محمدعلی دیانتیزاده : پس از استقرار دولت یازدهم با شعار "تدبیر و امید" برای مردم ایران و شعار "تعامل با جهان" برای مردم جهان و معرفی ایران بهمثابه یک "جزیره امن و آرام در تلاطم و توفان دریای مواج خاورمیانه"، همراه با حضور شرکتهای خارجی در ایران برای سرمایهگذاری، ورود گردشگران خارجی نیز به کشور افزایش یافت، تا جایی که در ماههای اخیر تأثیر بهسزایی نیز بر فروش صنایع دستی در استان های گردشگرپذیر گذشت و موجب افزایش 40 درصدی آن شد.
از سوی دیگر یک گشایش نسبی نیز در بازارهای خارجی برای صنایع دستی کشور ایجاد شد و دولت نیز اعلام کرد که از حضور بخش خصوصی در بازارها و نمایشگاههای خارجی حمایت میکند و 300 میلیارد ریال تسهیلات نیز به صادرکنندگانی که صادرات چشمگیری در این حوزه داشتند، تخصیص داد.
در حال حاضر، بخش بازرگانی خارجی صنایع دستی کشور با مشکلاتی همچون برخی موانع صادراتی، ضعف گمرک در تهیه و ارائه آمار، مشکلات بیمه ای و کمبود اعتبارات مواجه است.
همچنین بسیاری از کالاهای عرضهشده از کیفیت قابل قبول و قیمت مناسب برخوردار نیستند که همه اینها از چالشهای حضور صنایع دستی ایران در بازار رقابتی خارج از کشور بهشمار میآیند.
از سوی دیگر تعطیلی بسیاری از کارگاههای صنایع دستی در دولت قبل موجب شده است که در صورت افزایش بیشتر تقاضا در این بازار از سوی گردشگران خارجی و توسعه بازار صادراتی آنها ظرفیت لازم برای تولید کافی کالای کیفی دارای قیمت رقابتی در کشور موجود نباشد.
بنابراین علاوه بر حمایت از کارگاههای فعال، بازگشایی کارگاههای تعطیلشده و در مراحل بعد ایجاد کارگاههای جدید نیز ضروری مینماید.
در این راستا فعال شدن اتحادیه، تسهیل خرید مواد اولیه و کاهش قیمت این مواد در کنار طراحیهای تازه میتواند علاوه بر رونقبخشی به کارگاههای تولیدی، به کاهش قیمت تمامشده کالاها نیز کمک کند.
همچنین باید با اقداماتی همچون احیای مشوقها و جوایز لغو شده برای صادرکنندگان صنایع دستی و تجهیز بسیاری از کارگاهها به ابزارهای جدید (ازجمله کارگاههای صنایع دستی فلزی) از هزینه بالای حاملهای انرژی، پرت تولید و قیمت تمامشده کالا در این کارگاهها کاست و به کیفیت محصولات آنها افزود.
در پایان، پیشنهاد میشود با هماهنگی رایزنان بازرگانی و رایزنان فرهنگی سفارتخانههای ایران در کشورهای هدف، بازارچههای موقت در برخی از این کشورها (به سبک سالیان دور) برپا شود.