تهران - واشنگتن؛ تعامل بزرگ دیپلماتیک؟

عصرایران ؛ سید ضیاء الدین احتشام- درباره گزارش یکصد صفحه ای شورای ملی اطلاعات آمریکا که طی آن صراحتاً اذعان شده است که ایران از سال 2003 میلادی به این سو، درصدد تولید سلاح هسته ای نبوده است، تحلیل های زیادی مطرح شده که عمدتا حول این محور بوده است که این گزارش، اثبات کننده حقانیت ایران در پرونده هسته ای است.

هر چند این نگاه، درست و منطبق بر واقعیت است لکن نمی توان آن را "همه ماجرا" دانست. در واقع، باید گفت که گزارش شورای ملی اطلاعات آمریکا، صرفا یک اعتراف نامه آمریکایی نیست که "تقدیم" ایران شده باشد.

از این رو می توان در نگاهی دیگر، نکات زیر را از این گزارش استخراج کرد:

1- این گزارش می گوید ایران از سال 2003 به بعد، فعالیت های هسته ای نظامی اش را کنار گذاشته است.

این بخش از گزارش، حاوی این مفهوم است که ایران تا سال مذکور، خطاکار بوده و صرفا بعد از فشارهای بین المللی که از سوی آمریکا و اروپا هدایت می شده، دست از فعالیت های غیرقانونی برداشته است.

در واقع، شورای ملی اطلاعات آمریکا، در این بخش از گزارش، از پیروزی آمریکا در جلوگیری از حرکت ایران به سمت سلاح هسته ای سخن گفته است.

2-  در گزارش آمده است که هر چند در سال 2003 ایران از فعالیت های هسته ای نظامی دست برداشت ولی نمی توان درباره برنامه های آتی ایران قضاوت کرد.

این بخش از گزارش، در واقع، راهی برای ادامه فشارها علیه ایران باز می گذارد ، به ویژه ان که در بند یک، گزارش ، بر این باور است که اعمال فشار علیه ایران منجر به دست برداشتن ایران از برنامه هسته ای نظامی شده است و لذا این فشارها "مؤثر" است.

در عین حال اعلام عدم اطلاع شورای ملی اطلاعات آمریکا از برنامه های آتی هسته ای ایران اعترافی است به عدم اشراف کامل سازمان های جاسوسی آمریکا بر برنامه های هسته ای ایران.

3- آیا آمریکا فی البداهه و از سر صدق این گزارش را منتشر کرده است؟
به بیان دیگر، آیا واقعیت ، صرفاً این است که 16 نهاد اطلاعاتی آمریکا گزارش خود را در قالب شورای ملی اطلاعات آمریکا جمع بندی کرده و به این نتیجه رسیده اند که ایران فعالیت غیر صلح آمیز هسته ای ندارد و سپس آن را منتشر کرده اند و بدین وسیله، یک لطمه بزرگ حیثیتی به دولت کنونی آمریکا زده اند؟ دولتی که از 4 سال پیش مدام اصرار داشته است که ایران در صدد ساختن سلاح هسته ای است؟!

در پاسخ به این پرسش دو گزینه عمده مطرح است:

الف) در طول سالهای اخیر که خطر ایران در جامعه آمریکا بزرگنمایی شده است، این انتظار نیز در میان افکار عمومی آمریکا پدید آمده که حمله نظامی به ایران می تواند خطر را از مردم آمریکا دفع کند.

با این حال، برآوردهای اطلاعاتی آمریکا نشان می دهد که هزینه های حمله به ایران، در مقایسه با لشکرکشی به عراق و افغانستان بسیار سنگین تر و البته "غیرقابل پیش بینی تر" است.

از این رو، احتمالاً گزینه حمله نظامی به ایران از دستور کار آمریکایی ها خارج شده و آنها با این گزارش، درصدد توجیه افکار عمومی هستند.
به بیان دیگر دولتمردان آمریکا که "انتظار حمله" را در افکار عمومی آمریکا ایجاد کرده اند، اینک درصدد "زدودن این انتظار" از جامعه خویش هستند.

این نکته ای است که منابع اسراییلی نیز به آن اشاره داشته و تصریح کرده اند: "مدت هاست که دیگر آمریکا در اندیشه اقدام نظامی علیه ایران نیست."

ب) اما احتمال بعدی که پس از انتشار گزارش یکصد صفحه ای چندان به آن پرداخته نشد، این است  که احتمالاً "امتیاز"ی که آمریکا با این گزارش به ایران داده در قالب یک "تعامل بزرگ دیپلماتیک" بوده است که البته ابعاد آن کاملاً محرمانه است و به جز دولتین ایران و آمریکا، کسی از کم و کیف آن اطلاع دقیقی ندارد.

ایران و آمریکا از مدت ها پیش به طور رسمی و غیررسمی "گفت و گوهایی با یکدیگر داشته اند و لذا می توان حدس زد که بالاخره این مذاکرات علنی و غیرعلنی، به نتایجی رسیده است که از آثار آن می توان به بهبود وضعیت نیروهای آمریکایی در عراق، توافق بر سر ریاست جمهوری میشل سلیمان در لبنان و اذعان آمریکا به صلح آمیز بودن فعالیت های هسته ای ایران اشاره کرد.

اگر این گزاره صحیح باشد، آنگاه باید دیپلماسی جمهوری اسلامی را زیرک تر از آنچه نشان می دهد، دانست .
روزها و هفته های آینده درباره این گزاره حرف ها خواهند داشت... .

تماشاخانه

لحظه هدف قرار گرفتن آنچه گفته می‌شود ریزپرنده بوده، در آسمان اصفهان (فیلم)

همه چیز درباره کشفیات مرموز باستان‌شناسی در اصفهان / از کشف یک کوره اعجاب‌انگیز تاریخی تا لوله‌های عظیم آب و فاضلاب ۱۰۰۰ ساله و یک سازه عجیب مسقف احتمالا متعلق به یهودیان (فیلم)

فیلم های دیگر