محمد رضا شعبانعلی در سایت خود نوشت:

هر چی فکر می‌کنم روحانی و اطرافیانش، دولت دست نشانده‌ی سایر قدرتها هستند و به ما تحمیل شده‌اند. دولت باید آیینه‌ و عصاره‌ی اندیشه‌ و رفتار ملت باشد. اما به این آقای روحانی نگاه کنید. حرف زدنش رو ببینید. اصلاً شباهتی به حرف زدن ما نداره. اصلاً انگیزه‌اش از پیامک فرستادن اول سال چیه؟ خوب معلومه دیگه. می‌خواد بگه رییس جمهور قبلی هم این کارها رو می تونسته بکنه اما نکرده. می‌خواد نارضایتی ما رو از دولت های قبل بالا ببره.

ظریف که اصلاً مشخصه آمریکاییه. ببینین با اونها چقدر راحت انگلیسی حرف می‌زنه؟ وزیراشون هم اکثراً از دانشگاه‌های غربی مدرک گرفتن. اصلاً همین سخنرانی رییس جمهور تو سازمان ملل رو نگاه کنین. همه نشسته‌اند و گوش می‌دن.
خوب معلومه این آقا آمریکایی و اسراییلیه. چرا مثل وقتی که رییس جمهور واقعیمون آقای احمدی نژاد رفت اونجا. سالن خالی نشد؟ خوب این از خودشونه دیگه.
من پیشنهاد می‌کنم بیاید از مجلس محترم که خیلی بیشتر از دولت غیر محترم، «عصاره‌ی ملت» است و در اکثر موضع گیریهاشون نشون دادن که واقعاً «عصاره‌ی ملت» هستند و در سطح خود ما فکر و تحلیل می‌کنند خواهش کنیم تا «روحانی» رو استیضاح کرده و آقای احمدی نژاد رییس جمهور مردمی رو که باهامون «زبان مشترک» داشت به کاخ ریاست جمهوری که شایسته‌ی اون هست دعوت کنند و این شکاف عمیق بین دولت و ملت برطرف بشه…!

پی نوشت اول: این روزها پیامها و پیامک‌های عجیب و غریب زیاد به دستم می‌رسه. یکی از اونها، همین بحث معروف ۹۰۰ میلیون تومان هزینه‌ی پیامک دولت هست و مقایسه آن با ۴۵ هزار تومان یارانه.

بگذریم از اینکه ارسال کنندگان این نوع پیامک‌ها (که من روزانه بین ۳۰ تا ۵۰ مورد از آن را دریافت می‌کنم)‌ تفاوت ۸ تومان در سال و ۴۵۰۰۰ تومان در ماه رو نمی‌فهمند (این دو عدد از نظر مقیاس ۶۷۰۰۰ برابر با هم فرق دارند. شبیه اینکه یکی بخواد از تهران بره قم و اشتباهی ۵۲۰ بار دور کره‌ی زمین بچرخه!).

مشکل بعدی محاسبه کردن بدون مبنا و تحقیقه. ما بارها و بارها از دولت‌هامون به خاطر ارائه‌ی محاسباتی که به نظرمون مبنای قوی نداشته‌اند انتقاد کرده‌ایم و امروز بدون تحقیق حرف می‌زنیم. من در پی ریشه‌های محاسبه‌ی این عدد ۹۰۰ میلیونی بودم. از دوستانم پیگیری کردم و دیدم که در مجموع از طریق ایرانسل حدود ۲۰ میلیون پیامک و از طریق همراه اول حدود ۴۰ میلیون پیامک ارسال شده. قیمت تک اس ام اس فارسی الان ۸ تومان است. بنابراین هر کس از سر خیابان به سراغ همراه اول و ایرانسل برود، عملاً این پروژه را قبل از مذاکره و تخفیف با ۴۸۰ میلیون تومان (نصف برآورد ملت!) انجام می‌دهد.

مشکل بعدی این است که هزینه‌ی پیامک داخل شبکه و خارج شبکه فرق داره. ما همه از امتیازهایی که در طول این سالها اپراتورها به ما می‌دهند و اجازه می‌دهند داخل شبکه به هم پیامک بدهیم و زنگ بزنیم استفاده کرده‌ایم اما هرگز این را تحقیق نکرده‌ایم که چرا این پیشنهاد بین دو اپراتور اتفاق نمی‌افته.

مسئله‌ی بعدی هم این است که عملاً اپراتورهای بزرگ کشور ما (مثل همراه اول و ایرانسل) با توجه به اینکه هزینه‌ی ثابت سالیانه دارند، مستقل از اینکه چه تعداد اس ام اس داخلی ارسال کنند، کل هزینه‌ی آنها ثابت است. بنابراین عملاً ارسال پیامک برای آنها هزینه‌ی خیلی بالایی جز هزینه‌های عملیاتی نداشته است. اما مهم این است که حاضر شدند بستر رسانه‌ای خود را به رایگان در اختیار دولت قرار دهند تا مردم بتوانند در روزهای نخست سال از اینکه از شخص رییس جمهورشان پیامکی به نشانه‌ی احترام می‌گیرند، احساس خوب داشته باشند.
به عبارتی همراه اول و ایرانسل و دولت،‌ امکانات خود را برای ایجاد حس رضایت (حتی برای مقطعی کوتاه) در ملت صرف کردند ولی ما ملت، متوجه نمی‌شویم!
انتظار شخصی من بر این بود که بعد از این پیامک،‌ یا خوشحال باشیم که دولت در حال تمرین احترام گذاشتن به مردم است یا از همراه اول و ایرانسل تشکر کنیم که همه چیز را مادی ندیده‌اند و تصمیم گرفته‌اند با حمایت و عدم دریافت هزینه، با مردم و دولت همراه شوند.

خلاصه‌ی ماجرا اینکه حتی به فرض دسترسی نداشتن مردم به این اطلاعات، مقایسه ۴۲۰۰۰ میلیارد تومان با ۹۰۰ میلیون تومان (فرض اولیه نادرست مردم) چیزی در حدود۴۷۰۰۰ برابر فاصله را نشان می‌دهد. کسانی که پیامک می‌فرستند و موضوع پیامک نوروزی را با یارانه‌ها مقایسه می‌کنند از نظر مقیاس مقایسه فرق جمعیت تهران را با یک روستای ۳۴۰ نفری متوجه نمی‌شوند.

بحث یارانه‌ها را می‌توان از نگاه مثبت و منفی به خوبی نقد و بررسی کرد. ایرادهای آن. نکات مثبت آن و راهکارهای مدیریت آن. اما تحلیلهای سطحی، فقط می‌تواند بیسوادی و نادانی ما را به رخ دیگران بکشد. وقتی به مردمی فکر می‌کنی که برخی از آنها تا این حد سطحی هستند به تمام اختلاس کنندگان ۳ هزار میلیاردی و ۹ هزار میلیاردی و … درود می‌فرستی که می‌دانستند ما اینقدر «بیسوادی عددی» داریم و بسیاری از ما درکی از تفاوت مقیاس و بزرگی «۹۰۰۰ میلیارد» و «۹۰۰۰۰ میلیارد» را نداریم اما به یک اختلاس جزئی چند هزار میلیاردی بسنده کردند…

پی نوشت دوم: اگر این دو نوشته‌ی ما در متمم رو در مورد بیسوادی نخوانده‌اید، کاش فرصت کنید و بخوانید:

نوشته‌ اول: آیا سواد دارم؟

نوشته دوم: بیسوادی عددی

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه