به گزارش سینمای ما ، در این یادداشت می خوانیم:
من 9 فيلم براي داريوش مهرجويي بازي كرده‌ام: گاو، آقاي هالو، پستچي، هامون، اجازه نشين‌ها، شيرك، دايره مينا، مدرسه اي كه مي رفتيم و بانو .
هر 9 فيلم از نقطه‌هاي اوج كارنامه من و جزو گنجينه فرهنگي سينماي ايران هستند.

اصلاً هويت سينمايي من، و آن‌چه كه منتقدان پرسوناي يك بازيگر مي‌خوانند، با همين فيلم‌ها شكل گرفت؛ به‌خصوص كه سه فيلم اول، نخستين آثار كارنامه سينمايي من بودند.

خود فيلم‌ها هم جزو كلاسيك‌هاي تاريخ سينماي ايران هستند كه توانايي‌هاي مهرجويي باعث ماندگاري آنها شده و هرچه زمان مي‌گذرد، ارزش‌هاي‌شان بيش‌تر آشكار مي‌شود.

براي من، كه بيش‌ترين تحسين‌ها بابت همين فيلم‌ها در طول دوران فعاليتم نثارم شده، بازي در فيلم‌هاي مهرجويي و همكاري و هم‌نشيني با او باعث افتخارم است.

در جشن سينمايي «دنياي تصوير» كه براي اهداي جايزه‌اي به پاس يك عمر فعاليت‌هاي سينمايي مهرجويي دعوت شده بودم، بنا به طبيعت و روال اين‌گونه گردهمايي‌ها، قصد داشتم به طنز، خاطره‌اي از همكاري هايم با مهرجويي را «بازي» كنم، اما شايد موضوع را درست انتخاب نكرده بودم.

آن شب، شب تجليل از كارنامه داريوش مهرجويي بود و شايسته‌تر آن بود كه من فقط و فقط از همان چيزهايي ياد مي‌كردم كه مهرجويي را به بزرگي رسانده و من هم در اين ميانه سهم خود را گرفته‌ام و شده‌ام انتظامي امروز و اين سال‌ها.

بايد مي‌گفتم كه اگر اين 9 فيلم از كارنامه من حذف مي‌شد، نيم بيش‌تر وزن و ارزش آن از دست مي‌رفت.

موضوع اختلاف‌هاي مالي من و مهرجويي، موضوعي خصوصي بين من و اوست كه بايد همچنان خصوصي باقي مي‌ماند.

من به اشتباه با طرح آن موضوع، ولو به طنز، حساسيتي ايجاد كردم كه باعث رنجش او و پشيماني و دريغ خودم شد.
حالا فكر مي‌كنم طرح چنين مسائلي، حتي با بهترين اجراهاي طنزآميز هم مي‌تواند در مخاطبان ايجاد سوءتفاهم كند.

طبيعي است كه بايد از اين بابت پوزش بخواهم. شكي نيست كه مهرجويي يكي از بزرگ‌ترين سينماگران همه تاريخ سينماي ايران است و آن حرف‌ها و بازي طنزآميز من در روي صحنه آن شب، ولو براي شوخي با مهرجويي در شبي كه شب او بود، چيزي از بزرگي او كم نمي‌كند، اما اين عذرخواهي بهانه‌اي شد براي تأكيد هرچه بيش‌تر بر اهميت فيلمسازي كه يكي از شمايل‌هاي انكارناپذير هويت فرهنگي سينماي ايران در سراسر جهان است.

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه