خداوند متعال در سوره احزاب وضعيت حاکم بر مدينه را در هنگام محاصره اينگونه ترسيم فرموده اند:
اي كساني كه ايمان آورده‏ايد نعمت‏خدا را بر خويش يادآور شويد،در آن هنگام كه لشكرهاي(عظيمي)به سراغ شما آمدند، ولي ما باد و طوفان سخت و لشكرياني كه آنان را نمي‏ديديد بر آنها فرستاديم(و به اين وسيله آنها را در هم شكستيم)و خداوند به آنچه انجام مي‏دهيد،بيناست.

به خاطر بياوريد زماني را كه آنها از طرف بالا و پايين شهر شما وارد شدند(و مدينه را محاصره كردند)و زماني را به ياد آوريد كه چشمهااز شدت وحشت‏خيره شده بود و جانها به لب رسيده بود و گمانهاي گوناگون[بدي]به خدا مي‏برديد!در آن هنگام مؤمنان آزمايش شدند و تكان سختي خوردند.

به خاطر بياوريد زماني را كه منافقان و كساني كه در دلهايشان بيماري بود،مي‏گفتند خدا و پيامبرش جز وعده‏هاي دروغين به ما نداده‏اند.

نيز به خاطر بياوريد زماني را كه گروهي از آنها گفتند:اي اهل يثرب!(مردم مدينه)اينجا جاي توقف شما نيست،به خانه‏هاي خود بازگرديد.و گروهي از آنان از پيامبر اجازه بازگشت مي‏خواستند و مي‏گفتند خانه‏هاي ما بدون حفاظ است،در حالي كه بدون حفاظ نبود،آنها فقط مي‏خواستند(از جنگ)فرار كنند!

آنها چنان ترسيده بودند كه اگر دشمنان از اطراف و جوانب مدينه بر آنان وارد مي‏شدند و پيشنهاد بازگشت‏به سوي شرك به آنها مي‏كردند،مي‏پذيرفتند،و جز مدت كمي براي انتخاب اين راه درنگ نمي‏كردند.(احزاب:9-14 )

در يک ماه محاصره شهر مدينه لحظات بسيار سخت و خطرناكي بر مسلمانان گذشت منافقين در ميان لشكر اسلام سخت به تكاپو افتاده بودند تا بتوانند بيمار دلان و سست عنصران را از سپاه اسلام جدا کنند. غافل از اينکه نفس گرم پيغمبر اکرم(ص) چيزي جز اميدواري به آينده و توکل به ذات اقدس اله نبود.

پروردگار بصيري که به هر آنچه بندگانش انجام مي دهند آگاه است. خداوند متعال با اين امتحان و ابتلا مي‏خواست در اين غزوه آخرين ضربه را بر پيكر كفر فرود آورد و صف منافقين را نيز از صفوف مسلمين مشخص سازد. سر انجام اين غزوه به پيروزي مسلمانان انجاميد، امداد هاي غيبي و توفاني شدن هوا، خيمه و خرگاه و زندگي كفار را در هم ريخت، رعب و وحشت شديدي در قلب آنها افكند که باعث شد پا به فرار بگذارند.

کشته شدن عمرو بن عبدود که توانسته بود از خندق عبور کند توسط مولاي متقيان امير مومنان(ع) و فرار ديگر مدعيان مبارزه، از ميدان نبرد نيز تاثير زايد الوصفي در تجديد روحيه مسلمانان داشت. البته برخي از تواريخ نوشته اند يکي ديگر از عوامل شکست سپاه دشمن شکافي بود که به واسطه تدبير پيامبر اعظم(ص) در صفوف دشمن افتاد.انگيزه قبيله‌هاي غطفان و فزاره براي حضور در جنگ خندق عليه مسلمانان، طمع به محصولات خيبر بود که يهوديان آنجا به آنان وعده داده بودند.

بنابراين پيامبر اکرم(ص) هيئتي را فرستاد که با سران اين قبايل پيماني ببندند که يک‌سوم ميوه‌هاي مدينه براي آنان باشد، به شرطي که با دشمنان همکاري نکنند. همين پيمان باعث شد که آنان از همکاري با دشمنان اسلام خودداري کنند و از تعداد دشمنان اسلام کاسته شود.

 تحريم هاي سياسي و اقتصادي اخير نيز يک امتحان بزرگ براي ملت و مسئولان کشور است. در شکست دشمن ترديدي نيست چون ايران بسيار مقتدر و قوي تر از گذشته است و هم صفوف دشمن به مراتب شکننده تر از سابق مي باشد. امروز حتي برخي همپيمانان استراتژيک آمريکا حاضر نشده اند زير بار فشارهاي اقتصادي متقابل تحريم هاي ايران بروند و مطمئنا در صورت کوچکترين احساس خطري بلافاصله صحنه جنگ اقتصادي با ايران را ترک خواهند کرد.

تحليلگران غربي معترفند که تنگه هرمز اگر تنها 48 ساعت بسته شود بازارهاي غرب فرو مي ريزد و بحران اقتصادي مثل صاعقه هاي توفان جنگ احزاب بر سر اقتصاد سرمايه داري و بازارهاي بحران زده غرب فرود مي آيد."گوردون داف" تحليلگر برجسته نظامي آمريکا معتقد است نتايج اقتصادي چنين اقدامي براي غرب غير قابل باور است. از سويي آتش بيداري اسلامي هنوز در حال زبانه کشيدن است و دشمن را به انفعال کشانده است.

باري! يکي ديگر از ثمرات و نتايج اين امتحان الهي جداسازي صف منافقين از صفوف مسلمين است. منافقين سياسي و اقتصادي که مانع از کندن خندق هاي اقتصادي در برابر فشارهاي تحميلي تحريمها به مردم مي شوند. اخلالگران اقتصادي که در هر پست و لباس با اخلال در نظام اقتصادي کشور، کهولت ها، رها کردن کارها، بي تدبيري ها و حتي برخي جاها بازي در زمين دشمن به دنبال تشديد فضاي تخيلي تحريم ها هستند تا ايده هاي تخيلي تر خود را به پيش ببرند! امروز انتظار از مسئولان اقتصادي و بخصوص ستاد تدابير ويژه به عنوان قرارگاه مقابله با تحريم هاي اقتصادي اين است که با اخلالگران اقتصادي برخورد جدي کند. ستاد تدابير ويژه اين روزها بيشتر درگير توجيه کردن رسانه ها و نخبگان است در حالي که فشارهاي اقتصادي که به راحتي مي توان بخش زيادي از آنها را کنترل کرد بر مردم وارد مي شود.

توجيه نخبگان و مسئولان اعم از مراجع معظم، مجمع تشخيص، ائمه جمعه و ... کار خوبي است اما دردي از مردم دوا نمي کند. دولت بايد هر چه زودتر ابتکار عمل را به دست بگيرد و با تکيه بر زيرساخت هاي داخلي سر و ساماني به وضعيت اقتصاد کشور بدهد. ملت ايران اراده کرده است از عزت ملي و شرافت خود دفاع کند و اين نيازمند کار مضاعف دولتمردان است. دولتي که در هدفمندسازي يارانه ها تمام توان خود را به کار گرفت مطمئنا امروز نيز مي تواند در برابر فشارهاي ناکارآمدغرب سربلند بيرون بيايد.

تهران امروز:ایران تسلیم نمی‌شود

«ایران تسلیم نمی‌شود»عنوان يادداشت روز روزنامه تهران امروز به قلم حجت‌الاسلام سیدرضاتقوی است كه در آن مي‌خوانيد؛ملت ما در ۳۳ سالی که از عمر انقلاب می‌گذرد همواره با تحریم‌های مختلفی روبه رو بوده است و امروز نیز همانند سالهای گذشته ملت ایران مصمم است از آرمان‌ها و ارزشهایی که برای آن شهید داده است دفاع کند. بیانات رهبر انقلاب اسلامی درباره شکست دشمنان اسلام و ایران به واسطه جنجالی که غرب درباره تحریم ایران ایجاد کرده است گویای این نکته است که تحریم‌ها نه تنها تاکنون خدشه‌ای به عزم و اراده ملت ایران وارد نکرده بلکه منافعی را نیز برای کشور ما به همراه داشته است و حتی موجب شد ایران در مسائلی که به کشور‌های دیگر وابستکی داشت به خودکفایی برسد. باید تاکید شود که ملت ایران مقاوم است و با اعمال تحریم‌ها مقاوم‌تر شده است زیرا سالهاست که تحریم‌ها را تجربه کرده‌ایم و در مقابل فشارهای غرب به واسطه ایمان راسخی که در دلهای مردم وجود داد ایستادگی کرده‌ایم.

آنچه نباید فراموش شود این است که دنیای استکبار دنیای نامردی است و قصد دارد با اعمال تحریم‌ها ایمان مردم را تضعیف و نهايتا نااميد كند. بیش از سی سال است که با برنامه‌های مختلف تحریم‌ها را به ملت ایران تحمیل کرده است اما نتیجه‌ای که این تحریم‌ها برای غرب داشته است چیزی جز شکست نبوده است. ملت ایران می‌داند انقلاب اسلامی ایران با آرمان‌ها و ارزش‌هایش رایگان به‌دست نیامده و خون‌های زیادی در پای درخت انقلاب ریخته شده است و این درخت با خون شهدای عزیز ما آبیاری شد تا ایران به استقلال و آزادی رسید. پس باید از خون شهدا پاسداری کرد و این وظیفه همگانی است. آنچه غرب باید بداند این است که اگر همه در‌ها نیز به روی ایران بسته شود، ایران روی پای خود می‌ایستد و مقاومت می‌کند و تسلیم زیاده خواهی‌ها و بی‌عدالتی‌های غرب نمی‌شود. زیرا می‌داند تلاشی که غرب برای تحریم ایران می‌کند برای حمایت از رژیم صهیونیستی و تامین امنیت این رژیم است.

روشن است که مسئولین ایران با مدیریتی جهادی برای بی‌اثر‌تر کردن تحریم‌ها طرح‌هایی در در نظر گرفته‌اند که برای شرایط مختلف مورد بررسی کار‌شناسان قرار می‌گیرد. مردم نیز می‌توانند با صرفه جویی، کم کردن مصرف داخلی و بها دادن به تولیدات داخل در این مدیریت جهادگونه وارد شوند و تحریم‌ها را بی‌اثر‌تر کنند و به خود کفایی ایران کمک بیشتری نمایند.

باید تاکید شود که ایران کشوری با امکانات و توان تولید بالاست و از دانش و تخصص بالايی نیز برخوردار است و با استقامت بار‌ها ثابت کرده است که زیر بار هیچ تهدید و تحریمی نمی‌رود. دنیا نیز از توان بالای ایران آگاه است. ایران هشت سال جنگ تحمیلی را با تمام حمایتی که غرب از رژیم عراق می‌کرد با سربلندی پشت سرگذاشت و سرنوشت صدام نشان داد که غرب تنها به دنبال دستیابی به منافع خود است اما ایران راه خود را انتخاب کرده است و این مرحله را نیز با سربلندی طی می‌کند.

مردم سالاري:چرا کوفي عنان به تهران آمد؟

«چرا کوفي عنان به تهران آمد؟»عنوان سرمقاله روزنامه مردم سالاري به قلم حميد خوش آيند است كه در آن مي‌خوانيد؛سفر کوفي عنان نماينده ويژه دبيرکل سازمان ملل متحد به ايران و رايزني با مقامات کشور از جمله وزير امور خارجه و دبير شوراي عالي امنيت ملي در مورد مسائل سوريه را مي‌توان بخشي از ادامه ملزومات جامعه جهاني و تلاش‌هاي بين‌المللي در راستاي حل و فصل بحران سوريه ارزيابي کرد.

اين دومين سفر رسمي کوفي عنان نماينده مشترک سازمان ملل متحد و اتحاديه عرب به ايران پس از انتصاب وي به اين سمت است. در واقع سفر عنان به تهران که بلافاصله پس از سفر دو روزه وي به سوريه و انجام گفتگوهاي مثبت و سازنده با بشار اسد و دست يابي به ديدگاه‌هاي مشترک درباره بحران سوريه با مقامات دمشق صورت پذيرفته سفري به مراتب «با اهميت» و در بر گيرنده نکات مهمي بود. حضور کوفي عنان در تهران در ذات خود بيانگر اين نکته مهم است که تهران نه تنها به عنوان «وزنه اي تأثيرگذار» در مسئله سوريه به شمار مي‌آيد بلکه علاوه بر آن با توجه به داشتن مناسبات گرم و دوستانه و روابط استراتژيکي با دولت سوريه و به عنوان يکي از شرکاي طراز اول دمشق، از جايگاهي «کليدي و نقش آفرين» در حل و فصل بحران سوريه برخوردار است.

واقعيت اين است که عنان با وقوف کامل به اين مسئله که ايران کشوري «مؤثر» در معادلات سوريه محسوب مي‌شود به تهران سفر کرده است. کما اينکه وي مي‌داند که جمهوري اسلامي‌نه تنها از قابليت اعمال نفوذ بر بازيگران شاخص منطقه‌اي در بحران سوريه برخوردار است، افزون بر آن با نيروهاي داخلي و مقامات دمشق نيز بدليل نزديکي و همسويي ديدگاه‌هاي ايدئولوژيکي، استراتژيکي و ژئوپليتيکي درباره مسائل مختلف در ابعاد گوناگون وجودي روابط بسيار گرم و دوستانه‌اي داشته کمااينکه اخيراً نيز با مخالفان و گروه‌هاي معارض داخلي در سوريه تماس‌هايي برقرار نموده است که استفاده از چنين قابليت‌هاي نهفته اي در سياست خارجي ايران مي‌تواند گره از مشکلات زيادي در راهکارهاي حل و فصل بحران سوريه بگشايد. بنابراين سفر وي به تهران و رايزني با برخي از مقامات رسمي از جمله علي اکبر صالحي و سعيد جليلي اساساً سفري کاملاً «هدفمند» و حساب شده تلقي مي‌شود که در برگيرنده نکات فراواني است.

لازم به توضيح است که حضور کوفي عنان در بحران سوريه «انتخابي» کاملاً غربي بوده است که بدون مشورت مقامات دمشق و جلب نظر دولت سوريه انجام گرفته بود. اما عملکرد عنان در زمينه بحران داخلي سوريه نشان داد که وي گرچه يک انتخاب غربي براي مهار بحران سوريه بوده اما برخلاف انتظار آن‌ها که بدنبال استفاده از گزينه‌هاي سخت افزاري و نظامي براي غلبه بر بحران سوريه بودند دقيقاً در مسيري گام نهاد که با اهداف و رويکردهاي کشورهاي غربي تعارضات نسبي و گاهاً عميقي داشته است بويژه اينکه ارائه طرح شش ماده اي وي براي فيصله دادن به بحران سوريه که خواستار حل و فصل آن از طريق مکانيسم‌هاي مسالمت آميز بوده و نظر برخي از بازيگران مطرح منطقه اي از جمله روسيه و ايران نيز در آن اعمال شده به وضوح نشانگر اين مسئله است که عنان با وجود در دست داشتن اختيارنامه و دستورکار غربي براي مهار بحران سوريه، عليرغم ميل دروني آن‌ها بدنبال استفاده از «راه حل‌هاي شرقي»، سوري، منطقه اي و همچنين نرم افزاري براي پايان دادن به بحران داخلي دمشق بوده است.

البته لازم به يادآوري است که ساختار شخصيتي کوفي عنان نيز که بيش از نيم قرن سابقه حضور در سازمان ملل متحد را در کارنامه مديريتي خويش ثبت کرده و براي نخستين بار از سال 1962 به عنوان مدير بودجه سازمان بهداشت جهاني وابسته به ملل متحد فعاليت اجرايي خود در سازمان ملل شروع کرده و از شخصيتي کاملاً دموکراتيک، مدني، بشردوستانه، ملايم و نفوذناپذير در مواجهه با بحران‌هاي متعدد بين المللي برخوردار است در نزديکي ديدگاه‌هاي وي در قبال بحران سوريه با ايران و روسيه بي تأثير نبوده است.

در واقع طرح مسئله به اين صورت قابل فهم و درک خواهد بود که حضور عنان در مسئله سوريه به مثابه قرار گرفتن وي بر روي خطي ممتد است که داراي دو انتها و دو «طيف» ناهمخوان، متفاوت و متعارض است. طيف اول که شامل محور غربي- عربي است اساساً خواستار مهار بحران سوريه از طريق مداخله نظامي و برکناري اسد از قدرت است.

در واقع اين طيف دخيل در بحران سوريه به چيزي کمتر از برکناري اسد از بدنه حاکميتي و واگذاري نظام سياسي دمشق به نيروهاي مخالف داخلي رضايت نمي‌دهند. اما طيف دوم که بيشتر در برگيرنده بازيگران منطقه اي و فرامنطقه از جمله روسيه، چين، ايران و عراق است بدنبال حل و فصل بحران سوريه از طريق راهکارهاي ديپلماتيک و «مسالمت آميز» و خويشتن داري در قبال نتيجه دادن طرح صلح کوفي عنان هستند که در چارچوب آن توسل به خشونت و خون ريزي و استفاده از اقدامات سخت افزاري نبايد محلي از اعراب داشته باشد. بنابراين با اين اوصاف نظر نگارنده اين است که کوفي عنان براي خاتمه دادن به بحران سوريه دو بسته متفاوت از ايده‌ها، انگاره‌ها، راه حل‌ها و مکانيسم‌ها را در پيش رو دارد.

بسته اول شامل موضوعاتي است که محور غربي- عربي از جمله آمريکا، فرانسه، انگليس، آلمان، عربستان، قطر و ترکيه بر آن تأکيد مي‌ورزند که در صدد مهار بحران سوريه از طريق مکانيسم‌هاي سخت افزاري است و بسته دوم شامل مکانيسم‌هايي است که توسط روسيه، چين، ايران و برخي از بازيگران متنفذ منطقه اي ارائه شده و خواستار استفاده از شيوه‌هاي ديپلماتيک و روش‌هاي مسالمت آميز براي مرتفع سازي بحران در سوريه است که در اين بين با توجه به قرابت مفهومي «ايده‌هاي» ذهني عنان با راهکارهاي شرقي، وي بدنبال تقويت بيش از پيش جايگاه نقش آفرين ايران در مسئله سوريه بوده تا بلکه بحران جاري در دمشق با کمترين هزينه حل و فصل شود.

در واقع سفر عنان به تهران در ذات خويش حاوي اين پيام مهم نيز هست که نه تنها نمي‌توان در مسير حل و فصل بحران سوريه، ايران را دور زد بلکه اساساً ايران «جزو گريزناپذيري» از راه حل‌هاي بحران سوريه است که بايد بصورت بهينه قابليت‌هاي موجود در آن را مورد استفاده قرار داد. البته بايد اين نکته را نيز اضافه کرد که عنان از همان ابتدا خواستار حضور ايران در نشست ژنو که در چارچوب گروه تماس بين المللي در قبال بحران سوريه، هفته پيش در پايتخت سوئيس برگزار شد، بود.

 بنابراين از اين نکته نظر نيز بايد حضور اخير عنان در تهران را سفري ارزيابي کرد که در آن بدنبال القاي اين موضوع به جامعه بين المللي است که عدم حضور ايران در نشست‌هايي که در راستاي حل و فصل بحران سوريه برگزار مي‌شود نه تنها جلساتي ناقص بلکه اساساً بي‌معني نيز خواهد بود.

آفرينش:دوره سالمندي و لزوم ارتقاي سطح كيفي آن

«دوره سالمندي و لزوم ارتقاي سطح كيفي آن»عنوان سرمقاله روزنامه آفرينش به قلم    زهرا كيان‌بخت است كه در آن مي‌خوانيد؛انسان‌ها در طول زندگي‌ خود مراحل مختلفي را مي‌گذرانند، يكي از اين مراحل، دوره سالمندي است. بنا بر تعريف سازمان بهداشت جهاني، به دوره گذر از شصت سالگي، دوره سالمندي اطلاق مي‌شود. بديهي است كه اين مرحله از زندگي نيز مانند ساير مراحل، فراز و نشيب‌هاي بسياري را با خود براي انسان به همراه مي‌آورد.از جمله تغييرات محسوس و قابل توجهي كه در اين دوره خود را مي‌نمايانند مي‌توان به تحليل رفتن توان جسماني، اختلالات بينايي و شنوايي، كم‌خوابي يا بي‌خوابي، فراموشي، بروز مشكلات و بيماري‌هاي مختلف جسمي و حركتي و... اشاره كرد.

مواجه شدن با چنين تغييرات گسترده‌اي در اين دوره از زندگي، مي‌تواند سالمندان را به سمت افسردگي و بيماري‌ها و اختلالات روحي و رواني سوق دهد. از اين رو، كوشش درراستاي بهبود وضعيت فردي و اجتماعي سالمندان در جامعه يك نياز و ضرورت غيرقابل انكار است. به‌ويژه كه در جامعه ما نيز ميزان جمعيت سالمندان درحال رشد و فزوني است.

متاسفانه از آن جا كه سالمندي، به غلط، دوره ازكارافتادگي تلقي مي‌شود، حس نداشتن كارآيي و بي‌هدفي و بي‌انگيزگي براي ادامه زندگي، به گونه وسيعي در ميان قشر سالمند مشاهده مي‌شود و از آن جا كه مشكلات روحي همچون افسردگي، خود زمينه‌ساز ابتلا به بيماري‌‍‌هاي مختلف جسمي هستند، تنزل روحيه در افراد سالمند، سلامت جسمي اين طبقه را نيز تحت تاثير قرار مي‌دهد.

در اين ميان، مشكلات آن دسته از سالمنداني كه تحت پوشش بيمه نبوده و در معرض حمايت‌هاي بيمه‌اي قرار ندارند، دوچندان است. همچنين بايد اضافه كرد سالمنداني كه به دلايل مختلف، به تنهايي زندگي كرده و از حمايت‌هاي عاطفي خانواده و فرزندان خود برخوردار نيستند، با مشكلات بيش‌تري روبه‌رو هستند. در همين رابطه، تغيير نگرش جامعه درمورد پديده سالمندي و همچنين اتخاذ تدابير و سياست‌هايي كه منجر به ايجاد رفاه و آرامش در زندگي سالمندان مي‌شود، ضروري به نظر مي‌رسد. كم نيستند سالمنداني كه با وجود بازنشستگي، به دليل مشكلات معيشتي و اقتصادي كه با آن دست به گريبان‌اند، ناچار به انجام كارهاي چه بسا چند شيفته هستند.

همان گونه كه اشاره شد نبايد سالمندي را دوره ازكارافتادگي تلقي كرد، اما در عين حال، واضح است كه درگير بودن سالمندان با شغل‌هاي با ساعات كاري طولاني و خسته‌كننده كه صرفاً با هدف كسب درآمد انجام مي‌شوند نيز، مطلوب نيست. مي‌توان گفت آن‌چه براي سالمندان لازم است انجام كارهايي است كه براساس علاقه خويش و در قالب يك سرگرمي و تفريح به انجام آن مبادرت مي‌ورزند، كارها و فعاليت‌هايي كه احساس شادابي و از بين بردن كسالت را در سالمندان ايجاد مي‌كند.

از همين رو، برنامه‌ريزي درراستاي ارتقاي سطح زندگي سالمندان، دوره سالمندي را از حالت ركود و جمود خارج كرده و نشاط و سرزندگي را براي آن به ارمغان مي‌آورد.

فرهنگ‌سازي در رابطه با قشر سالمند، به عنوان قشري با خواسته‌ها و علايق مستقل، به گونه‌اي كه درنهايت به رشد ضريب بهداشت و سلامت روان در سالمندان كمك كند، درنظرگرفتن برنامه‌هاي تفريحي و آموزشي مختص قشر سالمند، درنظر گرفتن تسهيلات در زمينه‌هاي بهداشت و درمان سالمندان، به نحوي كه افراد سالمند دغدغه هزينه‌هاي سنگين درماني را نداشته باشند، توجه به سلامت تغذيه افراد سالمند، تهيه و تدوين برنامه‌هاي راديويي و تلويزيوني مختص افراد سالمند، به عنوان توده وسيعي از مخاطبان صدا و سيما، و... را مي‌توان از جمله اقداماتي نام برد كه موجب مي‌شوند فرد سالمند، احساس جدايي و دورافتادگي از ساير اقشار جامعه نداشته باشد.

از آن جا كه همه بخش‌هاي جامعه با يكديگر در پيوند بوده و هر قسمتي از پيكره يك اجتماع، ساير بخش‌ها را نيز تحت تاثير قرار مي‌دهد، نمي‌توان انتظار داشت با داشتن سالمنداني اندوهگين و ناسالم، جواناني شاداب و باانگيزه داشته باشيم.

آرمان:لزوم پیگیری پرونده دیپلمات‌های ربوده‌شده ایرانی

«لزوم پیگیری پرونده دیپلمات‌های ربوده‌شده ایرانی»عنوان يادداشت روز روزنامه آرمان به قلم محمد علی سبحانی است كه در آن مي‌خوانيد؛درباره سی‌امین سالگرد ربوده شدن دیپلمات‌های ایرانی که با پاسپورت دیپلماتیک به لبنان سفر کرده بودند، مهمترین مساله توجه به این واقعیت است که زمانی که این افراد در لبنان به اسارت درآمدند یا ربوده شدند، دوسوم کشور لبنان در اشغال اسرائیل بود و منطقه‌ای که اتباع ایرانی در آن ربوده شدند، منطقه ورودی از شمال خاک لبنان به سمت بیروت بوده است. این اتفاق زمانی افتاد که این افراد می‌خواستند به سفارت ایران در بیروت بروند و منطقه‌ای که این اتفاق در آن رخ داد، از سمت دریا تحت اشغال اسرائیلی‌ها بود.

نکته دوم این که زمانی که دیپلمات‌ها بازداشت شدند، لبنان در گونه‌ای از جنگ داخلی نیز به سر می‌برد، یعنی اینکه در زمان این ربایش گروهی از لبنانی‌ها در مقابل اشغال ایستاده بودند و در مقابل، گروهی نیز با اشغالگران همکاری می‌کردند. در واقع آن گروهی که همکاری کردند همان گروهی بودند که پیش از اشغال و در اثنای اشغال و همچنین بعد از اشغال تا زمانی که توافقنامه «هائف» جنگ داخلی را به پایان رساند، این کشور را به سوی جنگ داخلی پیش می‌بردند. حزب کتائف لبنانی که قوات لبنانی نیرو و شاخه نظامی آن بود در آن زمان لبنان از نظر داخلی مسئولیت این ربوده شدن را داشتند، از دیگر رو از نظر حقوق بین‌الملل مسئولیت ربایش اتباع جمهوری اسلامی بر عهده دولت اسرائیل است و توجه به نکات یادشده در بازخوانی پرونده این ربایش بعد از 30سال می‌تواند حائز اهمیت باشد و در این رهگذر اگر نگاهی به گذشته کنیم، درمی‌یابیم که بخشی از مسئولیت این ربایش بر عهده نیرو‌های قوات لبنانی که از هم پاشیدند و برخی از آنها در زندان بودند، است و بخش دیگری نیز به عهده دولت اسرائیل است. البته دولت اسرائیل که یک رژیم اشغالگر و غیرپاسخگو در عرصه جهانی است و این کشور متاسفانه با حمایت برخی از کشور‌های غربی خصوصاً آمریکایی‌ها جنایت‌های فراوانی را در منطقه لبنان و فلسطین اشغالی انجام داده است که مسئولیت سنگین این جنایت‌ها علاوه بر رژیم صهیونیستی بر عهده حامیان این رژیم نیز است.

امروزه مطالبه اصلی خانواده افراد ربوده شده، آزادی اتباع یادشده ایرانی و اطلاع از وضعیت این افراد است اما این به معنای آن نیست که دولت و مجموعه یادشده لبنانی‌ها در آن زمان هیچ‌گونه مسئولیتی بر عهده‌شان نبوده و نیست و این نکته‌ای است که باید همیشه از دولت‌های لبنان مطالبه و به آن پرداخته شود، از دیگر رو مساله‌ای که از روز اول این ربایش با وجود اینکه دولت لبنان در شرایط عادی نبود، ایران همواره این مساله را پیگیری کرده و این پرونده مانند پرونده امام موسی صدر، جزو پرونده‌هایی بوده است که پرونده ملی محسوب می‌شود و همه نیرو‌های داخلی در نظام جمهوری اسلامی تاکنون با مسئولیت‌پذیری خاصی‌ پیگیر این پرونده بوده‌اند، اما با توجه به اینکه لبنان در آن زمان در اشغال نظامی بود، جزو ابهاماتی قرار گرفته که تاکنون زوایای تاریک آن و سرنوشت این اتباع جمهوری اسلامی مشخص نشده است و علی‌رغم ادعاهایی که چه در لبنان و چه در خارج نسبت به شهادت این عزیزان مطرح می‌شود، ادعاکنندگان دلایل کافی و اسناد مستدل برای شهادت آنها را ارائه نداده‌اند و کماکان جامعه بین‌المللی و رژیم اشغالگر اسرائیل و حامیان آن و همچنین دولت لبنان مسئولیت پیگیری جدی این پرونده را دارند.

 کمااینکه دولت ایران تا مشخص شدن این موضوع باید با تمام توان پیگیر آن باشد و سعی کند سرنوشت این عزیزان را مشخص کند. همچنین دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی نباید هیچگاه از پیگیری این مساله خسته شود چرا که این امر مطالبه جدی خانواده‌های منتظر و داغدار این عزیزان و ملت ایران در این زمینه است.

دنياي اقتصاد:بررسی وضعیت تورم در خرداد و تیر 1391

«بررسی وضعیت تورم در خرداد و تیر 1391»عنوان سرمقاله روزنامه دنياي اقتصاد به قلم مهران دبیرسپهری است كه در آن مي‌خوانيد؛براساس آمار جديد نرخ تورم در خردادماه امسال 4/22 درصد بوده که نسبت به ماه گذشته 2/0 واحد درصد افزایش یافته است.

بانک مذکور سایر متغیرهای قیمتی خرداد را اعلام نکرده است و از آنجا که نمی‌توان از روی نرخ تورم میانگین، متغیرهای دیگر را به طور دقیق محاسبه نمود، بنابراین در اینجا دامنه‌ای از اعداد شاخص بهای کالاهای مصرفی(سال پایه 1383) را محاسبه می‌کنیم که در این دامنه، نرخ تورم میانگین، معادل 4/22 درصد می‌شود. جدول شماره 1 دامنه فوق را نشان می‌دهد.

همان طور که دیده می‌شود چنانچه شاخص در محدوده 9/328 تا 7/331 باشد نرخ تورم میانگین 4/22 درصد خواهد شد. در این صورت نرخ تورم ماهانه از 1/1 تا 2 درصد و نرخ تورم نقطه به نقطه هم از 3/24 تا 3/25 درصد خواهد بود.

البته در اینجا فرض می‌شود شاخص خردادماه 6/330 باشد (مطابق با گزارش دنیای‌اقتصاد مورخ 20/4/91) که در این صورت نرخ تورم ماهانه و نقطه‌ای این ماه به ترتیب برابر 7/1 و 9/24 درصد خواهد بود.

بر اساس آنچه گفته شد تورم ماهانه در خرداد ماه سال جاري در مقايسه با ارديبهشت‌‌ماه، 8/0 واحد درصد کاهش يافته است، ضمن آنکه تورم ماهانه خرداد، كمترين ميزان ثبت شده از دي‌ماه سال 90 تاکنون است. بنابراین به نظر می‌رسد بیشتر انرژی تورمی ناشی از افزایش قیمت ارز تخلیه شده باشد یا به عبارت دیگر از ماه آینده، میزان تورم ماهانه به طور خالص و مستقیم ناشی از عملکرد یکساله بانک مرکزی خواهد بود، اما نکته‌ای که باید در اینجا به آن اشاره شود این است که شتاب نرخ تورم میانگین از ماه آینده بیشتر خواهد شد.

به عبارت دیگر حتی اگر شاخص بهای کالاها در تیر ماه، هیچ افزایشی نداشته باشد باز هم نرخ تورم میانگین 3/0 واحد درصد افزایش خواهد یافت که نسبت به ماه‌های گذشته بیشتر است. به همین دلیل بعد از اعلام نرخ تورم تیرماه (که قاعدتا یازدهم مردادماه اعلام می‌شود) برای قضاوت اینکه عملکرد بانک مرکزی در مهار تورم چگونه بوده، تنها باید به شاخص تورم ماهانه در تیر ماه توجه شود نه به تورم میانگین یا نقطه به نقطه.

اما برای پیش‌بینی متغیرهای قیمتی تیر ماه، دو گزینه حداقلی و میانی را مطرح کرده و بررسی می‌کنیم. این دو گزینه یا دو فرض در جداول 2 و 3 محاسبه شده است. بر اساس فرض اول چنانچه شاخص بهای کالاهای مصرفی بدون تغییر در تیر ماه تکرار شود در این صورت تورم میانگین و نقطه به نقطه به ترتیب 7/22 و 8/24 درصد خواهد بود. در فرض دوم رشد شاخص، برابر میانگین رشد در 10 ماه قبل از افزایش نرخ ارز خواهد بود که معادل 3/1 درصد است که در این صورت تورم میانگین و نقطه به نقطه به ترتیب 9/22 و 4/26 درصد خواهد بود. همان‌طور که مشاهده می‌شود رشد تورم میانگین در هر دو حالت بیشتر از ماه‌های قبل است.

جهان صنعت:دلایل کسری منابع در هدفمندسازی یارانه‌ها

«دلایل کسری منابع در هدفمندسازی یارانه‌ها»عنوان سرمقاله روزنامه جهان صنعت به قلم علی دینی‌ترکمانی است كه در آن مي‌خوانيد؛ منابع حاصل از درآمدهای ناشی از افزایش قیمت حامل‌های انرژی به میزان حدود 10 هزار میلیاد تومان کمتر از هزینه‌های ناشی از پرداخت یارانه به خانوارها طی ماه‌های گذشته بعد از اجرای این سیاست بوده است، این کسری که طبعا دارای آثار انبساطی پولی است و می‌تواند موجب تورم شود، دلایل مختلفی دارد.

از یکسو، درآمدهای محاسبه شده پیش از اجرای این سیاست برمبنای میزان مصرف حامل‌های انرژی و یارانه پنهان محاسبه شده بود اما بعد از آزادسازی قیمت‌ها میزان مصرف تا حدی و در مورد سوخت اتومبیل تا میزان 30 درصد گزارش شده کاهش یافت که درآمدهای پیش‌بینی شده را تا حدی کاهش داده است.

 از سوی دیگر، هزینه‌های ناشی از یارانه نقدی به دو دلیل دچار خطا شده است؛ اول اینکه، یارانه نقدی محاسبه شده برمبنای درآمدهای اولیه پیش‌بینی شده برآورد شد بنابراین میزان آن در مقایسه با منابع درآمدی تا حدی بالا رفته است. دوم اینکه، پوشش تقریبا 90 درصدی جمعیت کشور موجب شده که تمامی منابع صرف پرداخت یارانه نقدی شود و منابعی برای طرف تولید باقی نماند. 

در شرایط کنونی برای پرهیز از این کسری سه راهکار وجود دارد؛ 1- افزایش دوباره قیمت حامل‌های انرژی، 2- کاهش یارانه نقدی سرانه پرداختی برای مثال به حدود 30 هزار تومان و 3- کاهش دامنه پوشش جمعیتی دریافت‌کننده و هدفمندتر کردن آن. مورد اول به دلیل به تعلیق درآمدن فاز دوم این سیاست منتفی است، مورد دوم هر چند قابلیت اجرا دارد اما میزان نارضایتی اجتماعی را افزایش می‌دهد و مورد سوم هم که درگیر با مساله شناسایی خانوارها می‌شود با پیچیدگی بیشتر در عرصه اجرا مواجه است.

بنابراین در شرایط کنونی به نظر می‌رسد که گریزی از چنین کسری و تامین آن از طریق استقراض از بانک مرکزی وجود ندارد. سیاست هدفمندسازی یارانه‌ها نشان می‌دهد که موضوعات اقتصادی پیچیده‌تر از آن هستند که معمولا ما تصور می‌کنیم. در اسفند‌ماه 1388 در مناظره‌ای با رییس شورای رقابت عرض کردم که بحث شناسایی به همان اندازه که در طرف تقاضا و خانوارها سخت و همراه با خطاهای اندازه‌گیری قابل توجه است، در طرف عرضه و بنگاه‌های تولیدی هم همین‌طور است.

 اکنون موارد مربوط به شناسایی به علاوه عدم تحقق درآمدهای پیش‌بینی شده و کسری پیش آمده ضمن تایید پیچیدگی موضوع هشداری است بر ما که با حزم و احتیاط بیشتری در برآوردها عمل کنیم.