ایرنا: كارنامهرانندگي ايرانيها درطول هفت سال منتهي به پايان سال ،۱۳۸۳نمره ردي! بهتقريبا همهي افرادي ميدهد كه درايران پشت خودرومينشينند واصطلاحا! رانندگي ميكنند.
اين كارنامه كه وزارت بهداشت اخيرا و بااستناد به آمارهاي سازمان پزشكي قانوني منتشر كرده، نشان ميدهد كه در دوره ذكرشده ۱۴۰هزار و ۹۳۳ايراني در حوادث رانندگي در كشوري كه هنوز هم ميزان نفوذ خودرو در آن از بسياري كشورهاي در حال توسعه! كمتر است، جان خود را از دست دادهاند.
در اين كارنامه همچنين گفته ميشود كه درمدت مورد اشاره۱۲ميليون ايراني در حوادث رانندگي مصدوم و ۵۰۰هزار نفر معلول مادامالعمر شدهاند.
هر ساله در دنيا بيش از ۵۰ميليون نفردراثر حوادث ترافيكي مجروح و ۱/۲ ميليون نفر كشته ميشوند و با وجود اينكه ايران كمتراز يك صدم جمعيت جهان را در خود دارد، بيش از يك چهلم حوادث ترافيكي در آن رخ ميدهد! كه آماري بسيار وحشتناك است.
پليس ايران در سالهاي اخير اقدامات گسترده نرمافزاري و سخت افزاري براي كاهش حوادث جادهاي صورت داده و "خبرنامه پليس راه " در شماره ديماه امسال خود،نموداري دارد كهميگويد درطول اين سال تعداد متوفيان درحوادث جادهاي كاهشي تا حدود ۲۶/۴درصد (در ماه شهريور ( ۱۳۸۶در مقايسه باسال قبل ازآن داشته است، اگر چه همين نمودار نشان ميدهد كه در طول نه ماه از ابتداي سال بيشترين تعداد حوادث رانندگي منتهي به فوت در ماه ارديبهشت بوده كه بنظرمي رسد درآن آمار كشتهشدگان حوادث رانندگي در تعطيلات نوروزي اين سال نيز منعكس شدهاست.
با اين همه، تحليگران اعتقاد دارند كه در آمار پليس بايد سهمي را براي كاهش سفرها بواسطه عواملي مانند سهيمهبندي بنزين - وضعيت جوي محدودكننده سفر و عوامل ديگري كه اين محدوديت را بيشتر كرده نيز ، ديده شود و همهي آنها نميتواند ناشي ازاقدامات پليس باشد ، بخصوص اينكه شواهد نشان ميدهد عمده مشكل ترافيك درايران ، ريشههاي فرهنگي دارد.
درتاييد اين گفته، آمارهاي پليسايران نيزوجود دارد كه ميگويد بيشترين تعداد حوادث رانندگي در ايران از عدم رعايت حق تقدم ناشي ميشود كه امري كاملا در تضاد با فرهنگ ايراني است و ميتوان آنرا در مواقعي مانند ورود و خروج به محلي و تعارفات به يكديگر و موارد مشابه بسيار ديگر ديد كه نشان مي دهد فرهنگ ترافيكي درايران نهادينه نشده است.
وزارت بهداشت ايران در تحليل آماري حوادث رانندگي دركشور، ميگويد كه در گروههاي سني يك ماهه تا ۵۰ساله مهمترين علت مرگ، حوادث غير عمدي است و در راس همهي حوادث ، سوانح ترافيكي قرار دارد و بيش از ۵۰درصد موارد مرگ ناشي از حوادث را افراد ۱۵تا ۴۴سال تشكيل ميدهند.
به گفته وزارت بهداشت ، تنها در سال ، ۱۳۸۱دو ميليون سال عمر به علت مرگهاي زودرس و عمر سپري شده با ناتواني در نتيجه حوادث در كشور از بين رفتهاست كه ۹۵۰هزارسال آن ناشي از عمر سپري شده با ناتواني است.
سازمان بهداشت جهاني در گزارش بهار سال ۱۳۸۵خود ، جادههاي ايران را از لحاظ تعداد كشتهها براثر حوادث رانندگي، خطرناكترين راههاي دنيا معرفي كرد و پليس ايران درهمان تاريخ گزارش كرد كه در سال ۱۳۸۴در هرساعت بيشتر از سه نفر در تصادفات رانندگي جان خود رااز دست دادهاند.
بانك جهاني برآورد كرده است كه خسارات سالانه حوادث جادهاي درايران بر چهارهزارميليارد تومان بالغ ميشود كه حدود چهار درصد توليد ناخالص داخلي كشور است.