عصر ایران؛ پرناز صدیق - برتری 6 بر صفر پرسپولیس در برابر ملوان را اگر در کنار شروع طوفانی سرخپوشان در دیدار با صنعت نفت آبادان ببینیم، می توان گفت که پرسپولیس گل محمدی، اشتهای فراوانی برای گلزنی و پیروزی دارد.
پرسپولیس تا وقتی که ژوزه مربی این تیم بود، در هجده بازی لیگ برتر فقط 20 گل زد اما در دو بازی اخیر، با رهبری گل محمدی، 8 گل زده است. پس می توان به آینده این تیم امیدوار بود.
اما مشکل پرسپولیس فعلی فقدان شخصیت لازم برای بردن است. این مشکل که حداقل در دو سال گذشته گریبانگیر پرسپولیس بوده، بیش از هر چیر در نوسانات این تیم در نتیجه گیری نمودار می شود.
پرسپولیس ثبات در موفقیت ندارد. ممکن است امروز با 4 گل سپاهان را ببرد ولی هفته بعد با گهر دورود مساوی کند!
مهمترین کار گل محمدی، بازگرداندن انگیزه و اعتماد به نفس و از همه مهمتر ایجاد شخصیت لازم برای کسب موفقیت در تیم پرسپولیس است.
مهم نیست که سرخپوشان پایتخت امسال قهرمان لیگ و جام حذفی می شوند یا نه. مهم احیاء شخصیت از دست رفته این تیم است.
استقلال پارسال قهرمان نشد. شاید امسال هم قهرمان نشود. ولی شخصیت بزرگی و سرآمدی در فوتبال ایران را دارد.
خوزه مورینیو زمانی به رئال مادرید آمد که این تیم در لیگ قهرمانان اروپا در مرحله یک هشتم نهایی به لیل باخته و از دور مسابقات حذف شده بود. حذف رئال از چمپیونز لیگ در مرحله یک هشتم نهایی، تا پیش از آمدن مورینیو، اتفاقی عادی در فوتبال اروپا شده بود.
در دو سال گذشته هم که مورینیو مربی رئال بوده، این تیم نتوانسته قهرمان اروپا شود ولی هر بار تا مرحله نیمه نهایی صعود کرده و نرسیدنش به فینال یک اتفاق مهم قلمداد شده است. این یعنی احیاء شخصیت از دست رفته رئال مادرید در فوتبال اروپا.
گاهی شخصیت دادن به تیم مهمتر از کسب عنوان قهرمانی است. علی دایی با پرسپولیس جام حذفی را برد ولی پرسپولیس دایی هم شخصیت بزرگی و قهرمانی را نداشت.
یحیی گل محمدی بیش از هر چیز باید به احیاء این شخصیت از دست رفته بکوشد.
چرا یواخیم لو با وجود ناکامی در رسیدن به قهرمانی در دو جام ملتهای اروپا و یک جام جهانی، در سه سال گذشته، مربی بزرگی قلمداد می شود؟ چون او شخصیت از دست رفته تیم ملی آلمان را به این تیم برگردانده است.
گل محمدی باید به هدفهای بزرگ و بلندمدت فکر کند. تلاش برای کسب موفقیت های کوچک، نه برای گل محمدی و نه برای پرسپولیس بزرگی نمی آورد.