عصر ایران- با صعود بی سابقه تیم ملی والیبال ایران به جمع 6 تیم برترجهان - که برای اولین بار در تاریخ ورزش ایران رخ داده است - بار دیگر این بحث در گرفته که والیبالیست ها سزاوارترند یا فوتبالیست ها و پول هنگفتی که در فوتبال به گردش در می آید اگر صرف رشته های ورزشی دیگر شود بازده بالاتری نخواهد داشت؟
شادی مردم بعد از پیروزی تیم ملی والیبال بر لهستان نیز هر چند در قیاس بسیار کوچک تری در مقایسه با جشن مورد انتظار برای برد فوتبالیست ها صورت پذیرفت نیز به عنوان قرینه ای بر این موضوع اعلام می شود که فوتبال ایران، همان زمین شوره ای است که سرمایه گذاری در آن بی ثمر است و به قول سعدی: زمین شوره سنبل بر نیارد، در آن تخم عمل ضایع مگردان.
در این که بازیکنان حرفه ای فوتبال دریافتی های بسیار بیشتری به نسبت دیگر ورزشکاران دارند تردیدی نیست. این که بالاترین افتخار ایران در فوتبال ملی و در سطح جهانی تنها 4 مرتبه راه یابی به جام جهانی و بازگشت به کشور پس از انجام سه بازی و بازماندن از مرحله بعدی است نیز تردیدی نیست حال آن که والیبال ایران، امروز جهانی شده است.
با همه اینها فوتبال، فوتبال است و والیبال، والیبال. در این که هر دو ورزش هایی هستند که به صورت تیمی بازی می شوند و یکی حاصل مهارت پا و توپ است و دیگری مهارت دست و توپ بحثی نیست و طبعا در این زمینه ها اشتراک دارند اما فوتبال به صنعت، هنر و تجارت بدل شده و راز گردش های مالی هنگفت در آن همین سه ویژگی است. صنعت است چون در آن ارزش افزوده تولید می شود و یک فرآیند مبتنی بر خط تولید به حساب می آید. به همین خاطر است که برای توریسم و گردشگری هم از اصطلاح «صنعت» استفاده می شود. چون امکان تولید ارزش افزوده و کسب درآمد از آن وجود دارد.
هنر است چون ظرایفی در آن لحاظ می شود که هر چند با تعریف تخصصی هنر که در یکی از هنرهای هفت گانه جلوه می کند فاصله دارد اما جنبه های زیبایی شناختی آن سبب می شود بازیکن شاخص فوتبال را در حال هنر نمایی تصور کنیم و نه صرفا انجام یک حرکت ورزشی. گل لیونل مسی هر چند مثل یک پیکان زهر آگین بر پهلوی تیم ما نشست اما کیست که در هنر مندانه بودن آن تردید روا دارد؟ در«تجارت» بودن آن نیز همین اشارت بس که باشگاه ها به مثابه شرکت های تجاری سهام می فروشند و ارزش سهام نیز بالا و پایین می رود.
با این نگاه مقایسه فوتبال با والیبال قیاس مع الفارق است. چون یکی در عین ورزش و بازی بودن وجه صنعتی و تجاری هم دارد و دیگری از وجوه اخیر به تمامی برخوردار نیست.
این سخن اما به این معنی نیست که تزریق پول های بی حساب و کتاب به فوتبال آن هم در سطوح باشگاهی باید ادامه یابد. مشکل این نیست که بازیکنان فوتبال پول می گیرند اما قادر به کسب افتخار قاره ای و جهانی نیستند. مشکل این است که این پول ها را از امکانات عمومی و بودجه دولتی می گیرند. این دو را باید از هم تمیز داد.
بازیکن ملی پول از بودجه عمومی بگیرد قابل قبول است. اما اختصاص بودجه های کلان به باشگاه های زیان ده که خروجی آنان بازیکنان غالبا کم کیفیت است توجیه مالی و اخلاقی خود را از دست داده است.
نتیجه این که فوتبال از جاذبه جادویی برخوردار است که به لحاظ فلسفی می توان آن را امری پوچ و در عین حال لذت بخش دانست که برای کسی که در تمام عمر خود یک بار هم آن را تجربه نکرده می تواند جذاب باشد در حالی که والیبال در بهترین حالت یک ورزش و بازی دسته جمعی است که غیر ورزش کاران و نهایتا غیر ورزش دوستان را جذب نمی کند. شاید گفته شود با توجه رسانه ای و پرداختن به ستاره های این ورزش می توان بازیکنان والیبال را نیز مطرح کرد؛ همان اتفاقی که برای تیم ملی والیبال ما رخ داده و اکنون بازیکنان آن را می شناسیم و دوست داریم. با این همه چه می توان کرد که والیبال جای فوتبال را نمی گیرد و قدرت شادی افزایی و نشاط بخشی فوتبال را دیگری ندارد.
با این توضیحات هنوز هم کم نیستند شهروندانی که با افسوس می گویند این همه پول، خرج فوتبالیست ها می کنند چه نتیجه ای در بر داشته است؟ والیبال را نگاه کنید. چقدر موفق اند. اما پیشرفت همین والیبال هم حاصل مدیریت و سرمایه گذاری و توجه بوده است. منتها با نگاهی علمی و نه صرفا پولی.
به تعبیر دکتر ناصر فکوهی همه بخش های کشور در دورانی گرفتار تصور شفا بخش بودن نسخه «پول درمانی» شدند و از این منظر می توان نقد کرد اما این که گمان کنیم پولی را که پای فوتبال می ریزیم هر جای دیگر صرف کنیم میوه والیبالی می دهد خطاست. فوتبال هم درست مثل والیبال به مدیریت درست نیاز دارد. آن گاه دیگر ناچار نخواهیم شد سرکوفت والیبال را به آن بزنیم!
1میزان سرمایه گذاری دنیا روی فوتبال چند صد برابر ایران است یه نگاهی به قطر ویا امارات بکنید ما هنوز یه ورزشگاه نتونستیم تکمیل کنیم
2حقوق زیاد فوتبالیست ها وعدم تناسب با جایگاه فوتبال ما بخاطر بهره برداری سیاسی و غیر فوتبالی مدیران غیر ورزشی از فوتبال است وربطی به سرمایه گذاری در فوتبال ندارد
3.سرمایه گذاری ما در فوتبال باید نسبت به کشورهایی که نسبت ما تو جایگاه بالاتری قرار دارند سنجیده شود
میزان علاقه مندی مردم ما( فارغ از نتیجه گیری )به فوتبال بسیار بیشتر از سایر رشته هاست
پس این دو قابل مقایسه نیستند به دلایل متعدد
بعلاوه ذائقه مردم به دست سرمایه گزاران و رسانه ها تغییر میکنه! برای مثال بیس بال و بسکتبال در ایالات متحتده محبوب ترین ورزش ها هستند و فوتبال خیلی جایگاه نازلی داره، اگه فرصت سازی بشه قطعا بقیه ورزشها جایگاه بهتری پیدا میکنند، اونوقت یه سری حتی تماشای تنیس رو به فوتبال ترجیح میدهند
1. اگرمیزان سرمایه گذاری ما تو فوتبال کم بوده، سرمایه گذاریمون تو والیبال خیـــــلی کمتر بوده. پس چرا با این سرمایه گذاری کم بچه های والیبال نتیجه میگیرن ولی فوتبالیا نه؟!
2. میزان علاقه مندی مردم ما به فوتبال به دلیل اینه که واسه فوتبال خیــــــــــلی بیشتر تبلیغ میشه و مسئولان هم به فوتبال بیشتر توجه دارن... والیبال تو ایران مظلومه اگه واسه اونم همینقدر جارو جنجالو سرمایه گذاری میکردن یا رئیس جمهور محترم یه پیام تبریک هم واسه تیم والیبال ارسال میکرد اونوقت بعد از چند سال میدیدن که طرفدارای والیبال هم خیـــــلی زیادن ... همونطور که در آمریکا طرفداری فوتبال آمریکایی خیلی بیشتر از فوتباله
مربی والیبال قبلی (ولاسکو) ماهی 50 ملیون می گرفت ولی درخواست حقوق کی روش و دستیاراش ماهی یک ملیارده
حقوق بازیکنا هم که برای همه واضحه
حالا خودتون قضاوت کنید این همه پول تو فوتبال ریختنو هیچ عقل سالمی تایید می کنه
حرف دیگه م هم اینه که در صورتی پول بیشتری به فوتبال بدن که حداقل ثمری داشته باشه،نه اینکه برن 2 بازی رو ببازن و یه مساوی بگیرن بعد هم براشون سرود بذارن و بریزن توی خیابون
و هنوز به ایران برنگشته کاری میکنیم که همین بازیکنا توی نقل و انتقالات به خاطر تمجید کاذبی که ازشون کردیم و خودشون هم باورشون شده بگن پس من این فصل 10 میلیارد میخوام
مجری برنامه ورزشی از یه طرف میگه چرا یونان حذف نمیشه و با این نحوه بازی کردنش میگه کاش یونان زودتر حذف بشه
از یه طرف از تیم ایران به خاطر بازی های صرفن دفاعیش میاد تعریف میکنه اونم چه تعریفی!!!
در صورتی که یونان خیلی بهتر از ما بازی میکرد و حداقل بلد بود حمله کنه
این سخن مجری توهین به شعور ما نیست؟
چرا همین فکر رو نمیکنید که شاید به جز مردم ایران کل مردم دنیا حالشون از نحوه بازی کردن تیم ما بهم میخورد؟
فوتبال هم درست مثل والیبال به مدیریت درست نیاز دارد. والسلام
چرا باید بودجه ی ورزش آنقدر زیاد باشد که ندانند با آن چکار کنند بعد آموزش و پرورش از وقتی که من یادم می آید دچار بی پولی است
رتبه ی خرج و مخارجمان در فوتبال را با رتبه ی فوتبالمان در دنیا را با هم مقایسه کردید؟
***در ضمن حرکات مسی "ماهرانه" است نه "هنرمندانه" و تکرار کلمه ی هنرمندانه توسط گزارشگران فوتبال ما را دچار سوء تفاهم می کند و همانطور که شما اشاره کردید با تعریف تخصصی هنر فاصله دارد و گرنه چنین ورزش زمختی را چه به هنر؟!!***
2- اصولا هرکاری که به زیبایی انجام بشه بهش میگن هنر ، هیچ ربطی ام نداره که توی بحث هنر بگنجه یا نه ، شما دقت کنی به ورزشهایی مثله کاراته و کونگ فو که خیلی از فوتبال خشن تره میگن هنرهای رزمی ، ماهر به کسی میگن که توی چیزی وارده و هنرمند به کسی که چیزیو به زیبایی انجام میده و مسی در عین حالی که ماهره هنرمندم هست و این هنر هیچ ربطی به موسیقی و بازیگریو نویسندگی نداره !
آیا این همه خرج برای ورزش به منظور سود بیشتر است یا موفقیت، آیا مردم فوتبال را دنبال می کنند تا فوتبال سود مالی بدست آورد یا موفقیت، آیا این همه بحث و جدل های فوتبالی که مثلا چرا فلان مربی، یا چرا فلان دستمزد، چرا فلان بازی تدارکاتی و ... این بحث ها برای سود است یا رسیدن به موفقیت!!! آره در نگاه بازاری شما آموزش و پرورش هیچ سودی نداره! و تلاش بنده هم برای نشان دادن اهمیت آموزش و پرورش به شما نتیجه ای در بر نخواهد داشت فقط کمی در تقسیم بودجه ی کشورهای پیشرفته دقت کنید ببینید آیا آنها هم نظر شما را دارند؟!
در مورد هنر هم در حرف های شما تناقض وجود دارد: شما گفتید: "هرکاری که به زیبایی انجام بشه بهش میگن هنر ، هیچ ربطی ام نداره که توی بحث هنر بگنجه یا نه"
اگر توی بحث هنر نگنجه جطوری هنر محسوب میشه
همانطور که عرض کردم به کار امثال مسی مهارت میگویند نه هنر
مسی توپ را طوری شوت می کند که مثلا دو سه تا کاد و تغییر مسیر داشته باشد و دروازه بان را گمراه کند و درون دروازه برود، قصد مسی آفرینش زیبایی نیست، ماییم که به خاطر علاقه و هیجان زیاد آن را زیبا می بینیم و لفظ هنرمندانه به آن می دهیم و گرنه هر مهارتی را می توان هنر به حساب آورد اینطوری که نمی توان تحلیل کرد
بابا برو ديگه
چرا باید بودجه ی ورزش آنقدر زیاد باشد که ندانند با آن چکار کنند بعد آموزش و پرورش از وقتی که من یادم می آید دچار بی پولی است
رتبه ی خرج و مخارجمان در فوتبال را با رتبه ی فوتبالمان در دنیا را با هم مقایسه کردید؟
***در ضمن حرکات مسی "ماهرانه" است نه "هنرمندانه" و تکرار کلمه ی هنرمندانه توسط گزارشگران فوتبال ما را دچار سوء تفاهم می کند و همانطور که شما اشاره کردید با تعریف تخصصی هنر فاصله دارد و گرنه چنین ورزش زمختی را چه به هنر؟!!***
چرا توي فوتبال، يك گروهي به سركردگي آقاي هميشه خندان، مثل هشت پا روي امكانات و فدراسيون فوتبال خيمه زدن و مجال اينو نميدن كه نگاه مديريتي رو عوض كنيم؟؟؟
آقايون هر كاري كه ميتونستن تو اين مدت طولاني ميكردن.پس لطفا برنامه ريزي جديد از خودشون ارائه ندن و بذارن مديريت جديدي مانند آنچه كه واليبال ما رو متحول كرد، روي فوتبال ، مديريت كنه
حتي خود مادرايران كه پيگير نتايج تيم كشورمان هستيم از نتايج تيم هاي ديگر گروهها بي خبريم .
اما فوتبال، وقتي فقط مدل موي دروازه بان مابابازتاب جهاني روبرو مي شود ويا لباس تيم ما موردتوجه رسانه هاي جهان قرار ميگيرد بازتاب آن اصلا قابل مقايسه باديگر ورزشها نيست.
درضمن اگر سرمايه گذاري كه در واليبال پايه ماصورت گرفت در فوتبال هم صورت گيرد وپول ها به جاي خود خرج شود جواب مي دهد.
هرچه باشد نتايج فوتبال از كشتي ووزنه برداري كه آبروي ايران رادرجهان بادوپينگ برده ان بهتر است.
متاسفانه در خبرهاتون الان دارم میخونم که:
مرگ اولین پلنگ سمنانی در سال جدید و دستگیری دو شکارچی
"
این جمله کاملا در مورد من حداقل اشتباه هست
در کشور امریکا فوتبال اصلا ورزش اول کشور نیست و ورزش هاس نظیر بسکتبال بیسبال و... از اهمیت و محبوبیت بسیار بیشتری برخوردار هست
این مهم جز با مهندسی فرهنگی مردم کشورشون بدست نیومده
در واقع امریکایی ها در ورزشی سرمایه گذاری میکنند که هم علاقه مردم بهش جذب کردند و هم درش موفقیت میتونن کسب کنن
ولی ما اکثر بودجه ورزشی مملکت صرف فوتبالی میکنن که هیچ موفقیتی درش بدست نمی یاد و این در حالی هست که با صرف این بودجه در ورزش های دیگر هم میتوان نه فقط در اسیا بلکه در جهان درخشید و هم با تغییر ظائقه مردم همان اهمیت فوتبال و شادی زایی ان را در سایر ورزش ها ایجاد کرد...
این موضوع آنجا تابلو تر می شود که نویسنده می گوید :
نتیجه این که فوتبال از جاذبه جادویی برخوردار است که به لحاظ فلسفی می توان آن را امری پوچ و در عین حال لذت بخش دانست که برای کسی که در تمام عمر خود یک بار هم آن را تجربه نکرده می تواند جذاب باشد در حالی که والیبال در بهترین حالت یک ورزش و بازی دسته جمعی است که غیر ورزش کاران و نهایتا غیر ورزش دوستان را جذب نمی کند.
سه تا بازی معمولی کرد، نتایجش هم معمولی نه خیلی بد نه خیلی خوب
عربها پول مفت دارند براشون هم این مسائل مهم نیست هزار جای دیگر هم ولخرجی می کنند اینم روش
این ورزش چنان فاسد شده که هرچی هم خرجش کنی هیچ فایده ای نمیرسونه
ببینین کار به کجا رسیده که به شکست افتخار میکنیم
خودتون رو خسته نکنید.
ضمنا فوتبال در ایران با هیچ ورزشی قابل مقایسه نیست ، چون حداقل 35 میلیون نفر طرفدار داره. بنابراین مسئله حساسیه و هر موقع لازم باشه فتیله فوتبال رو بالا یا پایین میکشن!
مقایسه تون بسیار غرض ورزانه است
آخه این چه مدل نتیجه ایه که شما گرفتین؟؟؟؟ آدمو آتیش میزنین به خداااا!! کی گفته تماشاچی از تماشای فوتبال لذت میبره ولی از تماشای والیبال نه؟؟... من موندم چطور و بر چه اساسی همچین نتیجه ای گرفتی و اینقدر اعتماد به نفسم هم داری که درموردش مقاله ای بنویسی و مطلبت رو هم منتشر کنی!!!!!!!
محض اطلاعتون تماشای والیبال به دلیل سرعت بالا بسیار هیجان انگیزتر و جذابتر و لذت بخشتر از تماشای فوتباله حتی برای کسی که یک بار هم والیبال بازی نکرده... شما وقت کردی یکم والیبال ببین اونوقت دیگه کمتر چرت و پرت میگی!
نوشتار زیبایی بود. دقیقا حق مطلبو بیان کردید. فوتبال از بی مدیریتی رنج میبره. اگر چند برابر پول خرج والیبال میشد و لی مدیریت کنونی رو نداشت نتیجه ای جز شرایط فوتبال حاصل نمیشد. یه مربی خارجی خوب توی چند ماه ی تیم تقریبا خوبو ساخت حالا اگه یه ذره مدیریت فوتبال قوی تر باشه مطمئن باشید نتایج خیلی خوبی حاصل میشه.
1.فوتبال تو کشور ما قابل مقایسه با دیگر کشور های دنیا نیست.
2.اگر عرب ها دارن پول خوبی توی لیگ هاشون خرج میکنن دلیل نمیشه ما هم اونطوری باشیم
3. این پول های میلیاردی صاحبش مردم هستن و نمیخوان دو سه ملیلارد گیر یه نفر بیاد که هیچگونه سود آوری واسه مملکت نداره.
4.آخه آخرین بار که لااقل توی لیگ باشگاههای آسیا اول شدیم کی بود؟
5.توانایی بچه های ما در والیبال قابل قیاس با فوتبال نیست.
6.یک لژیونر شناخته شده تو اروپا نداریم البته غیر از دو رگه ها که انصافا از دل فوتبال ایران بیرون نیومدن و و و و و
اما این قانونی غیر قابل اجتنابه که خرج فوتبال بیشتره
و اما این پول باید درست خرج بشه باید صرف ساخت امکانات زیر بنایی و حرفه ای بشه ، باید این پولی که خرج یه بازیکن 22 ساله و پر از ادعا میکنیم ، صرف پنج تا نو نهال پر استعداد بکنیم ، اونارو بفرستیم کشور های پیشرفته فوتبال تا استخون بندی فوتبالشون به بهترین نحو شکل بگیره
همونطوری که یقین دارم هنر نزد ایرانیان است و بس ، یقین دارم همون نونهالان روزی کشورمونو به اوج قله ی فوتبال جهان میرسونن