نابودي رونق در قطب صنعت ايران

بازتاب:‌شايد شما هم تاکنون نام عسلويه را بارها و بارها شنيده‌ايد و کم و بيش مي‌دانستيد که چنان شور و حال و سازندگي در اين منطقه بود که همه جوانان براي کار و تلاش در راستاي سازندگي و ايجاد درآمد ‏براي خود و خانواده، رنج دوري را بر خود هموار کرده به اين منطقه كاري مي‌رفتند.‏

جمعي از كاركنان عسلويه، با فرستادن شكواييه‌اي به «بازتاب»، به انتقاد از عملكرد مسئولان اين منطقه پرداختند.

در بخشي از اين نامه آمده است: حتما مي‌دانيد که ميدان گازي پارس جنوبي، بين قطر و ايران مشترک است و کشور قطر از سال 1996 شروع ‏به استخراج بسيار وسيع از اين ميدان کرده و از آن سال در حال صادرات به کشورهاي گوناگون هستند.‏

در کشور ما نيز با تلاش مسئولان نظام مقدس جمهوري اسلامي، تلاش خوب و گسترده‌اي براي استخراج و پالايش ‏در اين ميدان انجام شده است،‏ اما نکته جالب توجه و بسيار بسيار مهم اين که از حدود دو سال پيش، مديريت اين منطقه در اختيار ‏گروهي قرار گرفت که به اصطلاح افراد بومي بودند و با سروصداي فراوان و با شعار اين‌که همه فرصت‌هاي ‏شغلي استان در دست اجانب است و چرا تهراني و آذربايجاني و خراساني در اين منطقه هستند و اينها بايد از ‏منطقه خارج شوند و بايد همه نيروها بومي باشند و پيمانکاران بايد محلي و چنين و چنان باشند و ‏تا پيش از اين، پيمانکاران و مديران غريبه اين استان را از بين برده‌اند و...‏ .

حالا پس از دو سال، مي‌خواهيم از شما خواهش کنيم سري به منطقه بزنيد تا تغييرات آن را ببينيد. منطقه‌‏اي که در خيابان‌هاي آن ترافيک بود، اکنون پرنده پر نمي‌زند؛ جايي که گاهي کارگر براي کار پيدا نمي‌شد، اکنون ‏چيزي به عنوان کار وجود ندارد و همه پروژه‌ها خوابيده‌اند و همه از اينجا رفته‌اند، ولي جالب است کسي حتي ‏به فکر برداشت‌هاي سنگين قطر از حوزه مشترک بين ايران و قطر نيست و آقايان محترم، تنها به فکر ‏اين هستند که کدام پيمان را براي خودشان بردارند.

اين مديران محلي به جاي تلاش براي ايجاد پالايشگاه‌هاي جديد، برداشت از منابع و سازندگي و ساخت سکوهاي ‏متعدد دريايي، تنها و تنها در فکر دزدي و پر کردن جيب خودشان هستند و جالب است اين گروه داراي تعداد ‏بسياري خواهرزاده، پسر عمو و پسر عمه هستند که با شرکت‌هايي که حتي دو ماه از تأسيس آنها نمي‌‏گذرد، کارهاي ميلياردي مي‌گيرند و صحنه‌هاي بسيار جالبي را پديد مي‌آورند که براي ما کارکنان اين منطقه بسيار ‏جالب و خنده‌دار است؛

براي مثال، آقاي «ب»، مدير عامل شرکتي که پسر عمه آقاي «‏س» است، پروژه‌اي هفتصد ميليوني به او داده‌اند که در مدت شش ماه هم کاري کردند که کار را تمام ‏کند و سريع به پول برسند. بله، اين شخص در عمرش حتي يک کار ده هزار توماني هم انجام نداده بود و از ‏همه جالبتر اين‌که او کارمند قراردادي شرکت نفت در جزيره خارک است که بنابر قانون، اجازه چنين کاري را ‏ندارد.

روزي که او مي‌خواست چک اول خود را بگيرد، کارت پرسنلي‌اش را براي گرفتن چک ارايه داد و ‏حتي فکر نمي‌کنم تا امروز هم فهميده باشد چه کار کرده است.‏

همچنين قرارداد تنظيفات، قرارداد ميلياردي برق منطقه را به فاميل نزديک آقاي «س» داده‌اند و قرارداد خط لوله کنگان را به خواهرزاده «ر» و عملا همه قراردادها را بين خودشان تقسيم كرده‌اند.‏

متأسفانه، آقاي دکتر «ر» حافظه خوبي هم ندارد، چرا كه در رزومه و سخنراني‌هاي نخست، خود را دکترا از دانشگاه امام ‏حسين معرفي مي‌کرد و نمي‌دانم از کجا به يکباره مدرکشان از دانشگاه سوربون پاريس صادر شد و نمي‌دانم يکباره ‏چگونه از فرانسه مدرک گرفتند. نمي‌دانم اصلا تا به حال فرانسه رفته‌اند و يا اصلا فرانسه بلد هستند؟!

‏ ‏بله اين گروه مافيايي، نبايد هم به فکر منابع گاز ايران باشند که توسط قطر در حال غارت است. خودشان بايد ‏به فکر جيب خودشان و هم روستايي‌هايشان باشند و ماشاالله چنان حرص و طمعي دارند که همه پول گاز را هم ‏اگر به اينها بدهند، باز هم کم است و اين دو سال هم که خيلي زمان کمي است!‏

گفتني است، بحث بومي‌گرايي، مسئله خطرناکي است که با اهداف خطرناکي باب شده است. خوزستاني‌‏هاي بزرگوار، صد سال نفت به کشور داده‌اند و تاکنون يک کلام از آنان براي بومي‌گرايي شنيده نشده، اما اين ‏گروه در سخنراني‌ها، بحث‌ها، کارها و تفکرشان، مسائل فرقه‌اي خطرناکي را مطرح کرده‌اند و بذر خطرناکي در مغز جوانان اينجا کاشته‌اند که به اين سادگي‌ها از ذهن آنان خارج ‏نمي‌شود و هر کجا که مي‌روي اين سخن را از زبانشان مي‌شنوي که گاز مال ماست؛ گاز ماست که ‏ براي تهراني‌ها مي‌رود؛ اين همه گاز داريم و کارگري مي‌کنيم، حال آن كه تهراني‌ها بايد براي ما کارگري ‏کنند!‏
‏ ‏
‏ما کارکنان منطقه ويژه که اکنون هفت سال در اين منطقه مشغول به کاريم، اين مسئله را براي نظام و ‏کشور بسيار بسيار خطرناک مي‌دانيم و بر خود لازم ديديم آن را به گوش مديران ارشد نظام و ديگر ‏برادران مسئول برسانيم، چرا كه متأسفانه اين گروه فراموش کرده‌اند، در جنگ تحميلي بسيجيان خراسان، ‏تهران و گيلان بودند که در مجنون و فاو حماسه آفريدند.

تماشاخانه

دستور رییسی باز هم ناممکن از آب درآمد!/ ساخت هواپیما فعلا شدنی نیست/ تکلیف یک میلیون دلار پولی که صرف شد چه می‌شود؟ (فیلم)

مشق نوشتن دانش‌آموزان چینی زیر سرم/ شکست اصلاحات آموزشی چین برای تکالیف منزل (فیلم)

فیلم های دیگر