حسين درخشان از وبلاگ نويسان تيم خارج ايران در وبلاگ خود از اظهارات شيرين عبادي در خصوص تعليق غني سازي به منظور جلوگيري از بهانه جوئيهاي آمريكا شديداً انتقاد كرده و نوشت: «حرف هاي اخير شيرين عبادي در لندن و واشنگتن بيشتر طرفدار پيدا كرده تا در تهران».

درخشان در ادامه اين مطلب به استدلالات بي پايه شيرين عبادي اشاره و تأكيد كرد: «اولين مشكل استدلال عبادي آن است كه در خدمت قدرت است، عبادي ايران را سرزنش مي كند كه چرا با استفاده از حقش براساس قوانين جهاني، آمريكا را به تجاوز تحريك مي كند!»

وي ادامه داد: «خانم عبادي پيش فرض مي گيرد كه مشكل آمريكا با ايران غني سازي است، در صورتي كه تاريخ نشان مي دهد كه مشكل آمريكا با ايران در واقع از اول انقلاب شروع شده است.»

وي دليل دشمني آمريكا را آن مي داند كه «ايران تنها كشوري در اين منطقه مهم از دنياست كه تصميماتش را براساس منافع خودش مي گيرد، نه براساس منافع آمريكا.»

درخشان تصريح كرد: «ايران تنها كشوري است كه حاكمانش خود را به آمريكا بدهكار نمي دانند. مشكل آمريكا، انقلاب ايران و در پي آن موجوديت و ثبات جمهوري اسلامي است. ]برهمين مبنا[ عبادي نمي تواند تضميني بدهد كه اگر ايران از غني سازي دست بكشد، موضع آمريكا در برابر ايران تغييري خواهد كرد.»

درخشان با اشاره به نياز روزافزون كشورها به منابع جديد انرژي و محدوديت هاي منابع انرژي هاي تجديد ناپذير معتقد است: «عبادي نمي فهمد كه اهميت غني سازي براي ايران درست به اندازه اهميت تأمين آب و تلفن و نان شب مردم است و اگر ايران از تلاش براي تأمين انرژي اتمي دست بكشد از نظر اقتصادي ورشكست خواهد شد.»

درخشان در پايان مقاله خود با مقايسه مسئله هسته اي با ملي شدن صنعت نفت نوشت: «پروژه غني سازي و پروژه ملي كردن نفت و واكنش ابرقدرت هاي وقت به آن، بسيار شبيه است. استدلال عبادي را دقيقاً مي توان درباره ماجراي ملي شدن صنعت نفت در دهه 1330 استفاده كرد و اصل حق ايران را براي استفاده عادلانه از درآمد نفتش زير سؤال برد. با اين حساب فكر مي كنم اگر خانم عبادي زمان مصدق زنده بود، حتماً طرف انگليسي ها را مي گرفت، نه مصدق را»!

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه