دوربين به جاي چشم برای 7 فيلمساز زن نابينا

رساله مكتوب «دوربين به جاي چشم» در راستاي توليد پروژه «7 فيلمساز زن نابينا» با طراحي «محمد شيرواني» به سازمان جهاني بهداشت عرضه مي‌شود.

به گزارش ايرانيوز، در كنفرانس خبري كه در جهت معرفي اين پروژه در مركز گسترش سينماي مستند و تجربي صبح امروز برگزار شد،«محمد شيرواني» طراح و مجري طرح پروژه هفت فيلمساز نابينا گفت: مركز گسترش پس از 8 ماه و از اواسط كار با من همراه شد.با فيلمسازان هم به مدت 2 سال كار مي‌كردم. اين پروژه هزينه‌هاي زيادي مي‌برد كه از توانايي يك فيلمساز و تهيه‌كننده خارج است.

وي به زمان اكران اين مستند 7 اپيزودي اشاره كرد و گفت: قرار است «7 فيلمساز زن نابينا» در قالب يك فيلم مستند بلند سينمايي در بخش ويژه جشنواره فيلم فجر نمايش داده شود و شروع نمايش‌ آن داخل ايران باشد كه چطور و از كي شروع شد؟

اين فيلمساز كه چشم‌بند بر چشمهايش گذاشته بود به بيان روند پروسه ساخت اين مستند پرداخت و گفت: بهار 83 بعد از پروسه 6 ماهه كه با عدم همكاري مراكز بهزيستي روبرو شدم ،براي پيدا كردن علاقمنداني كه نابينا هستند نهايتا يك مؤسسه خيريه كمك كرد و حدود 150 نفر را متقاضي را بررسي كردم و از اين ميان با 15 نفر پروژه را شروع كردم.

وي افزود: اين 15 نفر كاراكتر بودند و تيپ نبودند. ويژگي خاص خودشان را داشتند.در اين راه سعي كردم با گذاشتن چشم‌بندي دنياي‌ آنها را تجربه كنم و به اين نكته پي بردم كه چقدر نابينايي حواس ديگر من را تقويت كرد.اين افراد براساس اين انتخاب نشدند كه سابقه قبلي فليمسازي يا عشق به هنر دارند.بيشترين امتياز آنها نگاه ويژه‌يشان درباره زندگي است.

«شيرواني» علل ساخت اين پروژه را دريافت پاسخ اين سؤال دانست كه اگر روزي انسان نابينا شود چه تصوري از زندگي خواهد داشت.

وي ادامه داد: به عنوان يك فيلمساز كه با تصوير سر و كار دارد،يكي از مهم‌ترين اعضاي بدن من چشم است.اين سوال مطرح است كه آيا مي‌توان به فيلمسازي در عين نابينايي پرداخت.سعي كردم اين فرض را از دنياي ذهني به عيني ببرم و آزمايش كنم كه چه رخ مي‌دهد.

«شيرواني»گفت: در يك رساله مكتوب با كمك روانشناس‌هاي متخصص نابينا جنبه‌هاي پزشكي اين قضيه را بررسي مي‌كنيم و آن را به سازمان بهداشت جهاني ارائه خواهيم كرد.اين رساله تحت عنوان «دوربين به جاي چشم» در جهت بيان اهميت سينما به عنوان رسانه‌اي موثر و تاثيرات آن روحي-رواني تهيه مي‌شود.

اين فيلمساز گفت: كلاس‌هاي ما به سه بخش قصه‌نويسي، فيلمنامه نويسي و كارگرداني سينما تقسيم شد.فكر كردم با مباني كارگردان شروع نكنيم چون آنها بيگانه با ادبيات نبودند و اگر پايه‌هاي فيلمنامه‌نويسي ‌شان قوي شود مي‌توانند آن را به تصوير بكشند.

وي درباره انتخاب زنان نابينا به عنوان فيلمسازان اين پروژه گفت: آمار متقاضيان نسبت به خانمها بالاتر بود ولي خانها را انتخاب كردم.چرا كه اين تصور غلظت وجود دارد كه نابينايي معلوليت است و به آن به عنوان ناتواني نگاه مي‌كنند.از طرفي نيز در جامعه‌اي كه مردها جلو چشم هستند و خانم در پشت سرشان قرار دارد،خانمها سعي كردند خودشان را مطرح كنند.مردها و زن‌ها در يك جامعه زندگي مي‌كنند و اين تلقي غلط است كه زنها جنس دوم هستند.در اين پروژه سعي كرديم روي اينها خط بطلان بكشيم.

مجري طرح اين پروژه قوانين ساخت آن را برشمرد و گفت:
1-مستندهاي خودنگاري راجع خود شخص باشد
و دنياي خودشان را نشان دهد.
2 - هيچ شخص بينايي حق كمك كردن به آنها نداشته باشد.
3 - خود شخص بايد فيلمبردار پروژه هم باشد.
 4 - استفاده نكردن از نورپردازي، طراحي صحنه، درام كاذب،داستان غير واقعي، سه پايه، مانيتور
 5- غلط ديكته‌اي ويژگي كارشان هست و چيزهايي كه در سينماي متعارف غلط محسوب مي‌شود در اين مستند‌ها وجود دارد.

وي زمان اين 7 اپيزود را 100 دقيقه اعلام كرد و گفت:قرار ما اين بود كه 15 نفر در پروژه همكاري كنند اما 5 نفر ريزش داشتيم.قرار بر اين بود كه اين 10 نفر رقابت كنند تا در نهايت 7 نفر از بهترين‌ها در آن جا گيرند. فيلمها زير 30 دقيقه ساخته شده و بعضي از قصه‌ها كه جذاب است زمانهاي بيشتري دارد.
در اين پروژه نرگس حقيقت، سارا پرتو، شكوفه داورنژاد، شيما كاهه، نغمه عافيت، مهديس راهي، ندا حقيقت، مرضيه حسن‌پور به عنوان فيلمساز حضور داشتند.ش

تماشاخانه

راننده از ترس پلنگ فرار کرده رفته تو ماشین / درخواست کمک گرفتنش خیلی جالبه (فیلم)

رازهای جالبی از تایتانیک که شاید هرگز درباره‌اش نشنیده باشید (فیلم)

فیلم های دیگر