آقای خاص جوانمرد است!

عصر ایران؛ پرناز صدیق - آرزوی سلامتی برای تیتو ویلانووا از سوی خوزه مورینیو، به خوبی نشان می دهد که مورینیو باطنی به مراتب بهتر از ظاهرش دارد.

خوزه مورینیو از طریق دوستی مشترک پیغامی برای ویلانووا فرستاده و برای مربی بارسلونا، آروزی سلامتی کرده است.

مخالفان مورینیو در جهان فوتبال، بر عدول او از معیارهای اخلاقی در رقابت با رقیبان انگشت تاکید می نهند. از نظر برخی از آنها، مورینیو مجسمه بی اخلاقی در جهان فوتبال است که هر حرفی به ذهنش برسد، از دهانش بیرون می آید!


اما تندگویی ها و درشت گویی های و رفتارهای غیراخلاقی مورینیو، فقط ظاهر شخصیت او را بازمی نماید. باطن مورینیو را باید در رفتار انسانی اش با بازیکنانش جستجو کرد. هیچ یک از بازیکنان مورینیو، پس از جدایی از او، بد او را نگفته اند. همه آنها بر "روزهای خوب با مورینیو بودن" تاکید دارند. ماتراتزی، دیه گو میلیتو، فرانک لمپارد، دیدیه دروگبا و اشنایدر، مشتی نمونه خروارند. برای این ها، مورینیو هنوز "رئیس" است.

پرببراه نیست اگر بگوییم آقای خاص در عین بازیگری تماشاگر است. یعنی چه؟ در بسیاری از نحله های عرفانی، آموزه جدی نگرفتن دنیا در قالب توصیه به "تماشاگری" ارائه می شود. یعنی آدمی باید از منظر یک تماشاگر در این جهان پرآشوب نظر کند تا فراز و فرودهای دنیا، لطمه ای به او نزند.

وقتی تماشاگر باشی، یعنی از بیرون به کار بازیگران دنیا نگاه می کنی و در نتیجه، شکست ها و ناکامی ها خاکسترنشینت نمی کند. تماشاگر راستین کسی است که می داند در حال تماشای یک "بازی" است. دنیا برای او چیزی بیشتر از یک "بساط بازی" نیست.

حال بازیگری را در نظر بگیرید که خودش در میانه میدان است اما به نیکی واقف است که در میانه میدان یک "بازی" است. او ممکن است کری و رجز بخواند و لاف گزاف بزند و از این یکی انتقاد کند و به آن یکی حمله کند و رقیب را به سخره بگیرد اما در عین حال بداند که هر چه می کند برای گرم شدن تنور "بازی" است.


چنین فردی ظاهری غیراخلاقی پیدا می کند اما باطناً بی اخلاق نیست. او در روزهای سخت زندگی رقیب، از زمین خوردن رقیبش شاد نمی شود. هدف ستیزه لفظی او با رقیب، گرم تر شدن تنور رقابت و افزونی حساسیت "بازی" بوده است نه ریشه کن شدن رقیب.

آرزوی سلامتی خوزه مورینیو برای تیتو ویلانووا، تیتیویی که دو سال پیش در اوج رقابت رئال و بارسا، انگشت مورینیو را در میانه چشم خود دید (!)، به خوبی نشان می دهد که مورینیو در پس ژست ها و ادا و اطوارهای غیراخلاقی اش در جهان فوتبال، قلبی رئوف دارد و آیین فتوت و مردانگی را بلد است. او نیکوسرشت است اگر چه دوست داشته باشد نقش بدمن را بازی کند.