قصه بالوتلی، شرم فوتبال است

عصر ایران ؛ امیر بارن -  نژاد پرستی را باید لکه ای شرم آور برای فوتبال بدانیم، حرکتی که همه فاکتورهای مثبت این پدیده همه گیر را زیر سایه خود قرار می دهد.


" این مرا اذیت می کند و باعث ناراحتی و عصبانیت من است متاسفانه ما رشد جندانی نداشتیم"
این جملات ماریوبالوتلی نشانگر این است که فوتبال با وجود پیشرفتهایی که داشته است، با وجود مورد توجه قرار گرفتن، با وجود اختصاص دادن "خبرهای مهم روز" به خود، با وجود تبدیل شدن به صنعتی پردرآمد و... هنوز کامل نشده است و باید بداند که دچار اشکالی جدی است، اشکالی که ماهیت فوتبال را خدشه دار می کند.

ماریو بالوتلی سوژه امروز است و ساموئل اتوئدو سوژه دیروز بود و پیش تز از آن یحیی توره و.... با تاسف باید گفت و نتوان انکار کرد که هر روز بازار مکاره نژادپرستان مشتری جدیدی به خود می بیند و فوتبالی ها فقط یک راه برای مقابله با آن امتحان کرده اند که محرومیت است.

سؤال این است که اگر محروم شدن می توانست مانعی برای نژادپرستان باشد، امروز شاهد چنین فضای مشمئزکننده ای علیه سیاه ها که دقیقا به مانند سایرین از حق حقوق مشخصی برخوردارند، بودیم؟ که البته پاسخ "نه" است.

بعد از تحریر: نژادپرستی بد است، اما بدتر این است که تماشاگران ادب را رعایت کنند و این حرکت زیر سؤال از سوی بازیکنان یا مربیان فوتبال رخ بدهد.