خرداد 91 ؛ رقابت پرحاشیه لاریجانی و حداد / منتفی شدن کاندیداتوری سید حسن

عصر ایران؛ سعید شمس - شروع به کار مجلس نهم و مذاکرات هسته ای در بغداد را می توان از جمله مهمترین اتفاقات خرداد ماه سال 91 دانست. در ادامه گزارش های ماهانه 91 امروز به بررسی اهم رخدادهای سومین ماه سال گذشته می پردازیم.



بعد از حوادث سال ۸۸ اصلاحات با مشکلی به نام «شرایط خاص چهره‌های مطرح» مواجه شد. به طوری که ناگفته پیداست تایید صلاحیت آنها محال است. دقیقا به همین دلیل بود که «کاندیداتوری» سید حسن خمینی به نمایندگی از جبهه اصلاحات در انتخابات یازدهم ریاست جمهوری بر سر زبان‌ها افتاد.

سید حسن در روزهای پس از انتخابات دهم ریاست جمهوری مواضعش نشانگر نزدیکی‌اش به اصلاح طبلان بود و به همین دلیل چنین ذهنیتی به وجود آمد. با این حال برخی مخصوصا آنهایی که به بیت امام نزدیک هستند، تاکیدشان همیشه این بوده که سید حسن خمینی جایگاهی بالا‌تر از قرار گرفتن در یک نهاد اجرایی دارد و محال است که به عنوان کاندیدا وارد صحنه انتخابات شود.

حجت الاسلام علیخانی که سابقه ۳ دوره نمایندگی در مجلس شورای اسلامی را در کارنامه خود دارد و با بیت امام راحل ارتباط نزدیکی دارد با اشاره به اینکه دشمنان دانا و دوستان حسود و نادان همواره چه در زمان مرحوم حاج احمد آقا و چه اکنون که حجت الاسلام سید حسن خمینی نقشی محوری در بیت امام برعهده دارند با طرح شایعاتی تلاش می‌کنند به این کانون عظیم و یادگار امام آسیب بزنند، البته بحمد الله با عنایت خداوند تبارک و تعالی و درایت و خوش فکری و دوراندیشی آقای سید حسن خمینی، ایشان همچنان نقشی کلیدی در دفاع از نظام و حقوق مردم بر عهده دارند و در تمام دوران پس از ارتحال امام بخصوص در مقطع کنونی ارتباط صمیمی حاج سید حسن خمینی با مقام معظم رهبری و عنایت ایشان به خاندان امام و به ویژه به یادگار امام پابرجا بوده است.



رقابت جهه متحد و جبهه پایداری با پایان انتخابات مجلس نهم تمام نشد و این بار آن‌ها تلاش کردند تا «ریاست» بر قوه مقننه را در اختیار خود بگیرند و دقیقا به همین دلیل بود که از‌‌ همان فردای دور دوم انتخابات رایزنی‌ها با مجلس نهمی‌ها شروع شد و گروهی دنبال تمدید ریاست لاریجانی و عده‌ای خواستار بازگشت غلامعلی حداد عادل به صندلی اول بهارستان بودند.

این رقابت خیلی جدی‌تر از آنچه تصور می‌شد شکل گرفت و حتی تا ساعات اولیه رای گیری هیات رییسه هم ادامه داشت که در ‌‌نهایت علی لاریجانی با کسب ۱۷۳ رای به ریاست موقت مجلس انتخاب شد. رقیب وی غلامعلی حدادعادل ۱۰۰ رای به دست آورد. لاریجانی نامزد فراکسیون رهروان ولایت و حدادعادل نامزد فراکسیون‌های پایداری و رهپویان بود.


مذاکرات هسته‌ای ایران با گروه ۱+۵ در بغداد همانطور که پیش‌بینی می‌شد، به نتیجه‌ای نرسید. درباره علت عدم موفقیت این مذاکرات اظهارنظرهای مختلفی صورت می‌گیرد ولی نکته اصلی را کا‌ترین اشتون، رئیس هیأت مذاکره کننده ۱+۵ که مسئول روابط سیاسی اتحادیه اروپاست به زبان آورد.

وی بعد از پایان مذاکرات بغداد در یک مصاحبه مطبوعاتی گفت: «گروه ۱+۵ در مذاکرات به دنبال اجرای قطعنامه‌های شورای امنیت است».

او علاوه بر این، یک دستور هم برای ایران صادر کرد و ضمن محترم شمردن مذاکرات استانبول گفت: «ایران باید این مذاکرات را جدی بگیرد و به دنبال پیشرفت باشد.»

از این سخن اشتون پیدا بود که علت اصلی بی‌نتیجه ماندن مذاکرات بغداد، زیاده خواهی غرب و اصرار گروه ۱+۵ بر مواضع قبلی خود است. غربی‌ها که با رهبری آمریکا بر سیاسی کردن مسأله هسته‌ای پافشاری می‌کنند، حاضر نیستند حقوق واقعی ایران را در موضوع فعالیت‌های هسته‌ای به رسمیت بشناسند.

مفهوم سخن خانم کا‌ترین اشتون که گفته است: «گروه ۱+۵ در مذاکرات به دنبال اجرای قطعنامه‌های شورای امنیت هستند» این است که ایران باید به تعلیق غنی‌سازی رضایت بدهد.

در مقابل، هیأت مذاکره کننده ایرانی با اشاره به سال‌ها تحریم ایران توسط غرب و محدودیت‌های وضع شده از طریق قطعنامه‌های سازمان ملل، خواستار احترام به حقوق هسته‌ای خود شد.

حقوق هسته‌ای، طبق معاهده «NPT» و مقررات آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، شامل غنی‌سازی در محدوده فعالیت‌های مسالمت آمیز اتمی و برخورداری از امکانات مربوط به استفاده‌های غیرنظامی از اتم می‌باشد.

ایران، مثل سایر اعضای آژانس بین‌المللی انرژی اتمی می‌تواند از کلیه امکانات غیرنظامی هسته‌ای استفاده کند و در این چارچوب تحمیل هیچ محدودیتی بر ایران قابل قبول نیست.

گزارش‌های خود آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درباره ایران نیز تأکید می‌کنند تاکنون دلیلی بر ورود ایران به فعالیت‌های نظامی به دست نیامده و خود مسئولان ایرانی نیز در بالا‌ترین سطوح بار‌ها اعلام کرده‌اند که استفاده از سلاح اتمی را خلاف می‌دانند و اجازه نمی‌دهند فعالیت‌های هسته‌ای ایران به طرف نظامی‌گری برود.

عجیب این است که هم مقامات آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای و هم مسئولان دولتی آمریکا و بعضی کشورهای اروپائی در عین حال که نسبت به مخالفت مسئولان بلندپایه ایرانی با فعالیت نظامی هسته‌ای ابراز اطمینان کرده و آن را نقطه مثبت قابل توجهی دانسته‌اند، با این حال خواستار تعلیق غنی سازی توسط ایران می‌شوند! این برخورد دوگانه را فقط در چارچوب عدم صداقت غرب و زیاده خواهی دولت‌های غربی می‌توان تفسیر کرد.

از چند ماه قبل که دولت آمریکا برای از سرگیری مذاکرات ایران و گروه ۱+۵ چراغ سبز نشان داد، گمانه زنی‌ها این بود که باراک اوباما به حل مشکل با ایران برای تبلیغات انتخاباتی خود نیازمند است.

بسیاری از صاحبنظران می‌گفتند اوباما درصدد است به افکار عمومی مردم آمریکا اطمینان بدهد درصدد حل مسائل سیاست خارجی کشورشان با جهان به ویژه مهم‌ترین بخش‌های آنکه یکی از آن‌ها ایران است می‌باشد و در این زمینه موفقیت‌هائی نیز به دست آورده است.

این سیاست اقتضا می‌کرد دولت آمریکا در جریان مذاکرات هسته‌ای گروه ۱+۵ با ایران ابتکار عمل را در دست بگیرد و راه را برای به نتیجه رسیدن مذاکرات هموار نماید. اما مذاکرات بغداد و حوادث قبل از آن نشان داد شخص باراک اوباما و دولتمردان او تسلط چندانی بر این موضوع ندارند و عوامل دیگری وجود دارند که در جهت دادن به این ماجرا تأثیر گذارند.

۲۲ خرداد روزی بود که محمود بهمنی برای ارائه گزارش درباره چرایی گرانی و تورم به مجلس برود. رییس کل بانک مرکزی در اقدامی جالب برخلاف همیشه، تورم را پذیرفت تا مشخص شود که شرایط اقتصادی برای لایه‌های مختلف جامعه غیرقابل تحمل شده است.

رئیس بانک مرکزی در مجلس به نمایندگان گفت: روند صعودی تورم در سال ۹۰ ادامه یافت و به 20.5 درصد در پایان سال ۸۹ رسید. ‌در اردیبهشت‌ماه سال ۹۱ نیز میزان تورم به 22.8 درصد افزایش پیدا کرد.

بهمنی با اشاره به روشن بودن تمام آمارهای بانک مرکزی گفت: میزان تغییرات تورم به صورت نقطه به نقطه از 10.3 درصد در سال ۸۹ به 19.9 درصد در اسفندماه سال ۸۹ افزایش یافته است.

وی همچنین افزود: میزان تورم در پایان سال ۹۰ بر اساس سیستم نقطه به نقطه به 21.5  درصد افزایش یافته است.

رئیس بانک مرکزی تصریح کرد: ما قبول داریم که تورم 21.5 درصد ‌بالاست اما همیشه فکر می‌کنیم که اگر از بین بد و بد‌تر و بد‌ترین به بد رسیده‌ایم، وضعیت خوبی است.

بهمنی گفت: قطعاً مسائل سیاسی روی این مسائل اثر دارد. ما تمام تلاشمان این است بازار را به سمت خود بکشانیم و نرخ را تعدیل کنیم.