جهان نیازمند کربن زدایی گسترده

 زیست نیوز - با نگاهی به آنچه طی مدت زمان سپری شده از سال 2014 در سراسر جهان رخ داده، شرایط آب و هوایی بیش از پیش در کانون توجه قرار می گیرد. افزایش دمای استرالیا به 45 درجه سانتیگراد موجب اختلال در برگزاری مسابقات تنیس اُپن شد. خشکسالی شدید در کالیفرنیا به اعلام شرایط اضطراری توسط فرماندار این ایالت منجر شد. سیل های شدید در اندونزی مرگ ده ها نفر و آوارگی ده ها هزار نفر را به همراه داشت. مه دود ناشی از زغال سنگ در پکن، خانه نشینی شهروندان چینی، بستن بزرگراه ها و تغییر پروازها را در پی داشت. در حقیقت، چنین رویدادهایی هشدارهایی روزانه برای جهان محسوب می شوند: پیش از آن که خیلی دیر شود، بیدار شوید.

چه با کره زمین مهربان بوده و چه دارایی ارزشمند خود را نابود کنیم، وارد عصر توسعه پایدار شده ایم. انتخاب درست آشکار به نظر می رسد، اما اقدام های ما فراتر از حرف ها بوده و بشریت همچنان در مسیر نابودی که حاصل حرص و طمع کوتاه مدت است، گام بر می دارد.

بخش عمده بحران زیست محیطی جهانی از سیستم انرژی مبتنی بر سوخت های فسیلی ناشی می شود. بیش از 80 درصد انرژی اولیه جهان از طریق زغال سنگ، نفت و گاز تامین می شود. مصرف سوخت های فسیلی موجب انتشار دی اکسید کربن شده که تغییر آب و هوای زمین را به همراه دارد. در شرایطی که اتفاق نظر علمی روشن در این زمینه وجود دارد، تعداد کمی از شرکت های نفتی منابع قابل توجهی را برای مقابله با آن به کار گرفته اند. برای نجات سیاره ای که می شناسیم و حفظ تامین مواد غذایی و رفاه نسل های آینده، جایگزینی برای انتقال به سیستم انرژی جدید با انتشار کربن کم وجود ندارد.

سه بخش برای این انتقال در نظر گرفته می شوند. نخست، بهره وری انرژی بهبود یافته که به معنای مصرف انرژی کمتر برای دستیابی به سطح رفاه مشابه است. به عنوان مثال، می توانیم ساختمان های خود را به گونه ای طراحی کنیم که از نور خورشید و گردش هوای طبیعی سود برده و از این رو، انرژی کمتری برای گرمایش، سرمایش و تهویه مطبوع مصرف شود.

دوم، استفاده هر چه بیشتر از انرژی های خورشیدی، بادی، آبی، هسته ای، زمین گرمایی و شکل های دیگر انرژی که مبتنی بر سوخت های فسیلی نیستند باید در دستور کار قرار بگیرد. فناوری موجود برای استفاده از این منابع جایگزین به صورت ایمن، مقرون به صرفه و در مقیاس گسترده در راستای جایگزینی با زغال سنگ و نفت مصرفی امروزه وجود دارد. تنها گاز طبیعی (پاک ترین سوخت فسیلی) تا اواسط قرن یکی از منابع چشمگیر انرژی باقی خواهد ماند.

در نهایت، تا زمانی که اتکا به سوخت های فسیلی را ادامه می دهیم، باید دی اکسید کربن منتشر شده از نیروگاه ها را پیش از ورود به اتمسفر جذب کنیم. سپس، دی اکسید کربن جذب شده برای ذخیره بلند مدت به صورتی ایمن به زیر زمین و یا زیر بستر اقیانوس تزریق خواهد شد. تا پیش از این، جذب و جداسازی کربن در مقیاس های کوچک به صورت موفقیت آمیز آزمایش شده است. اگر کارایی و موفقیت این روش در مقیاس بزرگ ثابت شود، کشورهای وابسته به زغال سنگ مانند چین، هند و آمریکا می توانند به استفاده از ذخایر خود ادامه دهند.

تا به امروز، سیاستمداران در ارائه سیاست هایی برای حرکت به سوی مصرف انرژی با انتشار کربن کم ناموفق بوده اند. از جمله این سیاست ها می توان به افزایش مالیات بر انتشار دی اکسید کربن، طرح های پژوهش و توسعه بزرگ در زمینه فناوری هایی با انتشار کربن کم، استفاده هر چه بیشتر از خودروهای الکتریکی و تعیین قوانین و مقرراتی برای از رده خارج کردن نیروگاه های زغال سوز - به استثنای آنهایی که سیستم جذب و جداسازی کربن را نصب کرده اند - اشاره کرد.

به طور کلی، شرایط در سراسر جهان مشابه است. در هر جایی که لابی های قدرتمند از منافع زغال سنگ و نفت دفاع می کنند، سیاستمداران به طور معمول از بیان حقیقت درباره نیاز به انرژی با انتشار کربن کم هراس دارند. سیاستمداران شجاعی هم که به بیان حقیقت درباره تغییرات آب و هوایی می پردازند، عمدتا در کشورهایی هستند که لابی های سوخت های فسیلی قدرتمند در آنها حضور ندارند.

تماشاخانه

واکنش فرانسوی ها به برد راست‌های افراطی/ از تظاهرات تا درگیری با پلیس (فیلم)

تولد توله جگوار در باغ‌وحشی که انتقادات زیادی به آن وارد است / چه سرنوشتی خواهد داشت؟ (فیلم)

فیلم های دیگر