وزير امور خارجه روسيه با اشاره به تحولات جاري در سوريه و حوادث رخ داده در ليبي تاكيد كرد: اجراي الگوي ليبي در سوريه امكانپذير نيست.
به گزارش ايسنا، سرگئي لاوروف، وزير امور خارجه روسيه در گفتوگويي مطبوعاتي ضمن بررسي بخشي از مسائل جاري در منطقه و جهان گفت: منشور سازمان ملل يك منشور برنامهريزي شده و چند قطبي است كه ميتوان از آن در شرايط كنوني براي تضمين امنيت جهان استفاده كرد.
لاوروف همچنين اعلام كرد: برخي از سياستمداران غربي معتقدند كه شوراي امنيت به خاطر استفاده روسيه و چين از حق وتو، نسبت به حل مسئله سوريه ناتوان شده است اما اين موضع به دور از واقعيت است چرا كه ما از حق وتوي خود عليه تصميماتي كه براي تغيير نظام در سوريه اتخاذ شد استفاده كرديم.
وي افزود: منشور سازمان ملل اجازه نميدهد كه كشورهاي بيگانه براي تغيير نظام و حكومتهاي حاكم در ديگر كشورها دخالت كند بلكه خواهان احترام به تماميت ارضي كشورها و وحدت آنهاست.
لاوروف درخصوص رابطه روسيه با آمريكا نيز اعلام كرد: بدون در نظر گرفتن نتايج انتخابات آمادهايم كه گفتوگوهاي سياسي خود با واشنگتن را افزايش دهيم به شرطي كه اين گفتوگوها بر اساس اصولي چون برابري و عدم دخالت در امور داخلي كشورهاي ديگر باشد.
وزير امور خارجه روسيه همچنين تاكيد كرد: حمله ناتو به يوگسلاوي در سال 1999 بدون موافقت شوراي امنيت صورت گرفت. كما اينكه در ليبي نيز ناتو بدون اينكه موافقت شوراي امنيت را براي حمله به اين كشور جلب كند به ليبي حمله كرد چرا كه مسئولان ناتو ميدانستند جامعه جهاني اين تصميم يك جانبه اعضاي ناتو را تاييد نخواهد كرد.
لاوروف درباره وضعيت سوريه نيز گفت: روسيه از همان ابتدا خواهان اين بود كه موضعي هماهنگ در جامعه جهاني اتخاذ شود تا بتوان به اين وسيله هر چه سريعتر موج خشونتها در سوريه را متوقف كرده و شرايط را براي آغاز روند سياسي با نظارت مردم سوريه فراهم كرد.
وي افزود: متاسفانه برخي از غربيها اخيرا در اظهاراتشان اعلام ميكنند كه قصد دارند درباره حل و فصل وضعيت سوريه در خارج از چارچوب شوراي امنيت گفتوگو كنند. اما ما اميدواريم كه اين امر محقق نشود چرا كه به عقيده مسكو چنين اقداماتي نه تنها به حل وضعيت سوريه كمك نميكنند بلكه عواقب و پيامدهاي خطرناكي را به طور خاص براي سوريه و به طور كلي براي كشورهاي خاورميانه به دنبال دارد.
لاوروف همچنين تاكيد كرد: پيشتر برخي از كشورهاي تلاش ميكردند تا خواستههاي سياسي خود را بر شوراي امنيت تحميل كنند كه از برخي از اين خواستهها از چارچوبهاي لازم عبور كرده بود و هدفش تغيير نظام سوريه بود اما اين مساله با اختيارات شوراي امنيت و منشور سازمان ملل در خصوص عدم دخالت در امور داخلي كشورهاي ديگر تناقض دارد.
وي خاطرنشان كرد: به عقيده من تنها راه ممكن براي حل و فصل وضعيت سوريه اعمال فشار به گروههاي درگير در اين كشور براي حضور بر سر ميز مذاكره است تا بتوانند بدين وسيله براي كشورشان تصميمگيري كنند.