۰۹ فروردين ۱۴۰۳
به روز شده در: ۰۹ فروردين ۱۴۰۳ - ۱۴:۳۳
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۲۲۶۱۱
تاریخ انتشار: ۰۹:۳۸ - ۰۸-۰۵-۱۳۸۶
کد ۲۲۶۱۱
انتشار: ۰۹:۳۸ - ۰۸-۰۵-۱۳۸۶
نگاهی به دیپلماسی دولت نهم

عصرایران؛ گروه تحلیل اخبار - سیاست خارجی دولت نهم، هر چند در خط مقدم تهاجمات بین المللی از یک سو و حملات داخلی از سوی دیگر قرار دارد، در یک نگاه کلان، در مسیر درستی هدایت می شود؛ این البته به معنای آن نیست که دیپلماسی دولت حاضر، خالی از اشکال است بلکه سخن بر سر آن است که سیاست خارجی کنونی جمهوری اسلامی ایران، برپایه نگاه واقع گرایانه به دنیای "سخت و خشن و بی رحم" قرن 21 تدوین یافته است.

کسانی که فارغ از احساسات و حب و بغض ها به روابط بین المللی حاضر می نگرند، بر این واقعیت صحه می گذارند که در جهان معاصر، حتی دوستی ها و اتحادهای بین کشورها نیز بر پایه یک سری منافع خاص شکل می گیرد و در خارج از "ادبیات نفع محوری"، هیچگونه ترحم و مدارا و مماشاتی در کار نیست.

 در جهان امروز،  به اینکه فلان کشور رفتاری مناسب و منطبق با آموزه های انسانی دارد نگاه نمی شود تا برایش هورا بکشند، قدرش را بدانند و بر صدر نشانندش.
از این رو، ادای "پسر خوب جامعه جهانی" را درآوردن، نه تنها باعث نمی شود "ناظم خودخوانده" این مدرسه برای آن "شاگرد مودب" مدال افتخار دهد ، بلکه طمع ها را برمی انگیزد چه آنکه در ادبیات رسمی جهان امروز، تواضع، به ضعف تعبیر می شود و لبخند به چراغ سبزی که بیانگر آمادگی صاحبش برای امتیاز دادن است!

دقیقا به همین دلیل است که در دیپلماسی های معاصر، توصیه می شود، خود را حتی از آنچه هستید قوی تر و سرسخت تر نشان دهید و از خود چهره ای قاطع به نمایش بگذارید.

این، دقیقا همان استراتژی طلایی است که اسراییل در طول بیش از نیم قرن گذشته به بهترین وجه، پاسداری کرده و در نمایاندن چهره جهانی اش، از آن، بهره ها برده است و حال آنکه اسراییل، آنچنان که می نمایاند، قدرتمند نیست. جنگ 33 روزه، دلیل است بر این مدعا.

متاسفانه پیش از این، با این پیش فرض غلط که اگر ایران در قالب "پسر خوب جامعه جهانی" به دنیا معرفی شود، مشکلات بین المللی اش گشوده خواهد شد، دیپلماسی خارجی کشورمان به سمت انفعال و ضعف هدایت شد.

نتیجه چنین رویکردی نیز سوءاستفاده غربی ها از نرمش های مکرر ایران بود. در واقع، گمان می رفت که کوتاه آمدن های ایران در مقابل غرب - به عنوان مثال در پرونده هسته ای- از سوی طرف مقابل قدر دانسته خواهد شد.
اما از آنجا که قاعده بازی، مبتنی بر "سوءاستفاده" است و نه "حسن نیت"، چنین اتفاقی رخ نداد و غربی ها روز به روز دامنه توقعاتشان را بالاتر و بالاتر برده اند. آنها که ابتدا خواستار تعلیق موقت غنی سازی در ایران به مدت "فقط سه هفته" بودند، پس از آنکه دیدند ایران خواسته آنها را - که غیرقانونی بود- پذیرفت، آن را به عنوان "فتح یک خاکریز" تلقی کردند و پس از آن خواستار "تعلیق درازمدت" شدند و سپس سخن از "توقف دائمی غنی سازی توسط ایران" به میان آوردند و سرانجام با کمال صراحت اعلام کردند که ایران، حتی حق داشتن فناوری صلح آمیز هسته ای را نیز ندارد. به گفته ظریفی، اگر ایران می خواست همچنان به ساز غربی ها برقصد روزی فرا می رسید که سنگ چخماق های موجود در پهنه ایران نیز می بایست زیر نظر بازرسان غرب به خارج از کشور منتقل می شد تا مبادا جرقه ای و آتشی...!

اما از وقتی که دستگاه دیپلماسی دولت جمهوری اسلامی ایران "قاعده اصلی بازی" در جهان سیاست را در تعاملات بین المللی خود به کار بست، ورق برگشت و همانهایی که خواستار محرومیت ابدی ایران از فناوری هسته ای شده بودند، در مقابل "قاطعیت موجود در سیاست خارجی ایران"، گام به گام عقب نشستند و سرانجام (و در شرایط کنونی) رضایت دادند که ایران در همین حدی که فناوری هسته ای دارد موقتا متوقف شود تا پس از مذاکرات، به راهش ادامه دهد.

بدیهی است که پذیرش چنین پیشنهادی، آغاز دوباره پیشروی های آنان خواهد بود. در واقع، اگر پس از تمکین ایران در مقابل چنین پیشنهادی، آنها مطالبات جدیدتری را مطرح نکنند، قاعده شکنی کرده اند و البته چنین نخواهند کرد و منتظر عقب نشینی ما خواهند بود تا پیش بیایند.

بنابراین طبیعی است که برای عقب راندن ایران، از حربه مجازات های بیشتر استفاده کنند و البته، متقابلا نیزطبیعی است که وزیر خارجه کشورشان تصریح نماید تشدید تحریم ها نمی تواند ما را از راهی که در پیش گرفته ایم باز دارد.

قطعا اتخاذ چنین رویکردی از سوی دستگاه سیاست خارجی تهران، هزینه هایی نیز به همراه دارد ولی اگر با پیچیدگی های روابط بین المللی و نیز با قاعده بزرگی به نام "بلوف" آشنا باشیم درخواهیم یافت که تحمل چنین هزینه هایی در کوتاه مدت، ما را از تحمل هزینه های گزاف تر در طول دوره های بسیار طولانی تاریخی در آینده معاف خواهد کرد.

علت نیز کاملا مشخص است: دنیا (و مشخصا غرب) در حال تجربه چهره جدیدی از ماست که "قاطعیت و دفاع از حق خود"، جنبه غالب آن است. بنابراین می کوشد چنین تولدی را در نطفه خفه کند ولی چنانچه فشارهای کوتاه مدت این مرحله را تحمل کنیم، قاعده "پذیرش" از راه خواهد رسید و مجبور خواهند شد، ما را به شکلی که هستیم بپذیرند و بر مبنای آنچه از خودمان به نمایش گذارده ایم با ما تعامل کنند.

بدیهی است چنانچه چهره ای منفعل و توسری خور از خود به نمایش بگذاریم، آنها به خود اجازه خواهند داد هر رفتاری که دوست دارند در قبال ما پیش گیرند. درست مثل "لیبی قذافی" که برغم آنکه می کوشد نقش پسر خوب جامعه جهانی را بازی کند و دل غرب را به دست آورد، همواره با تحقیر مواجه می شود، همانند ماجرای اخیر پرستاران بلغاری که طی آن، لیبی با بلغارستان توافق کرد این پرستاران که صدها کودک لیبیایی را به ایدز آلوده کرده بودند، دوران حبس ابد خود را به جای گذراندن در زندان های لیبی در زندان های بلغارستان سپری کنند ولی به محض آنکه هواپیمای حامل آنها از آسمان لیبی خارج شد، رییس جمهور بلغارستان (که از لیبی، چهره ای توسری خور و مفلوک در ذهن دارد) دستور عفو آنان را صادر کرد و بدین ترتیب قاتلان کودکان لیبیایی به جای آنکه به زندان بروند، با دسته های گل در فرودگاه صوفیه مورد استقبال قرار گرفتند و همانند قهرمانان به خانه های خود رفتند!

مخلص کلام آنکه دولت نهم برغم تمام انتقاداتی که متوجه آن است در سیاست خارجی، رویکرد مناسبی را اتخاذ کرده است، مناسب از آن نظر که خط مشی کنونی، با واقعیت های کنونی حاکم بر ساختارهای قدرت در جهان منطبق است .
البته بدیهی است که مرزهای ظریفی وجود دارد بین "ارائه چهره های قاطع از خود" با "نمایش صورتی ناهنجار از خویش" و تفکیک این مرزها نیز هنری است که از دیپلمات ها انتظار بروز و ظهورش می رود.

 

ارسال به دوستان
انتشار یافته: ۰
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۰:۲۵ - ۱۳۸۶/۰۵/۰۸
0
0
موافقم
ناشناس
-
۱۱:۲۱ - ۱۳۸۶/۰۵/۰۸
0
0
من هم موافقم
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۱:۳۲ - ۱۳۸۶/۰۵/۰۸
0
0
درودبر احمدي نژاد شجاع
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۲:۲۳ - ۱۳۸۶/۰۵/۰۸
0
0
ما نخواستيم پسر مودب جامعه جهاني و نخواستيم كه پسر سرسخت و مقرور باشيم ، ما فقط مي‌خواهيم يك گوشه اين عالم زندگي كنيم مثل تمام ملتها.
اگر نيازي به انرژي هسته‌اي داشته باشيم مي‌توانيم در غالب كنسرسيوم مشترك به توليد برق مشترك بپردازيم.
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۵:۳۸ - ۱۳۸۶/۰۵/۰۸
0
0
واقعیت را باید پذیرفت . دنیای بی رحمی است و ما هم نباید با ساده لوحی در این دنیا زندگی کنیم . کمی قدبازی در این دور و زمانه لازم است .
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۶:۵۶ - ۱۳۸۶/۰۵/۰۸
0
0
شما ديگه چرا؟
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۸:۱۸ - ۱۳۸۶/۰۵/۰۸
0
0
تحلیل واقع گرایانه ای داده اید . من مخالف سرسخت دولت نهم هستم و در انتخابات بعدی هم به احمدی نژاد عمراً رای بدهم ولی انصاف حکم می کند سیاست خارجی دولت نهم را پیشرو بدانیم هر چند که با برخی تندروی های رییس جمهور به شدت مخالفم .
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۸:۱۹ - ۱۳۸۶/۰۵/۰۸
0
0
تحلیل واقع گرایانه ای داده اید . من مخالف سرسخت دولت نهم هستم و در انتخابات بعدی هم به احمدی نژاد عمراً رای بدهم ولی انصاف حکم می کند سیاست خارجی دولت نهم را پیشرو بدانیم هر چند که با برخی تندروی های رییس جمهور به شدت مخالفم .
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۸:۲۰ - ۱۳۸۶/۰۵/۰۸
0
0
مخالف این تحلیلم . باید حسن نیت خود را ثابت کنیم .
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۹:۲۸ - ۱۳۸۶/۰۵/۰۸
0
0
ok
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۲۲:۴۲ - ۱۳۸۶/۰۵/۰۸
0
0
خوب شد يک مقاله منصفانه ديديم
ناشناس
-
۰۷:۵۷ - ۱۳۸۶/۰۵/۰۹
0
0
این سرسختی مستلزم داشتن پشتوانه اقتصادی است و ابتدا باید آنرا ایجاد کرد
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
۰۸:۲۳ - ۱۳۸۶/۰۵/۰۹
0
0
خدا خیرتان دهد از این تحلیل منصفانه البته این از بعضی شیطنت های رسانه های خبری بدور است
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۰۸:۳۲ - ۱۳۸۶/۰۵/۰۹
0
0
باید شجاعت و استقامت ریس جمهور محترم را ستود.انشاالله موفق باشد
ناشناس
-
۰۹:۱۹ - ۱۳۸۶/۰۵/۰۹
0
0
آیا نشان دادن چهره مثلا قوی و شکست ناپذیر از ایران در جامعه جهانی دردی از مشکلات مردم ما را دوا می کند؟ نمی دانم این دیگر چه مغلطه ای است که شما می کنید؟!!! اگر قرار بر نمایش ایرانی قدرتمند در سطح جهان است پیش از آن باید پشتوانه داخلی آن فراهم شود؟
خودتان قضاوت کنید . کدام واجب تر است؟ انرژی هسته ای یا کاهش فقر؟ انرژی هسته ای یا افزایش رفاه نسبی؟ انرژی هسته ای یا عدالت اجتماعی؟ انرژی هسته ای یا از بین رفتن مافیا؟
انرژی هسته ای یا .....؟
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۰۹:۳۲ - ۱۳۸۶/۰۵/۰۹
0
0
در این دنیایی که روابط ان بر مبنای زور وقلدری شکل گرفته اگر قلدر نباشی نابودی! در این مقطع از شرایط منطقه و جهان اگر نتوانیم حقمان را بگیریم یقینا تا ابد توسری خور خواهیم ماند.
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۲:۰۶ - ۱۳۸۶/۰۵/۰۹
0
0
دوستی که گفته است انرژی هسته ای مهم تر است یا رفاه یا عدالت یا ... مرتکب این اشتباه شده که بین این گزینه ها کلمه " یا" آورده است . مقایسه آنها به این شکل اساسا نادرست است زیرا همه انها مهم هستند و باید به موازات هم پیش بروند . آیا باید کل کشور را تعطیل کنیم و بگوییم اول عدالت اجتماعی برقرار شود و بعدا بیاییم روی مثلا سینما سرمایه گذاری کنیم؟ با این استدلال که عدالت از سینما مهم تر است؟
ضمنا دو گزینه بیشتر نداریم: یا باید خود را ضعیف نشان دهیم یا قوی. حال به نظر دوست مان ، کدام بهتر است؟
ناشناس
-
۱۳:۴۶ - ۱۳۸۶/۰۵/۰۹
0
0
هیچکس منکر انرژی هسته ای و هر علمی که دانشمندان آن کشور توانايی رسيدن به آن را دارند نیست و هر که هست مغرضانه و خودخواهانه برخورد میکند. با مطالب بالا هم موافقم فقط کمبودی در آن احساس میکنم که بعنوان یک نقص درتحلیل فوق نادیده گرفته شده است لجام گسیختگی و زیاده خواهی غرب علاوه بر سیاست گام به گام آنها تقصير سخنان نسنجیده مسئولین ما نیز بود که آب به آسیاب آنان ریختند هر سخنی مخصوصاً اگر حق باشد باید در وقت و مکان خودش زده شود تا تآثیر مثبت خود را بگذارد.از بين سخنان نسنجيده به دو مورد اشاره می کنم :
1 - بالاترين مقام کشور ما بالاتر از قوانين بين المللی است و اطاعت از او بر ما واجب ( سخن مسئول هيات ایرانی در جلسه با حضور سه کشور غربی )
2 - اسرائيل بايد از صفحه روزگار محو شود ( سخن ریاست جمهور در کنفرانس ضد صهیونیزم )
مقامهای این افراد مهمتر از نام آنان است هر کس دیگری هم در این مقام حتی رفسنجانی، خاتمی و ... سخن نابجايی بکار می برد می توانست باعث جریعتر شدن غربیها شود و بحانه بدستشان بدهد.
در دنیای دیپلماسی سیاست بین الملل نباید بی احتیاط گام برداشت وکلام راند که در نهایت با استفاده از این سخنان افکار عمومی مردم جهان بر علیه یک کشور تنظیم شده و در نهایت زمینه برای حمله مستقیم و از بین بردن دستاوردهای یک ملت بطور کاملا مؤثر فراهم خواهدشد و البته که کشورهای غربی بی میل به این مسئله نیستند. مسئولین کشور میگویند افکار عمومی مردم جهان با ماست اگر منظور مردم نیکاراگوئه ، بورکینوفاسو ، فلسطین ، عراق ، مالزی، وکشورهایی از این دست هستند این حمایت بدرد ما نمی خورد آنچه که بدرد ما میخورد افکار عمومی کشورهای صاحب قدرت است. زيرا مردم این کشورها هستند که در معادلات سیاسی کشورهای قدرتمند دخالت داشته و جزو پارامترهای تآثیر گذار در تنظیم سیاستهای آنان میباشند. شک نیست که کشورهای غربی که فاقد منبع سرشار طبیعی گرانقیمت مانندنفت و گاز هستند بهیچ عنوان مایل به قرتمند شدن کشور ما ندارند اصلاً بحث دین حکومت و یا هر چیز دیگر برای آنان اهمیت ندارد آنچه که مهم است ذهن پویا و باهوش ایرانی در سرزمینی سرشار از نعمتهای خدادادیست . در سیاست آنها چنین کشوری باید همیشه مصرف کننده تولیدات غربیها و تآمین کننده مواد اولیه آنها باشد. ایرانی قدرتمند که خود دارای پالایشگاه ، پتروشیمی پیشرفته و نیروگاههای اتمی باشد را تصور کنید این کشور قادر خواهد بود کلیه تولیدات گرانقیمت پتروشیمی و اتمی کشورهای غربی را با کیفیت بالاتر و قیمت کمتر ( به سبب عدم پرداخت هزینه های سرسام آور حمل مواد اولیه مانندنفت ، اوانیم ، گاز و ...) تولید کند . مسلم است که بازارهای جهانی و حتی در همین کشورها بازارهای فراوانی برای اجناس و تولیدات ایران بوجود خواهد آمد در چنین شرايطی میتوان حدس زد که ظرف مدت کوتاهی مثلاً 10 سال کلیه کشورهای اروپایی ( مخصوصاً ) به گدایی خواهند افتاد. بنابر این هیچکدام از این کشورها ( و البته کشورهای عرب منطقه ) خواهن ایرانی علمی، قدرتمند و مولد در صحنه جهانی نیستند.
از طولانی شدن کلام عذر میخواهم
ناشناس
-
۱۴:۰۷ - ۱۳۸۶/۰۵/۰۹
0
0
در پاسخ به پیشنهاد دوست عزیزی که مقایسه انرژی هسته ای را با نیازهای اساسی جامعه اولیه بشری از پایه اشتباه دانسته اند، لازم است این نکته بیان شود که درست است که در هر جامعه ای باید عوامل مختلف به موازات هم جلو روند اما آیا قبل از آن نباید اولویت ها تعریف شوند؟ مسلما همه ما خواهان ایرانی پیشرفته و آزاد هستیم اما آیا این مهم بدون انجام کارهای زیر بنایی ، اصلاح اقتصاد جامعه و ... امکان پذیر است؟ زمانی می شود تظاهر به قدرتمند بودن کرد که قبل از آن دارای پشتوانه مناسب مردمی ، اقتصادی در داخل جامعه و در سطح بین الملل دارای متحدان قوی بود.
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۴:۱۱ - ۱۳۸۶/۰۵/۰۹
0
0
يكي از اشتباهات دولت نهم نزديكي به تعدادي از دولتهاي سطح پائين است كه دوستي با آنها نه تنها نفعي ندارد بلكه ايران را بدنام نيز نموده است.شما دقت كنيد دولتهائي كه ايران روابط نزديك با انها دارد در تقسيم بندي دولتهاي قوي جهان جائي ندارند. اين كشورها به جز اينكه از كشور ايران منفعت مادي مي برند براي ما هيچ سودي ندارند. به نظر من سياست خارجي درست آن است كه ايران با تمام كشورهاي دنيا به جز اسرائيل روابط با در نظر گرفتن منافع كوتاه مدت و دراز مدت كشور را داشته باشد. همان كاري كه تمام دولتهاي جهان مي كنند. دولت ايران حتي با كشورهاي اسلامي نيز روابط خوب و مناسبي ندارد. متاسفانه در اين ارتباطها تنها چيزي كه در نظر گرفته نيمشود نفع مردم است. در حال حاضر ايران با كشورهائي كه سرشان به تنشان مي ارزد دوستي مناسبي ندارد.
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۱:۵۲ - ۱۳۸۶/۰۵/۱۰
0
0
سوالي كه بعد از خواندن اين تحليل بذهن خطور مي كند (كه اميدوارم پاسخي درخور پيدا شود)اين است كه ما در همين زمان كشوري داريم بنام كره شمالي كه بسيار از ما در اين زمينه مقتدرتر عمل كرد و حتي به ازمايش بمب اتم هم دست زد .اما به چه قيمتي ؟ به قيمت ويراني كشور و به فلاكت كشيدن مردمان ان ديار ؟يا اباداني ان كشور؟!!!. در اخر چه شد ؟عملا مشاهده مي نمايم در مقابل مقداري صدقه سر كه قطعا از روي نياز است كم كم دارد به خواست جهاني تن مي دهد.اگر از روز اول بجاي اين قلدري در راستاي منافع واقعي كشور و ملت خود عمل مي كرد ايا چنين وضعي را پيدا مي نمود؟ در مقابل هم ميهنانان سابق و همسايه كنوني انها (كره جنوبي )را مشاهده مي نماييم كه در راه طي نمودن مسير فر و شكوه خستگي ناپذير نشان مي دهند. البته بنده با داشتن انژري هستي يا هر فناوري جديد ديگرمخالف نيستم و معتقدم كه حق مسلم ماست ولي معتقدم زمان زمان مناسبي براي اين بحث نيست چه اينكه ما مشكلات بسيار بزرگ تري پيش روداريم كه مي بايد اولويت اول با انها باشد.
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۳:۱۶ - ۱۳۸۶/۰۵/۱۸
0
0
متاسفانه با وجود ضرورت سیاست خارجی مقتدرانه ، باید باادبیات دیپلماتیک باید حرف زد نه با ادبیات بسیجی شب عملیات !
وبگردی