مذاکرات ژنو ؛ دفاع مقدس در برابر «شرکت سهامی بین المللی تحریم ایران»

طرف ایرانی سعی کرد با ارائه کمترین امتیاز، بیشترین میزان کمی و کیفی از تحریم ها را لغو کند یا کاهش دهد و در مقابل، آمریکا هم به عنوان پدر واقعی تحریم ها تلاش کرد در برابر کاهش حداقلی تحریم ها، بیشترین و بهترین امتیازات را در زمینه برنامه هسته ای ایران دریافت کند.

در این میان هر چند از آمریکا به عنوان اعمال کننده اصلی و پیگیری کننده بزرگ تحریم ها علیه ایران یاد می کنند اما نباید بخشی از بازیگران منطقه ای و بین المللی و نقش آنها را در روند تحریم ایران نادیده گرفت که می توان آنها را "سهامداران تحریم ایران" نامگذاری کرد.

سهامداران تحریم را می توان کشورهایی دانست که در تاثیرگذارترین تحریم ها علیه ایران نقش بسیار مهمی را ایفا کردند و برخی از آنها به سودهای کلانی نیز دست یافتند.

مهمترین و تاثیرگذارترین تحریم اعمال شده علیه ایران، موضوع تحریم صادرات نفت ایران بود که با نقش آفرینی سه ضلع آمریکا، خریداران نفت ایران و تولیدکنندگان همراه شد.

در راس این کشورها عربستان سعودی قرار دارد. این کشور با داشتن 12.5 میلیون بشکه ظرفیت روزانه تولید نفت و تولید فعلی 7 تا 10 میلیون بشکه توانست با افزایش تولید و صادرات، نقش مهمی را در جایگزینی نفت ایران ایفا کند.

تا پیش از این مقامات ایرانی معتقد بودند خروج 1.5 میلیون بشکه نفت از بخش عرضه در بازار جهانی، باعث ایجاد شوک و افزایش جهشی قیمت نفت می شود ولی با همکاری تولیدکنندگان، این روند جایگزینی به آرامی صورت گرفت بدون اینکه قیمت نفت شاهد جهش باشد.

با پیگیری های آمریکا خریداران بزرگ نفت ایران، در مقاطع 6 ماهه، خرید نفت از ایران را به میزان قابل ملاحظه ای کاهش دادند و خریداران کوچک سریلانکا نیز واردات نفت را به طور کامل قطع کردند. امارت دوبی نیز خرید میعانات گازی را از ایران متوقف کرد.

علاوه بر این، اتحادیه اروپا هم از خرید روزانه نیم میلیون بشکه نفت خام از ایران خودداری کرد. در مجموع این اقدامات، صادرات نفت خام ایران از 2.5 میلیون بشکه به زیر یک میلیون بشکه در روز رسید.

به موازات این موضوع، اجرای دقیق تحریم های بانکی از سوی کشورهایی مانع از انتقال پول نفت صادراتی ایران به داخل کشور شد و در نتیجه بخش عمده ای از پول نفت صادراتی ایران، امکان انتقال به کشور را ندارد.

به جرات می توان گفت موثرترین و دردناک ترین بخش تحریم های خارجی علیه ایران همین بخش کاهش صادرات نفت و جلوگیری از انتقال پول آن به داخل کشور بود.

حالا کشورهایی چون امارات و عربستان سعودی که پیش از این در جایگزینی نفت ایران در بازار نقش مهمی را ایفا کرده بودند در موقعیت مذاکرات 1+5 با ایران خود را بازیگر غایب می دانند و خواهان سهم خواهی هستند.

برخی کشورها نیز مانند هند ، از وضعیت تحریم های ایران به گونه ای دیگر منتفع می شوند. هم اکنون هند به بهانه این که به دلیل تحریم ها، نمی تواند بهای نفت ایران را به دلار پرداخت کند،بخش عمده ای از آن را به روپیه و کالا می دهد. چین هم در ازای نفت ایران ، کالاهای بنجل اش را تحویل کشورمان می دهد تا جایی که این طنز تلخ رواج یافته که در چین می گویند: تا ایران هست، چرا بازیافت؟!

رژیم صهیونیستی نیز نگران بزرگ هر گونه بهبود وضعیت بین المللی ایران است. برای اسرائیل ، یک ایران منزوی که همّ و غمّ اش تأمین حداقل های معیشتی و آب و نان و دارو باشد ، بسیار مطلوب تر از ایرانی مقتدر و با روابط خارجی گسترده است.

بنابراین ، همه این کشورها ، سهمی از تحریم های ایران دارند و می کوشند روند امور را به سمتی ببرند که تحریم ها لغو نشود. کشورهایی که خود در مذاکرات حضور ندارند، می کوشند با لابی کردن با 1+5 ، مانع از رسیدن به توافق شوند. مصداق این موضوع را می توان در کارشکنی فرانسه در ژنو دید که به نظر می رسد به نیابت از برخی کشورهای عربی و اسرائیل بازی را به هم زده است.

 از منظر اقتصادی نیز فرانسه که در حال حاضر مراوده اقتصادی خاصی با ایران ندارند، می خواهند اطمینان یابند که در صورت لغو تحریم ها، بار دیگر بازار ایران به روی خودش باز خواهد شد و رقیبان اقتصادی فرانسه، بازار ایران را تصاحب نمی کنند.

به عنوان مثال در حوزه نفت فرانسه خواهان حضور توتال در ایران است نه رقبایی مانند اِنی ایتالیا، شِل هلندی-انگلیسی، هالیبرتون و اکسان موبیل آمریکایی و ... یا در عرصه خودروسازی، فرانسه تمایل دارد پایگاه خود در ایران را با محصولاتی مانند پژو و رنو حفظ کند نه این که لغو تحریم ها، باعث شود بازار بزرگ خودروی ایران به دست رقبایی مانند هیوندایی، ولوو، بی ام و، فیات، آئودی، مزدا، تویوتا و ... بیفتد و سهم فرانسه کاهش یابد.

در مجموع می توان گفت که ایران در مذاکرات، نه با 6 کشور عضو 1+5، که با تعداد زیادی از کشورهای ذینفع در سطح جهان مواجه است که طی آن، سهامداران تحریم در فرایند کاهش تحریم ایران خود را صاحب حق می دانند (!) و خواهان لحاظ کردن نظرات و منافع خود در هر مرحله ای از کاهش تحریم ها هستند گو اینکه همه آنان، سهامداران «شرکت سهامی بین المللی تحریم ایران» و مخالف انحلال آن هستند و در عین حال می گویند اگر هم قرار است این شرکت منحل شود، حق السهم ما را هم بدهید!

تماشاخانه

دستور رییسی باز هم ناممکن از آب درآمد!/ ساخت هواپیما فعلا شدنی نیست/ تکلیف یک میلیون دلار پولی که صرف شد چه می‌شود؟ (فیلم)

مشق نوشتن دانش‌آموزان چینی زیر سرم/ شکست اصلاحات آموزشی چین برای تکالیف منزل (فیلم)

فیلم های دیگر