انتهاي يك جاده در عمق جنگلهاي تايلند، گروهي از زنان در سايه نشستهاند كه يك لولهي برنجي مانند مار دور گردون بسيار بلند آنها پيچيده شده است و با اين شكل، به آنها نميتوان خيره نشد.
«واقعا عجيب است»؛ اين جمله را يك گردشگر كانادايي ميگويد كه با يك دوربين فيلمبرداري در گوشهاي ايستاده است.
به گزارش ايسنا به نقل از بيبيسي، سالهاست كه ديدن اين سه زن گردندراز از روستاي كايان (Kayan) در گوشهاي دورافتاده در شمال غربي تايلند در نزديكي مرز برمه سبب جذب گردشگر به اين منطقه شده است.
گردشگران نيز كمك كردهاند تا درآمد اندكي را براي اين سه زن و خانوادههاي آنها كه همه از برمه به تايلند پناهنده شدهاند، فراهم كنند؛ اما سازمان ملل اعلام كرده كه گردشگران ديگر نبايد براي ديدن اين سه زن بيايند، زيرا اين كار گردشگران، آنها را در انتهاي جنگل اسير كرده است.
سازمان پناهندگان سازمان ملل (UNHCR) اعلام كرده است كه مسؤولان تايلندي در دو سال گذشته مانع خروج اين سه زن و خانوادهي آنها از كشور شدهاند. به علاوه، پيشنهادهايي را مبني بر حضور آنها در فنلاند و نيوزلند نيز داشتهاند.
اين بدگماني سازمان ملل بهخاطر آن است كه اين زنان فقط بهدليل نقش موثري كه در جذب گردشگران دارند و درآمدي كه از طريق آنها براي گردشگري محلي حاصل ميشود، در تايلند نگهداري ميشوند.
زن 23 سالهاي كه زمبر (Zamber) نام دارد، گردنبد برنجي خود را كه نشان قوم آنهاست، از پنج سالگي بر گردن دارد. آنها 18 سال است كه از برمه خارج شدهاند. مادرش ميگويد كه نيروهاي دولتي به روستاي آنها حمله كردند و مردان را به زور براي كارگري بردند. زمبر معتقد است كه در تايلند امنيت دارند و كمي پول ميتوانند بهدست آورند.
مانند هزاران نفر ديگر، مردم روستاي كايان نيز به مرزهاي تايلند آمدند، اما بهجاي آنكه مردم اين روستا در كنار ديگر پناهندگان نگهداري شوند، در چادرهايي جدا اسكان داده شدند. از آن پس، مشاجرههاي نژادي در برمه بالا گرفتهاند.
گردنبدهاي دور گردن اين زنان، با گذشت زمان به شانههاي آنها آسيب وارد كرده و سبب شده است كه گردن آنها كشيدهتر بهنظر برسد.
زمبر دربارهي اين گردنبدها گفت: بهخاطر آنها، مشكلات بسياري براي من بهوجود آمده است. من اين گردنبدها را براي گردشگران نميپوشم، بلكه اين نشانهي سنتي ماست. البته اكنون فكر ميكنم كه يك زنداني هستم.