- ببینید اتفاقاً این سئوال قبلاً هم مطرح شد. روز پنج شنبه با دکتر خضری به بیمارستان سینا در تبریز رفتیم. ساعت یک و دو نیمه شب وزیر آموزش و پرورش نیز به آنجا رسید. در این رابطه بحث کردیم. من در ادبیات خودم دنبال فرد مقصر نمی گردم. بلکه تصور می کنم نوعی اندیشه و نوعی نگرش است که می تواند به عنوان عامل بروز چنین حوادثی مورد سوال قرار گیرد. من الان این قضیه را به پیشتر ارجاع می دهم به اتوبوس واژگون شده حامل دانش آموزان راهیان نور.

عده ای از مسئولان را به کمیسیون کشاندیم، از حمل و نقل و خودروسازی از راه و شهرسازی آمدند و از آموزش و پرورش نیز نماینده آمد هرکسی دیگری را مقصر قلمداد می کرد. به اعتقاد من مشکل این نیست که بیاییم و دنبال دیواری کوتاه بگردیم و تقصیر را به گردن این شخص بیاندازیم و بعد بازگردیم و مشکلات همانطور باقی بماند. اکنون من در ادبیات مسئولین چنین می شنوم. یکی می گوید ایراد از بخاری بوده یکی می گوید اگر معلم آنجا بود و می توانست این کار را بکند مشکل پیش نمی آمد و یا اگر وزیر آموزش و پرورش فلان کار را می کرد و یا مسائلی از این دست.

این است که من به هیچ کدام از اینها اعتقاد ندارم. من اعتقادم بر این است که مدیریت کلان آموزش و پرورش باید فکری اساسی برای این مسئله بکند. مسئله ای که هر روزه شاهد آن هستیم. یک روز راهیان نور است یک روز بچه های شیراز است و یک روز بچه های پیرانشهر.

* اینها هرکدام حوادث جداگانه‌ای هستند. تدابیر برای آنها فرق می کند، مسئولین مربوطه هم جدا از همدیگرند، ایا منظور شما این است که‌ پاسخگویی باید در سطح کلان باشد؟

ببینید همه اینها در حوزه آموزش و پرورش هستند. هیچ فرقی نمی کند. بچه های سلماس هم دیروز شانس آوردند. موضوع اساسی این است که ما با یک سری انسان طرف هستیم؛ انسانهایی که نیروی محرکه ی توسعه انسانی در آینده این کشور می باشند. باید برای اینها ارزش قائل شویم. باید بستر مناسب برای توسعه آنها به وجود بیاوریم. این مسئله نیز در دو سطح قابل پیگیری است اول سطح ملی و دیگری سطح استانی.

در سطح ملی من معتقدم که وزیر محترم آموزش و پرورش به عنوان مسئول اصلی باید جوابگوی این قضیه باشد.

همیشه نمی توانیم به مسائل کلی بسنده کنیم. بگوییم بررسی می کنیم جویای عللش می شویم. هزینه درمانی را پرداخت می کنیم. اینها به اعتقاد من جزء بدیهیات قضیه است اما برای جلوگیری مجدد از بروز چنین حوادثی باید وزیر آموزش و پرورش جواب روشن این مسئله را بدهد. در سطح استانی نیز این مسئله باید پیگیری شود چه در شورای برنامه ریزی چه در آموزش و پرورش. باید مقامات ارشد استان نیز به عنوان سطح دوم پیگیر و جوابگوی این مسئله باشند.

* وزیر آموزش و پرورش توضیحاتی در مجلس ارائه داد ولی روشن و واضح به سئوال های نمایندگان پاسخ نداد و ایشان به طور غیرمستقیم معلم کلاس را مقصر جلوه‌ دادند و این که چرا معلم قبل از اینکه دانش آموزان را به بیرون از کلاس بفرستد، سعی کرده که بخاری را بیرون ببرد! گفت که "ما دیه این دانش آموزان را پرداخت می کنیم. خسارت هایشان را جبران می کنیم و آنها را به خارج از کشور می فرستیم برای درمان"، شاید به گفته بعضی از رسانه‌ها مجلس را مورد تمسخر قرار داد! نمایندگان چه تصمیمی می گیرند؟ پیگیریهای بعدیشان در چه سطحی خواهد بود.

- من دو سطح برای بررسی و پیگیری این قضیه در نظر دارم. سطح اول خود قضیه در مجلس و سطح دوم در خارج از مجلس و از طریق مراجع قضایی می باشد. در سطح اول و در مجلس قاعدتاً کارهایی انجام شده. طرح سئوال شده است، هرچند در ادامه بحث نشست مجلس وزیر همان روز کارت زرد دریافت کرد. حدود 12 نفر اعم از دکتر خضری و اینجانب طرح سئوال کردیم. و وزیر آموزش و پرورش باید بیاید جواب بدهد که این جریانات چرا رخ داده است. احتمالاً در مقابل کارت زرد دیگری هم قرار می گیرد.

واقعیت این است که در سطح قضایی نیز گفت جبران خسارت می کنیم. چه چیزی را جبران خسارتی می کند؟ حدود سی دانش آموز زیبایی و ویژگی جسمی و معنوی خود را از دست داده اند. چه کسی می تواند این را جبران کند. حتی به اعتقاد من باید دیه یک انسان کامل به این بچه ها داده شود. چون این بچه ها آینده شان از نظر اقتصادی، اجتماعی، سیاسی حتی موقعیت ازدواج خوب تهدید شده اند. و این نه به وسیله وزیر بلکه توسط هیچ کس دیگری قابل جبران نیست. باید این افراد را تحت پوشش مادم العمر قرار بدهیم.

چون به دلیل سهل انگاری مسئولین است که دچار این حادثه شده اند. این که بیاییم کلی گویی کنیم و احساس کنیم مسئله خاتمه می یابد به این شیوه نیست. چطور در زمانی که این دانش آموزان اگر افتخاری کسب کنند سینه سپر می کنند و افتخار را به خود منتسب می کنند امروز نیز که در فضایی غیراستاندارد دچار این ضایعه ی دلخراش شده اند باید پاسخگو باشند. امروزه سرانه فضاهای آموزشی به ازای هر شهروند 9/4 متر مربع است. آیا این استاندارد در پیرانشهر رعایت شده است؟ در کلاسی که نباید بیشتر از 25 نفر دانش آموز وجود داشته باشد ما شاهد حضور 36 نفر دانش آموز هستیم.

* معاون حاجی بابایی در جواب این مسئله گفت: ما 1000 میلیارد تومان برای توسعه فضای آموزش کشور به طور استاندارد لازم داریم، غیر مستقیم به این مسئله اشاره کرد که ما هیچ بودجه ای نداشته ایم و ناچار بوده ایم که آن مدرسه و مدارس دیگر در کشور به این شیوه باشد. این اظهارات را چقدر قبول دارید؟

- در تمام دنیا صحبت از توسعه پایدار است. این مدرسه یا این شرایط که امروز می بینیم حاصل سیاست گذاری های پیشین است. حاصل امروز نیست که امروز 1000 میلیارد تومان پول لازم داشته باشند. می توانستند پیشتر نسبت به این درخواست بودجه و نوسازی مدارس اقدام کنند. ببینید به نظر من مشکل این جاست که ما در هزینه کارکردهایمان اولویت بندی نداریم. امروز شاخصه اساسی سازمان ملل برای رنکینگ کشورهای توسعه یافته یکی از سه شاخصه هایش آموزش است.

وقتی که ما در ساختار خود برای هزینه کارکردهایمان اولویت بندی درستی نداریم این مشکلات پیش می آید. این موضوع در شهرستان ها هم همینطور است وقتی ما فضاهایی داریم مانند زندگی جمعی و عمومی و آموزشی ابتدا باید آنها را اصلاح کنیم. من بر این باورم که این قضیه به سالهای گذشته بازمی گردد.

ما می بایست قبلاً این اقدامات را انجام می دادیم. حتی این را هم بگویم در این زمینه می خواهم تقدیر و تشکر بکنم از بهداشت و درمان و علوم پزشکی استان آذربایجان غربی و شرقی که بسیار خوب کار کردند. ولی چون این حادثه حادثه ای سخت بود مصدوم هم بیشتر داشت. ما در حوادث طبیعی نمی توانیم پیش بینی کنیم ولی در این حادثه پیش بینی مقدور بود. استانداردسازی فضاهای آموزشی خصوصاً در مناطق محروم بسیار ضروری و مهم است.

در مناطق مرزی آن چیزی که مهم است هم مرز است و هم مردم مرزبان و هم مرزنشینان. مرزنشینی که هزینه های کلانی پرداخت کرده برای زندگی در مناطق مرزی. اینها باید در رفاه و آسایش و امنیتی اجتماعی بیشتری نسبت به جاهای دیگر باشند. ولی متأسفانه در بسیاری از جاها شاهد هستیم که اینگونه نیست و کاملاً برعکس است.

* آقای اسماعیل زاده، مدیرکل نوسازی و تجهیز مدارس استان آذربایجان غربی در چهارمین جشنواره خیرین مدرسه ساز پیرانشهر در خرداد 91، گفته‌ بود 2 میلیارد تومان اعتبار تجهیز مدارس شهرستان پیرانشهر برگشت داده شده است. هیچ هزینه ای نشده و از آن استفاده نشده است بعد از چند ماه حادثه‌ شین آباد در یک مدرسه فرسوده که نیاز به تجهیز داشته پیش می آید، چه کسی مسئول مستقیم این قضیه است؟

آیا اگر چنین باشد که بعید هم نیست، موضع شما هم مثل دیگر نمایندگان خواهد بود؟

- این مسائل در سطح دوم مسائل یعنی استانی قرار می گیرد. چه شورای برنامه ریزی آموزش و پرورش و چه سازمان آموزش و پرورش، بر سر این مسائل باید پاسخگو باشد. چونکه مدیریت اجرایی استان باید به طرف این مسیر برود که هزینه کردها براساس اولویت ها باشد و در مناطق محروم دلیلی برای برگشت این بودجه وجود ندارد.

وقتی ما این همه مشکلات داریم که باید بر سرش کار شود قطعاً پیگیر این مسئله نیز خواهیم بود که چرا باید در زمانی که ما نیاز اساسی به این اعتبارات برای مقاوم سازی فضاهای آموزشی داریم، بازگردانده شود در حالی که منطقه پیرانشهر یکی از مناطق محروم در حوزه های آموزشی و بهداشتی در سطح ایران است. ما پیگیر این مسئله خواهیم بود. به باور من در سطح استان هم چه مدیران کلان اجرایی و چه مدیران بخشی مانند آموزش و پرورش باید پاسخگو باشند.
* شما هم معتقدید که وزیر باید استعفاء بدهد؟

- من معتقدم که وزیر باید بیاید مستدل تر، علمی تر و قانونی تر پاسخ دهد و دوم اینکه تعریف کند ببینیم استراتژی و راهکارشان برای پیشگیری از رخ دادن چنین حوادثی چیست؟ و اگر بخواهد به همین شیوه پاسخ بدهد به نظر من خود را در مسیر استیضاح قرار می دهد. چون اولین کارت زرد را گرفته است. تا دو هفته دیگر قطعاً باید پاسخگو باشد و به خاطر این حادثه دلخراش دوباره کارت زرد خواهد گرفت و این دقیقاً یعنی استیضاح خود.

انشاءالله بتوانیم بستر مناسبتری برای آموزش و پرورش که در واقع بستری اساسی برای توسعه کشور است به وجود بیاوریم و دیگر شاهد مسائلی از این دست نباشیم. واقعیت امر این است که من هیچ وقت به دنبال ایده آل ها نیستم. هیچ وقت اینگونه نیست که در کشوری مشکلی پیش نیاید و برای مردم هیچ اتفاقی نیافتد ولی آرزو می کنم به دلیل مدیریت ضعیف ما اینگونه حوادث رخ ندهد. چون متعقدم ما از نظر منابع مالی و انسانی مشکلی نداریم بلکه مشکل اساسی ما مدیریت منابع مالی و منابع انسانی است که همیشه ضربه اساسی را به ما می زند. و این هم به نوعی ضربه زدن خودمان به خودمان است. امیدوارم که بتوانیم زودتر به این مدیریت دست یابیم.

* واکنش نماینده ساری بلافاصله بعد از حادثه "شین آباد" و نوشتن نامه سرگشاده برای سران سه قوه را در حالی که بسیاری از نمایندگان مناطق کُردنشین و مناطق غربی کشور هیچ موضعی در برابر این قضیه اتخاذ نکرده اند چطور ارزیابی می کنید؟

- آقای دامادی نسبت به فرزندان منطقه ای خاص نه اینکه نسبت به فرزندان ایران ابراز ناراحتی کرده است و نظرش هم کاملاً درست است. نمایندگان کُرد هم روز یکشنبه بیانیه ای در صحن نوشتند و شخصاً 34 امضاء از نمایندگان کل مناطق جمع آوری کردم و بدون تردید مسئله را از نظر قضایی پیگیری خواهیم کرد. یعنی اولاً پیگیری در خود صحن مجلس و دیگر در خارج از مجلس و قطعاَ من هم جزو کسانی هستم که این قضیه را پیگیری خواهم کرد چه برای بحث 2 میلیارد تومان و چه در رابطه با بحث بچه ها که دچار این حادثه اسفبار شدند. وقتی می گویم بحث دیه مطرح است و باید اینها دیه یک انسان کامل را دریافت کنند بحث شکایت قضایی است که باید به صورت قانونی پاسخ بدهند. و به صورت مادام العمر مسئولین این کودکان را بر عهده بگیرند و قطعاً من جزو کسانی خواهم بود که به طور قضایی این مسئله راپیگیری خواهم کرد.

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه