تعویض مفصل مختص چه بیمارانی است
این جراحی محدود به سن خاصی نیست و هرگاه بیمار با خوردگی شدید مفصلی
مراجعه کند، به طوری که دیگر قادر به انجام حرکات روزمره خود نباشد، نامزد
تعویض مفصل میشود. خوردگی مفصل فقط به دلیل کهولت سن نیست. بیماریهایی
مانند روماتیسم مفصلی،شکستگیهای شدید زانو و از بین رفتن غضروف عوامل
دیگری است که موجب از بین رفتن مفصل میشود. این بیماران ممکن است در سنین
جوانی باشند، ولی این جراحی بیشتر برای افراد مسن (بیشتر از ۶۰ سال) جامعه
است.
آمادگی بیمار برای عمل جراحی
پیش از عمل جراحی آنچه مد نظر ماست، تقویت عضلات اطراف مفصل است. البته
بیماران آنقدر درد و حرکات محدودی دارند که بندرت میتوانند حرکات ورزشی
مناسبی انجام دهند و مهمترین مسالهای که در جراحیهای تعویض مفصل روی آن
تاکید داریم کاهش وزن بیمار است زیرا بیشتر بیماران دچار اضافه وزن هستند.
گرچه در سنین میانسالی پایین آوردن وزن کمی دشوار به نظر میرسد (افزایش وزن به مفصل سالم یا مفصل تعویض شده فشار زیادی وارد میکند.) اما اگر بیمار بتواند وزن خود را کاهش دهد، عمر و دوام مفصل تعویض شده بسیار بیشتر خواهد شد. عمل جراحی عمل دشواری نیست و حدود یک تا یک ساعت و نیم زمان میبرد. البته زمان جراحی بیشتر به دلیل بدشکلیهای ایجاد شده در مفصل است، زیرا هنگام تعویض مفصل جراح لازم است بدشکلیهای ایجاد شده را نیز اصلاح کند.
بعد از عمل بیماران باید حرکات خود را بتدریج آغاز کنند. دیگر درد بیمار از بین رفته و میتواند براحتی زانوی خود را حرکت دهد. همه بیماران باید عضلات اطراف مفصل را تقویت کنند. ورزشهای آموزش داده شده و فیزیوتراپی به قویتر شدن عضلات کمک میکند. عضلات از مفاصل محافظت میکنند. بیمار باید سعی کند مفصل جدید را سالم نگه دارد. به طور طبیعی این مفاصل جدید و تعویض شده بین ۱۵ تا ۲۰ سال میتواند برای بیمار کار کند. بنابراین دو عامل کاهش وزن و تقویت عضلات برای طول عمر بیشتر مفصل ضروری است.
توصیههای پس از تعویض مفصل
بیماران میتوانند براحتی راه بروند و حتی دوزانو و چهارزانو بنشینند. ولی
این نوع از نشستن یا فشار وارد کردن به مفصل به هیچ وجه توصیه نمیشود.
بیماران نباید زانو را بیش از ۱۲۰ تا ۱۳۰ درجه خم کنند و اجسام سنگین نیز
بلند نکنند. به هر حال این مفصل همان طور که از نامش پیداست، مفصل مصنوعی
است و اصلا قابل قیاس با مفصل طبیعی بدن نیست و به مراقبت نیاز دارد.
این عوارض را جدی بگیرید
بیمارانی که عمل جراحی تعویض مفصل انجام میدهند، نسبت به عفونت حساسیت
بیشتری پیدا میکنند. این افراد وقتی به دندانپزشکی میروند یا سونداژ
انجام میدهند و به طور کلی هر کاری که روی بدن آنها انجام میگیرد، ممکن
است باکتری وارد خونشان شود که باید پزشک معالج را از وجود مفصل مصنوعی
مطلع سازند. زیرا بیماران حتما باید از آنتیبیوتیک استفاده کنند. وجود
باکتری در خون میتواند به محل پروتز رسیده و در آنجا عفونت و مشکلاتی را
برای مفصل جدید ایجاد کند.
منبع: نشریه سیب