بعدها که ریگان فرماندار کالیفرنیا و سپس رئیس جمهور آمریکا شد، وایمن از هر نوع اظهار نظر درباره همسر سابق خود خودداری می کرد که آن زمان با نانسی ریگان ازدواج کرده بود. او سال 1968 به یک روزنامه گفت: "نه اینکه بخواهم طعنه بزنم یا به لحاظ سیاسی با او موافق نباشم. من یک جمهوریخواه دوآتشه هستم. اما حرف زدن درباره شوهران سابق یا زنان سابق عادت بدی است. ضمن اینکه از سیاست هیچ چیز نمی دانم." او و ریگان دختری به نام مورین داشتند که در 2001 پس از سال ها مبارزه با سرطان درگذشت. آنها پسری به نام مایکل را نیز به فرزندی پذیرفته بودند.

جین وایمن که برای حضور در نقش یک دختر کر و لال در فیلم "جانی بلیندا" ساخته ژان نگولسکو برنده اسکار بهترین بازیگر زن شد و در دهه 80 در مجموعه تلویزیونی موفق "تاج شاهین" نقش مادری مقتدر را بازی کرد، در 90 سالگی درگذشت.
به گزارش خبرنگار مهر، هالیوود ریپورتر اعلام کرد وایمن که در فاصله سال های 1940 تا 1948 همسر رونالد ریگان رئیس جمهور سال های بعد ایالات متحده بود، در خانه خود در پالم اسپرینگز درگذشت.

جین وایمن و رونالد ریگان

او برای فیلم های "گوزن یک ساله" (1946)، "پرده آبی" (1951) و "وسوسه باشکوه" (1954) نامزد اسکار شد و برای دو فیلم "بلیندا" و "پرده آبی" جایزه گلدن گلوب را از آن خود کرد. وایمن در 1984 برای مجموعه "تاج شاهین" که از CBS پخش می شد، جایزه گلدن گلوب گرفت. او دوران کاری طولانی و بسیار متنوع داشت که به عنوان یک خواننده و بازیگر قراردادی در برادران وارنر آغاز شد و آنجا بود که با ریگان آشنا شد. ریگان دومین همسر او بود. این زوج سال 1948، همان سالی که وایمن اسکار گرفت، از هم جدا شدند.

در فهرست کتاب زندگینامه شخصی "یک زندگی آمریکایی" ریگان تنها یکبار به نام وایمن اشاره شده، و آن هم تنها در حد دو جمله. از دیگر فیلم های بیادماندنی وایمن می توان به "تعطیلی از دست رفته" (1945)، "وحشت صحنه" (1950)، "داماد می آید" (1951)، "داستان ویل راجرز" (1952)، "فقط بخاطر تو" (1952)، "چگونه می توان ازدواج کرد" (1969) اشاره کرد.

وایمن با نام اصلی سارا جین فوکز پنجم ژانویه 1917 در سینت جوزف به دنیا آمد. او بعدها در دانشگاه میزوری ثیت نام کرد، اما درس را کنار گذاشت تا با نام جین دورل در رادیو آواز بخواند. در همین ایام با نام اصلی خود سارا فوکز نقش هایی کوچک در فیلم ها به عهده گرفت. در 1936 بدون اینکه نامش در عنوان بندی ذکر شود در دو فیلم "مرد من گادفری" و "کین و میبل" ظاهر شد. با این فیلم ها بود که وارنر حاضر شد قراردادی بلند مدت با او امضا کند و نام او را نیز عوض کرد.

او شروع به بازی در فیلم های درجه ب کرد و در 1940 در فیلم Brother Rat and a Baby با ریگان همبازی شد. در اواخر سال های 1930 و 1940 در چند فیلم کمدی و ملودرام بازی کرد، اما با حضور در فیلم "تعطیلی از دست رفته" بیلی وایلدر بازی در نقش دوست وفادار ری میلاند بود که توجه دیگران را به طور جدی به خود جلب کرد. از آن زمان به بعد نقش هایی بهتر به او پیشنهاد می شد. با بازی در فیلم "گوزن یکساله" برای اولین بار نامزد اسکار شد و پس از آن بیشتر در نقش های اصلی بازی می کرد. در همین دوره در فیلم "جانی بلیندا" نقش زنی کر و لال را بازی کرد.

می گویند وقتی جک وارنر، رئیس استودیو راف کات فیلم را دید، نگولسکو کارگردان فیلم را سرزنش کرد که "ما تصاویر ناطق را اختراع کردیم، آن وقت تو فیلمی درباره یک دختر کر و لال ساخته ای!" اما وقتی "جانی بلیندا" نامزد 12 اسکار شد و برای وایمن اسکار بهترین بازیگر زن را به همراه آورد، نظر وارنر عوض شد.

پس از این جایزه اسکار، موقعیت کاری وایمن اوج گرفت و او به سرعت فرصت همکاری با فیلمسازان بزرگ را پیدا کرد. وایمن با آلفرد هیچکاک در "وحشت صحنه" (1950)، با فرانک کاپرا در "داماد می آید" (1951) و با مایکل کورتیز در "داستان ویل راجرز" (1952) کار کرد. با این حال ژانر مورد علاقه او ملودرام بود و در سال های 1950 در فیلم هایی سوزناک مانند "پرده آبی" و "وسوسه باشکوه" ظاهر شد.

او که بازیگری بسیار محبوب بود وارد تلویزیون شد و در مجموعه های مختلف نقش آفرینی کرد. سال 1959 با فیلم "تعطیلات برای عشاق" به سینما بازگشت و سال بعد در "پولیانا" والت دیسنی ظاهر شد. "ازدواج"، آخرین فیلم او در سال 1969 ساخته شد که در آن با باب هوپ و جکی گلیسن همبازی بود.

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه