عصر ایران - یکی از مشخصات بارز عدم ثبات در وضعیت اقتصادی جامعه رشد بی رویه و بی دلیل "قیمت" خدمات و کالاهای اقتصادی است. این افزایش قیمت زمانی دردآورتر و غم انگیزتر است که ندانیم از کجا و چطور می توان آنرا مهار کرد و یا بدانیم ولی نتوانیم آنرا در کنترل بگیریم.
در طول چهار برنامه توسعه - از برنامه چهارم هنوز دو سال باقی است- هرگز سیاستی که بتواند از رشد بی رویه قیمت ها جلوگیری کند اتخاذ نشده است و اگر هم سیاستی اتخاذ شده نتوانسته نتیجه مطلوبی از خود به جای بگذارد.

در برنامه اول و دوم که عده ای از طراحان آن اعتقاد به "له شدن برخی گروه های اجتماعی در زیر چرخ های توسعه" داشتند، جامعه از توسعه طرفی نبست ولی له شدن را طبقات محروم با افزایش درصد جمعیتی ،از عمق جانشان احساس کردند.

در برنامه سوم توسعه نیز با گنجاندن ماده ای برای افزایش 10 درصدی قیمت برخی کالاها و خدمات مانند بنزین، آب، برق و گاز، سیاستی برای واقعی کردن قیمت این کالاها اتخاذ گردید اما نتیجه آن افزایش "برنامه ریزی شده" قیمت ها در ابتدای سال شد.

درست به مثابه آن که سالانه 10 درصد ارزش پول ملی را کم کنیم بی آنکه بتوانیم به نتیجه مطلوبی دست یابیم. نتیجه این شد : همین که قیمت بنزین افزایش می یافت به طبع آن اکثر کالاها و خدمات گران می شد.

مجلس هفتم که تشکیل شد اولین اقدامی که انجام داد متوقف کردن همین ماده از قانون برنامه بود غافل از آنکه این ماده علت اصلی گرانی های بی رویه نبود. آن برنامه به ظاهر تمام شد و قیمت برخی از کالاها و خدمات یکی دو سال بدون تغییر باقی ماند ولی باعث نشد که قیمت دیگر کالاها افزایش نیابد.

با آغاز برنامه چهارم توسعه و روی کار آمدن دولت نهم انتظار می رفت زمینه برای تثبیت قیمت ها فراهم گردد ولی متاسفانه نه تنها این امر محقق نشد بلکه گرانی های پی در پی و بی دلیل از قید زمان نیز خارج شد و در هر ماه و هر فصل به هر بهانه و هر اتفاقی، ذره ذره بر صفرهای ارقام افزوده شد.

به جز قیمت نان که با پرداخت یارانه ای سنگین تقریبا ثابت مانده قیمت هیچ کالا و خدماتی وجود ندارد که از ابتدای برنامه چهارم توسعه - یعنی سال 84- تاکنون ثابت مانده باشد. - می گوییم ثابت مانده باشد زیرا آرزوی "ارزان شدن" همچنان تنها یک "آرزو" است- .

حال سوال این است: اگر نتیجه چهار برنامه توسعه، توسعه بی رویه قیمت ها و شکاف بیشتر بین سطوح دستمزد و مخارج زندگی مردم باشد آیا نباید بر صحت و سقم راه پیموده شده و یا در حال طی شدن شک کرد؟

به نظر می رسد برنامه های توسعه، به جای توسعه، توسعه نیافتگی را توسعه داده اند.

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه