۰۷ ارديبهشت ۱۴۰۳
به روز شده در: ۰۷ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۸:۲۲
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۳۵۴۸۴
تاریخ انتشار: ۱۰:۱۹ - ۲۰-۱۱-۱۳۸۶
کد ۳۵۴۸۴
انتشار: ۱۰:۱۹ - ۲۰-۱۱-۱۳۸۶

آخرين مطلب وبلاگ احمدي‌نژاد

گروهي با شبه استدلال‌هاي به ‏اصطلاح روشنفكرانه، به جنگ مذهب آمدند و براي غلبه دادن آنچه تجدد مي‌ناميدند، بسياري از ‏سنت‌هاي انساني و زيباي پديد آمده در جريان احياي اين رويداد بي نظير را خرافه خواندند

رئيس‌جمهور با انتقاد از دو ديدگاه افراطي كه مي‌خواهند بر فرهنگ ديني مردم تأثير بگذارند، تصريح كرد: اصلاح در فرهنگ عمومي مردم جز با بيان منطقي و مستدل و همراهي و جلب مشاركت عامه مردم ‏انجام نمي‌شود.‏

به گزارش فارس، محمود احمدي‌نژاد در آخرين نوشته وبلاگ خود آورده است:

محرم هر سال، عرصه منحصر به فرد تجلي عشق و اخلاص و ايمان‌ ملت بزرگ ايران و ارادت و ‏وفاداري آنان به شهيدان والامقام كربلاست كه در حماسه عاشورا، در اوج عزت و افتخار، پيام دفاع از ‏حق و عدل، ياري مظلوم و مبارزه با ظالم را جاودانه كردند و مظلومانه در دفاع از امام خود به شهادت ‏رسيدند. چنين رويدادي كه‌ از هماهنگي و در هم آميختگي منطق، حماسه و عاطفه پديدار شده است، ‏در هيچ نقطه ديگري از تاريخ جهان، نظيري ندارد. ‏

اين فرهنگ حسيني، نياز امروز بشر و تنها راه نجات و سعادت اوست اما در طول ساليان دراز، بسياري ‏مغرضانه كوشيده‌اند تا نور عزاداري براي امام حسين(ع) را كه زمينه مرور و انتقال پيام‌هاي عاشورا و ‏راز آزادگي ملت‌ها و نيروي محركه انقلاب عليه ظلم و ظلم پذيري و علت استمرار فرهنگ جهاد و ‏شهادت است را كم فروغ و بلكه اگر بتوانند خاموش كنند. در اين ميان گروهي با شبه استدلال‌هاي به ‏اصطلاح روشنفكرانه، به جنگ مذهب آمدند و براي غلبه دادن آنچه تجدد مي‌ناميدند، بسياري از ‏سنت‌هاي انساني و زيباي پديد آمده در جريان احياي اين رويداد بي نظير را خرافه خواندند تا راه را ‏براي سيطره تخريب گر شبه فرهنگ‌هاي مادي و منحط وارداتي هموار كنند اما به فضل الهي موفق ‏نشدند. ‏

از ديگر سو ديكتاتورهاي دست نشانده بيگانگان نيز با استفاده وسيع از قوه قهريه و اعلام ممنوعيت ‏مجالس عزاداري براي سالار شهيدان، تلاش كردند تا عشق ملت ايران به امام حسين(ع) را سركوب ‏كنند اما بازهم نور خدا درخشان‌تر و كيد خدا كامل‌تر از مكايد آن‌ها بود و اين شور حسيني الگوي ‏قيام امام و امت عليه‌ نظام سلطه و استعمار و استبداد گشت و شكوفه انقلاب اسلامي نيز در محرم سال ‏‏57 بود كه شكفت.‏

پس از پيروزي انقلاب نيز همين فرهنگ حسيني بود كه بستر رشد معنوي و تكامل رزمندگان دفاع ‏مقدس شد و مي‌ديديم كه آنان با جوششي وصف ناپذير از عشق به امام و شهادت، راهي جبهه‌ها شده ‏و با ذكر مقدس يا حسين در شب‌هاي عمليات نوراني مي‌شدند.‏
امروز نيز اين داروي الهي و جان بخش ملت‌ها در گذر از پيچ و خم روزها و وقايع به امانت به دست ‏اين نسل سپرده شده است و اكنون كه در پايان ماه محرم قرار گرفته‌ايم، در موضوع رسالت ما در اين ‏باب و چگونگي حظ و البته حفاظت از اين فرهنگ ناب الهي، ذكر سه اصل مهم را ضروري مي‌دانم:‏

اصل اول: ‏

اصل و اساس عزاداري محرم، يك تصميم دولتي و حكومتي نيست. نه با اراده دولت‌ها به وجود آمده ‏است و نه با اراده آن‌ها از بين مي‌رود، بلكه اين، نحوه تعامل دولت‌ها با فرهنگ حسيني است كه در اين ‏كشور، آن‌ها ‌را مي‌آورد و مي‌برد.‏

اصل دوم: ‏

درباره نقش و وظيفه دولت‌ها در باب فرهنگ عمومي، به ويژه فرهنگ ديني، دو ديدگاه افراطي وجود ‏دارد.‏

يك ديدگاه مربوط به كساني است كه اساسا هيچ مسئوليت و به تبع آن حقي را براي دولت‌ها براي ‏سياستگذاري در اين عرصه قائل نيستند و پيداست كه جوهره كلام اين افراد چيزي جز سكولاريسم ‏نيست. ‏

اما ديدگاه دوم مربوط به كساني است كه اگرچه همچون دسته اول داراي جهالت‌ها و امراض اعتقادي ‏نيستند اما به دليل اعوجاج شناخت و سليقه مي‌خواهند تا با صدور بخشنامه و دستور و تحكم، تمامي ‏زواياي فرهنگ عمومي و ديني مردم را متأثر كنند.‏

در اين ميان اينجانب با افراطي دانستن هردو ديدگاه معتقد به حركت اعتدالي هستم و ترك مسئوليت ‏دولت از يك سو و دخالت نسنجيده از سوي ديگر را نه صحيح و نه ممكن مي‌دانم.‏
اصلاح در فرهنگ عمومي مردم جز با بيان منطقي و مستدل و همراهي و جلب مشاركت عامه مردم ‏انجام نمي‌شود.‏

اصل سوم : ‏

معمولاً مرز ميان "سنت"،"بدعت" و "خرافه" بسيار ظريف است. حساسيت نسبت به خرافه ونسبت به ‏بدعت بايد توامان و دو جانبه باشد.‏

حفاظت عاقلانه از سنت‌هاي صحيح و منطبق بر ارزش‌ها و اصول اعتقادي و مبارزه با بدعت‌ها و ‏خرافات كه موجبات وهن دين را فراهم مي‌سازد بايد همزمان و به روش حكيمانه پيگيري شود‌. بايد ‏مراقب بود كه در مسير پيرايش فرهنگ عزاداري اباعبدالله الحسين(ع) از خرافات و بدعت‌ها، نه سنت‌‏هاي سازنده وصحيح تضعيف شود و نه انحرافات توجيه و تقليد.‏

در اين زمينه بارها گفته‌ام كه به طور كلي براي مبارزه با آسيب‌هاي فرهنگي بايد از روش‌هاي ‏فرهنگي بهره گرفت.‏

در اين مسير لازم است تا تبيين حكيمانه آسيب‌ها و برانگيختن حس تفاهم و محبت وجه غالب برنامه‌‏ريزي‌ها قرار گيرد و تجلي وجه جلالي و قاهرانه حكومت بايد صرفاً در برابر هنجارشكنان و جريان ‏سازان اعوجاج‌هاي ديني و فرهنگي باشد. ‏

بار ديگر تأكيد مي‌كنم كه از ديدگاه اينجانب‌، در اصلاح فرهنگ عمومي اصل "تأثير تدريجي" بايد ‏مورد توجه متوليان امر‌ قرار گيرد.‏
 
ارسال به دوستان
انتشار یافته: ۰
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۸:۰۸ - ۱۳۸۶/۱۱/۲۰
0
0
درود بر اقای احمدینژاد خداوند ایشان را حفظ ودشمنان داخلی وخارجی اش را ذلیل کند
وبگردی