آنچه مرا نکُشد نیرومند ترم می سازد!

عصر ایران؛ سروش بامداد-  بُرد سه شنبه شب استقلال در مقابل سایپا برای امیر قلعه نویی اهمیت فوق العاده ای دارد. نه فقط  به این خاطر که استقلال پس از شکست خُرد کننده در برابر سپاهان به این پیروزی و سه امتیاز آن برای جا نماندن از کورس قهرمانی در لیگ برتر نیاز داشت و نه تنها به این سبب که دو بار در جریان بازی عقب افتاد ولی شکست را ابتدا به تساوی و بعد بُرد تبدیل کرد که بیشتربه این دلیل که شخص سرمربی آبی ها در هفته های اخیر تحت یک فشار شدید و سازمان یافته قرار دارد که چه بسا هر که را که غیر او بود از پا درمی آورد. اما نه تنها این اتفاق نیفتاده که به قلعه نویی انگیزه مضاعف یا شاید صد چندان داده و کاملا احساس می شود که او می خواهد در میدان بازی به منتقدان و مخالفان خود پاسخ دهد.

در نظر داشته باشیم که پُر بیننده ترین برنامه تلویزیونی و پُرشمارگان ترین روزنامه ورزشی با سرمربی تیم استقلال میانه ای ندارند. اولی البته قدری کوتاه آمده اما آن روزنامه دغدغه اعتراض مخاطب ندارد و چندی است نام و تصویر قلعه نویی را تحریم کرده اند و به عبارت «سرمربی تیم فوتبال استقلال» بسنده می کنند.

شدت فشار را هنگامی درمی یابیم که بدانیم پس از مصاحبه جواد نکونام، حسین کعبی که هیچ گاه در باشگاهی زیر دست او کار نکرده به صحنه آمد و گفت:«در سال 2007 مرا روی نیمکت تیم ملی نشاند و فوتبال مرا از بین برد.» حال آن که همه می دانند  دوران مربی گری قلعه نویی در تیم ملی کوتاه بوده و به از بین بردن و نبردن فوتبال کسی نینجامیده است. چرا که دعوت نکردن یک بازیکن به اردوی تیم ملی هم پایان فوتبال کسی نیست چه رسد به نیمکت نشینی در یک تورنمنت.

برد استقلال در مقابل ساپا یک نیاز حیاتی برای سرمربی استقلال بود. نه فقط به این خاطر که هدایت سایپا را مجید جلالی بر عهده دارد . هم او که عملکرد کارلوس کی روش را ستایش نکرد،  خود در برابر استقلال نتوانست دوبار برتری تیم سایپا را حفظ  کند و سرانجام به باخت تن داد بلکه به دلیل فضای سنگین علیه شخص قلعه نویی که گفته می شود در تمرین ها سخت گیرتر و جدی تر شده و به بازیکنان خود گفته است: « جوری بازی کنید که دهان آنهایی را که به من می گویند دلال و شایستگی های شما را زیر سوال می برند ببندید.» شاید اگرهر که غیر امید ابراهیمی گل می زد او آن قدر خوشحال نمی شد چرا که این بازیکن را خود او از شهرداری بندر عباس پیدا کرد و ابتدا به سپاهان برد و حالا این بازیکن در استقلال است؛ امید ابراهیمی که دو گل نجات بخش را به ثمر رساند و قلعه نویی را از زیر فشار سنگین مصاحبه ها و نوشته های این روزها رهانید.

سرمربی آبی ها اهل کتاب و مطالعه نیست. خیلی های دیگر هم نیستند. اما اگر بداند این جمله از «فردریک ویلهم نیچه» یا «آلبر کامو» ست که «آنچه مرا نکُشد نیرومند ترم می سازد» شاید شیفته این نویسنده برنده نوبل شود که سابقه بازی فوتبال به صورت جدی را هم داشته است.( اگر هم اصالت جمله را به نیچه بدهیم باز کامو بود که در آثار خود آورد و بارها به کار می برد).

حالا هواداران استقلال از تشدید حملات و اتهامات به سرمربی خود نه تنها خشم نمی گیرند که به عکس امیدوار می شوند به او انگیزه برد بدهد. این بار برای قلعه نویی بحث مالی و جام تنها مطرح نیست، اثبات توانایی ها خارج از شایعات هم مطرح است و همین به او برای برد انگیزه مضاعف می دهد. آن قدر که ضعف دروازه بان و غیبت دو مهره اصلی خط دفاعی، نا امیدش نکند و به امید ابراهیمی دل ببندد.

حق با آلبر کاموست که این سخن نیچه یا خودش را نقل می کرد : «آنچه مرا نکُشد نیرومند ترم می سازد». بحث این نیست که ازشخصیت و ادبیات قلعه نویی خوش مان می آید یا نه، بحث این است که فشارها و حملات سازمان یافته اخیر به سرمربی انگیزه داده تا با استفاده از پتانسیل هواداران، از خود دفاع کند اما نه با زبان که با تزریق انگیزه به بازیکنان برای بردن.