هر چند که در نگاه سنتی ، اجرای علنی مجازات اعدام ، حاوی عبرت آموزی است و ناظران اجرای حکم را از دست یازیدن به اعمال منجز به مجازات باز می دارد ، لکن نظریات جدید که مبتنی بر روانشناسی اجتماعی نوین هستند ، چنین دیدگاهی را مناسب با جامعه قرن 21 نمی دانند و در "سبک سنگین کردن" اثرات اعدام در ملاء عام ، بر این باورند که زیان های اجتماعی، روانی و حتی سیاسی این رویکرد ، بسیار بیشتر از منافع آن است .
ایجاد تاثیر منفی بر روحیه ناظران و به ویژه کودکان و نوجوانانی که شاهد مستقیم این صحنه ها یا تصاویر آن هستند ، ایجاد فرصت برای برخی محکومان به اعدام (مانند قاتل قاضی مقدس)برای انجام حرکات نمایشی در آخرین لحظات عمر مانند بوسیدن طناب دار و دست تکان دادن به مردم و شعر خواندن برای حاضران ( که چهره ای قهرمان گونه از یک مجرم می سازد) از جمله معایب اعدام های علنی است .
از منظر بین المللی نیز اجرای علنی اعدام و انتشار گسترده تصاویر آن در رسانه های داخلی و خارجی ، بیشترین آسیب را به چهره ایران در سطح جهانی وارد کرده است ؛ حتی در بسیاری از رسانه ای ضدایرانی ، تصاویر افرادی که به جرم قتل عمد از طناب دار آویزان هستند ، به عنوان کسانی که مخالف نظام بوده و به همین علت به دار آویخته شده اند ، پخش و بر روی آنها مانور های تبلیغی زیادی انجام شده است .
علاوه بر این ، صحنه اعدام ، به حدی مشمئز کننده است که بیننده خارجی ، فارغ از اینکه محکوم به اعدام ،چه جنایتی کرده (مانند خفاش شب زنان زیادی را مورد تعرض قرار داده و کشته یا آن نامادری که دختر خردسال شوهرش را زنده به گور کرده است) ، نسبت به عاملان اعدام حس تنفر پیدا می کند و از این رو اجرای علنی اعدام یعنی تقدیم کردن بهترین و موجه ترین دستاویز برای تبلیغات ضدیرانی در سراسر جهان .
گذشته از این ، نکته ای که به نظر می رسد وقتش رسیده است که با شجاعت بیشتری در رسانه های داخلی و محافل حقوقی و حتی سیاسی مطرح شود ، اصرار بر محدود سازی اصل مجازات های سالب حیات(قصاص نفس ، اعدام با چوبه دار ، تیرباران ، سنگسار ، پرت کردن از بلندی و ...)است .
در حل حاضر در مجموعه قوانین جزایی ایران ، قریب به 100 مورد جرم با مجازات سالب حیات وجود دارد که رقم قابل توجهی است .
در ضمن به خاطر یک بی نماز که در مسجد را نمی بندند ! چون ممکن است اشتباه شود پس باید اعدام را تعطیل کرد؟!!!
من در کشور ترکیه که فرهنگی بسیار نزدیک به ایران دارد زندگی میکنم در ترکیه حکم اعدام وجود ندارد و امار جرم و جنایت در ان نیز بسیار کمتر از ایران است سوالی دارم مگر فلسفه مجازات و هدف آن کاهش جرم و جنایت نیست ؟ اگر جوابتان مثبت است پس جرا جمهوری اسلامی موفقیتی با خیل عضیم اعدامیان که در دنیا کم نظیر است در کاهش آمار جرم و جنایت نداشته است گذشته از اینها حتی افراد نابالغ به جرمی که در کودکی مرتکب شده اند اعدام میشوند بماند دیگر مسائل . . .
پس بهتر است به فکر راههای دیگر مثل بستن مرز آموزش جوانان و .... باشیم