۰۶ ارديبهشت ۱۴۰۳
به روز شده در: ۰۶ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۹:۰۱
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۳۶۶۹۸۸
تاریخ انتشار: ۱۲:۳۱ - ۰۱-۰۹-۱۳۹۳
کد ۳۶۶۹۸۸
انتشار: ۱۲:۳۱ - ۰۱-۰۹-۱۳۹۳

عاقبت «بابا برقی» و «آقای ایمنی» چه شد؟

استفاده از شخصیت انیمیشنی به کارگردان کمک می کرد که بتواند صحنه های انفجار را بخوبی تصویر کند. در این فیلم بازیگران نقش کودک و لوکیشن بیمارستان و خانه و مدرسه واقعی بودند و برخی شخصیت ها مثل پدر و مادر، آقای ایمنی و زری (دوست دختربچه) به صورت انیمیشنی وارد داستان می شدند.
 هرگز نشه فراموش...

با آن‌که حدود 20سال از زمان پخش فیلم‌های آموزشی «آقای ایمنی» و «بابا برقی» می‌گذرد، مردم هنوز به خوبی این دو شخصیت را در خاطر دارند و تکیه کلام‌هایشان را به یاد می‌آورند. این دو نفر از طرف شرکت گاز و برق به تلویزیون آمده بودند تا در لابه‌لای پیام‌های بازرگانی برای مردم فرهنگسازی کنند و نکاتی مهم را آموزش دهند.
 
آقای ایمنی بیشتر درباره گازگرفتگی، انفجار و نشت گاز هشدار می داد و بابا برقی هم از مردم می خواست که در مصرف برق صرفه جویی کنند.

تذکرهای آهنگین درباره مصرف بی رویه برق

چند ماه پیش فیلم «طبقه حساس» ساخته کمال تبریزی روی پرده رفت که زندگی یک مرد غیرتی را پس از مرگ همسرش روایت می کرد. آنهایی که فیلم را دیده اند، می دانند در وسط قصه سر و کله «بابا برقی» پیدا می شود و جمله ای طنزآمیز را بیان می کند. در صحنه ای که آقای کمالی (رضا عطاران) دارد به گرفتن زن دوم فکر می کند، «بابا برقی» به خوابش می آید و می گوید: «مصرف بی رویه کار خیلی بدیه». این قطعه چکیده تمام نصیحت های بابا برقی بود. او در ترانه هایش اینقدر این جمله را تکرار می کرد تا ملکه ذهن مردم شود؛ البته قطعه دیگری هم داشت که براساسش لطیفه های زیادی ساخته شد: «هرگز نشه فراموش / لامپ اضافه خاموش». مثلا گفتند: روزی ملانصرالدین بالای منبر سخنرانی می کرد و می گفت هرکس چند تا زن داشته باشد، به همان تعداد چراغ در آن دنیا برایش روشن می شود. ناگهان داخل جمعیت، زن خودش را دید. هول کرد و گفت: البته هرگز نشه فراموش لامپ اضافی خاموش!

با وسایل گازی، نباید کرد بازی

آقای ایمنی سال 74 در تلویزیون متولد شد. آن زمان تلقی مردم از پیام های بازرگانی بیشتر تبلیغ پفک، بستنی، رادیاتور و مواد شوینده بود و کسی انتظار نداشت در این بخش برنامه های آموزشی و هشداردهنده پخش شود.

فرشید مثقالی، مشاور هنری شرکت ملی گاز به این فکر افتاد که از ظرفیت بخش پیام های بازرگانی استفاده کند و توصیه های ایمنی درباره وسایل گازی را در این بخش بگنجاند. شخصیت «آقای ایمنی» توسط بهمن عبدی خلق شد؛ کاریکاتوریستی که با روزنامه های همشهری و جام جم همکاری داشته و خیلی از شخصیت های انیمیشنی تلویزیون را خلق کرده است.

آقای ایمنی کلاهی زردرنگ بر سر داشت که رویش علامت شرکت گاز حک شده بود. او در بیمارستان و کلاس درس و کوچه و خیابان حاضر می شد و بچه ها را نصیحت می کرد که چطور از وسایل گازی استفاده کنند. مهم ترین نصیحتش این بود که «با وسایل گازی، نباید کرد بازی» او این جمله آهنگین را چند بار تاکید می کرد تا خطرناک بودن وسایل گازی در ذهن بچه ها حک شود.

چی شد ای باغ امید، کارت به اینجا رسید؟

اولین فیلم انیمیشنی که با حضور آقای ایمنی از تلویزیون پخش شد، شش دقیقه و 13 ثانیه زمان داشت. آن زمان تعداد تبلیغات تلویزیونی زیاد نبود و یک سازمان دولتی اجازه داشت مدت زمان زیادی را به خودش اختصاص دهد. در اوضاع امروزی ساخت فیلمی چند دقیقه ای درباره یک موضوع آموزشی خنده دار به نظر می رسد. این فیلم داستان پرفراز و نشیبی داشت و ساختار سه پرده ای شخصیت پردازی، گره افکنی و گره گشایی در آن رعایت شده بود. دختربچه ای که اسم نداشت و او را «باغ امید» صدا می زدند، در منزلش دچار انفجار ناشی از نشت گاز می شد. او به بیمارستان می رفت و آقای ایمنی به دیدنش می آمد. مادرش که خبر نداشت چرا دختربچه را به بیمارستان آوردند، با تعجب می پرسید: «چی شد ای باغ امید / کارت به اینجا رسید»؟ و دختر هم با لحنی سوزناک می گفت: «دیدم اجاق خاموشه / کتری چایی روشه / تا کبریتو کشیدم / دیگه چیزی ندیدم / الان سه چهار پنج روزه / تنم داره می سوزه».

این فیلم شش دقیقه ای شامل چند داستان بود. در داستان اول آقای ایمنی وارد یک مدرسه پسرانه می شد و به دانش آموزان نکاتی را درباره نشت گاز گوشزد می کرد. اگر یادتان باشد او موقعیتی را تصویر می کرد که بچه ها وارد خانه شده و بوی گاز را شنیده اند. سپس با لحنی پرسشی و آهنگین می پرسید: «اول چی کار باید کرد؟ چه کاری نباید کرد؟»

انیمیشن در خدمت انفجار

استفاده از شخصیت انیمیشنی به کارگردان کمک می کرد که بتواند صحنه های انفجار را بخوبی تصویر کند. در این فیلم بازیگران نقش کودک و لوکیشن بیمارستان و خانه و مدرسه واقعی بودند و برخی شخصیت ها مثل پدر و مادر، آقای ایمنی و زری (دوست دختربچه) به صورت انیمیشنی وارد داستان می شدند.

چند سال بعد از پخش فیلم های آقای ایمنی، این شخصیت در قالبی جدید به تلویزیون آمد. این بار همه شخصیت ها انیمیشنی بودند و فیلم آموزشی جدید سر و شکل مرتب تری داشت. این پیام آموزشی با دیالوگ «خطرناکه حسن» در بین مردم مشهور شد و پس از مدتی پخش آن قطع شد. در این فیلم هم افرادی روستایی که تازه به شهر آمده بودند، کارهای خطرناک می کردند و آقای ایمنی مدام به آنها تذکر می داد. آقای ایمنی برایشان توضیح می داد که وقتی بخاری را از اتاق جمع کردند، چگونه جلوی نشت گاز را بگیرند.

منبع: چمدان جام جم
ارسال به دوستان
وبگردی