چرا «تیم ملی» لایق قهرمانی است؟ چرا«فوتبال ایران»لیاقت قهرمانی ندارد؟

عصر ایران ؛ مهدی شادمانی - آیا ایران قهرمان جام ملت های آسیا می شود؟

این سوالی است که مدام از خودمان می پرسیم و البته جواب اش به خیلی چیزها بستگی دارد. اما همه فقط در مورد رقبای تیم ملی حرف می زنند. برخی کارشناسان و اکثرمربیان داخلی در مورد ضعف تیم های هم گروه ایران می گویند،از مدل بازی ها انتقاد می کنند ، برد تیم ملی را لوث می کنند و قدرت تیم های دیگر را بالا می دانند. البته که استرالیا و بعد ژاپن حتما مدعی ترین تیم ها برای قهرمانی درجام ملت ها هستند. اما با بالا بردن و پایین آوردن تیم ها توسط کارشناسان شانس تیم ملی بالا و پایین نمی رود. صحبت از شانس های قهرمانی درجام ملت هاست.استرالیا و ژاپن که در دوبازی اول  چنان حریفان را به توپ پستند که نشان دهند:« بله ما مدعی هستیم» تیم دیگر درجه یک آسیا کره جنوبی است. آنها لنگان لنگان بالا می آیند در بازی آخرشان هم استرالیا را بردند. بین 3 تیم درجه اول آسیا استرالیا و ژاپن جز پیرترین هاهستند و کره جنوبی بین جوانترین ها.دوتیم اول در این جام هدف قهرمانی دارندو تیم سوم بازیکنانش را برای جام جهانی آماده می کند،شاید هم قهرمان شد.

***

درکنار این 3 اسم در روزهای اخیرهمیشه نام تیم ملی ایران مطرح بوده . البته نه اینکه کارشناسان ایرانی بگویندها نه اتفاقا آنها عموما نظرشان به انتقاد از تیم ملی است. اما رسانه های استرالیایی از اول جام تا همین امروز ،از قدرت بسیار زیاد تیم ملی ایران حرف زده اند و لابد مانند آنها ، ژاپنی ها هم خوشحال هستند که ایران از یک طرف دیگر جدول به فینال نزدیک می شود. قبل از جام، از نظر آنها ؛ ایران ، یکی از شانس های اصلی قهرمانی بوده و حالا پس از 3 برد حتما رسانه ها و کارشناسان استرالیایی دیده اند که تصور درستی از تیم کی روش داشته اند.تیم ملی ایران علی رغم همه انتقاداتی که از طرف برخی کارشناسان و ناکارشناسان داخلی وجود دارد یکی از 4 تیم شانس قهرمانی است.

***

اما  ایران چطور در دسته تیم های درجه یک آسیا جای می گیرد؟

 آیا ما ستاره ای دست نیافتنی در لیگ های اروپایی داریم که حریفان را بترساند؟ آیا ما تیمی باشگاهی داریم که قهرمان آسیا شده باشد و بازیکنانش اعضای تیم ملی باشند؟ آیا ما از نظر امکانات و استادیوم ها و زمین های تمرین تیم اول آسیا هستیم ؟آیا نسلی پرورش داده ایم و به خاطر همان نسل ، تیمی داریم که در آسیا از همه سرتر باشد؟

 حقیقت این است که جواب تک تک این سوالات منفی است.

 پس دوباره باید پرسید: ایران چطور در دسته تیم های درجه یک آسیا جای می گیرد؟

کامل ترین جواب به این پرسش لابد رسیدن به نتیجه لازم در چندسال گذشته است. ایران در 4 سال گذشته نتایج مقبولی گرفته و البته در یک سال گذشته اینقدر خوب بوده که در رنکینگ فیفا بالاترین تیم باشد. هرچند رنکینگ فیفا معیار خوبی برای سنجش فوتبال یک کشور نیست اما بهترین عدد موجود برای بررسی نتایج تیم هادر یک سال گذشته است. شاید اگر بخواهیم حال و روز «فوتبال ایران» را جدا از «تیم ملی» با کشورهای دیگر آُسیایی مقایسه کنیم و جمیع شرایط را در هم نظربگیریم فوتبال ایران بیش از کره ،ژاپن و استرالیا به عربستان ،کویت وچین شباهت دارد. تیم هایی که روزگاری طلایی داشته اند اما این روزهایشان هیچ ربطی به روزهای گذشته ندارد. بین 3 تیم اول آسیا و ایران از نظرساختار فوتبال باشگاهی و امکانات و تجهیزات فاصله ای به اندازه چندین کشور وجود دارد.

در اصل ، حال فوتبال امارات، قطر ، عربستان و چین بسیار ازحال فوتبال ایران بهتر است. آنها از نظر ساختاری شرایط میزبانی مسابقات مهم را دارند اما ایران آخرین استادیوم استاندارد و به روزش را همان 40 سال پیش ساخته و بعدش هیچ.حالا فوتبال ایران با ارفاق در دسته تیم های درجه 2 آسیاست.

 اما تیم ملی در رتبه یک رنکینگ فیفا درآسیاست و یکی از شانس های اصلی قهرمانی جام ملت ها به حساب می آید.چرا؟ 

جواب این سوال را باید در نتایج تیم ملی پیدا کرد.

***

بهترین نتایج مقدماتی جام جهانی با کی روش 

هرچندگفته می شود که تیم ملی در 4 سال گذشته نتیجه ویژه ای نگرفته ، اما بررسی نتایج تیم ملی درسال های اخیر نشان می دهد ایران 2014 و ایران 1978 بهترین ها درتاریخ مسابقات مقدماتی جام جهانی و البته جام جهانی بوده اند. ایران در سال 98 که از پلی آف به جام جهانی رسید و 2006 به عنوان تیم دوم گروه به جام جهانی صعودکرد. اما 1978 و 2014 تنها سال هایی است که ایران به عنوان سرگروه به جام جهانی رسیده . صعود و سرگروهی نشان دهنده نتیجه گیری خوب تیم ملی در مسابقات مقدماتی است.

بهترین نتیجه تاریخ جام جهانی درسال 2014 

در مسابقات جام جهانی هم حتما بهترین نتیجه مربوط به 2014 است چون ایران برای اولین بار از تیمی امتیاز گرفته که به مرحله بعد مسابقات صعود کرده است و در بازی آرژانتین هم تا دقیقه 90 تیم فینالیست جام جهانی را متوقف کرده است. ایران در 1978 یک امتیاز از اسکاتلند کسب کرده که حذف شد. در سال 1998 آمریکا را برده که حذف شد و 2006 با آنگولا در یک بازی تشریفاتی به تساوی رسیده که باز هم این تیم به مرحله بعد نرسید. ایران 2014 با نیجریه ای مساوی کرد که به مرحله یک هشتم نهایی جام جهانی رسید و این حتما بهترین نتیجه تاریخ است.این مدل نتیجه گرفتن را اگر کنار رکورد 12 پیروزی پشت سرهم تیم ملی در آسیا با 8 کیلین شیت بگذاریم می بینیم که نتایج خوب تیم ملی در این 4 سال ، حقیقتی غیر قابل کتمان است.

نتایجی که به پشتوانه یک تیم و سرمربی اش به دست آمده. تیمی که وابسته به هیچ ستاره ای نیست و سرمربی ای که مشهورترین سرمربی تاریخ فوتبال ایران هم به حساب می آید.یک مربی معتبر و تیم یک دستش که از نخاله ها هم سرند شده .آنها نتایجی گرفته اند که دررنکینگ فیفا تیم اول آسیا هستند و شانس شان برای قهرمانی را هم از همینجابه دست می آورند.

 آنها به عنوان «تیم ملی» وصله ناچسب «فوتبال ایران» هستند.

***

چرا  «تیم ملی» ربطی به «فوتبال ایران» ندارد؟

فدراسیون فوتبال ایران در سال های اخیر ،یک سری کاغذبازی یاد گرفته که لیگ برتر ایران را حرفه ای نشان می دهد. آنها لیگ زیرآماتور ایران را حرفه ای نشان داده اند، فوتبال را در ایران درآمد زا جازده اند و همیشه ماجرای حق پخش را ماستمالی کرده اند. از نظر AFCهمه باشگاه های ایران خصوصی هستند و امکانات فوتبالش بهترین امکانات فوتبال آسیاست و به همین دلیل هم همیشه ایران بیشترین سهمیه را درلیگ قهرمانان دارد. اما حقیقت این است که فوتبال ایران ، با این مدیریت ، این امکانات،این زمین ها و این باشگاه ها و بازیکنان هیچ ربطی به شانس قهرمانی در مسابقات قاره ای ندارد که ژاپن ، استرالیا و کره در آن بازی می کنند. فاصله «فوتبال ایران» با ژاپن ، کره و استرالیا فاصله ای دست نیافتنی است. آنها در ساختار اینقدر جلو رفته اند که اگر ایران امروز هم به فکر بیافتد حالا حالا ها کار دارد که به شان برسد.

این وسط اما یک اتفاق جالب افتاده.درجام ملت های آسیا ، همه استرالیایی ها، همه رسانه های منطقه از ایران به عنوان یکی از شانس های قهرمانی صحبت می کنند.آنها پیش از شروع جام ملت ها وقتی که برخی کارشناسان ایرانی حذف تیم ملی را محتمل می دانستندایران را شانس اول می دانسته اند و حالا هم که از 3 بازی 9 امتیاز گرفته و منتقدان ایرانی می گویند که اتفاقی خاص نیافتاده ، باز هم می گویند که تیم ملی ایران یکی از شانس های قهرمانی جام ملت هاست.

آن هم در حالی که هیچ چیزتیم ملی مان به فوتبالمان ربطی ندارد. نه مربی اش ، نه سیستم بازی اش ، نه نظم بازیکنانش و نه بدنسازی اش نه غیرت اش... فوتبال ایران لیاقت حضور در 8 تیم برتر آسیا را به زور دارد و همین امروز تیم ملی بیش از توانایی های فوتبال مان نتیجه گرفته . اما تیم ملی داستانش جداست و هیچ کارشناسی بی غرضی، قهرمانی اش را دور از ذهن نمی دانند.

***

آیا ما قدرت اول آسیا هستیم؟

رسانه های آسیایی، در این چند روز اینقدر از تیم ملی ایران تعریف کرده اند که خود ما هم کم کم باورمان شده که بله بله ما قدرت اول آسیا هستیم و بعد انتقادها شروع شده. «چرا دفاع می کنیم؟»«چرا از بازی شاداب خبری نیست؟» «چرا شانسی می بریم؟» و...

اگر بگوییم ایران فدرت اول آسیاست ، دروغ بزرگی گفته ایم.

 فوتبال ایران با این ابعاد لیاقت قهرمانی ندارد ، اما برای تیم ملی داستان فرق می کند.

برای به نتیجه رسیدن این تیم حسابی میانبر زده ایم. سرمربی رئال مادرید را آورده ایم و او هم با میانبرهای مختلف بازیکن از فوتبال حرفه ای آورده و با تمرینات بلند مدت ، تیمش را دوباره ساخته.تیمی متشکل ازبازیکنانی که در بازی های ملی به خاطر کی روش فوق العاده اند و در بازی های باشگاهی متوسط بازی می کنند. حالا این تیم، تیم کی روش ، تیم  میانبرها قدم به قدم به قهرمانی نزدیک می شود.

علی رغم همه این حرف ها ، صحبت از قهرمانی فوتبال ایران در آسیا مانند این است که بگوییم 2+2 می شود 20 .

فاصله مان تا 20 را می خواهیم با کی روش ، تمرینات غیرمتعارف و بازیکنان جای دیگر پرورش یافته پر کنیم. کی روش و تمرینات و بازیکنانش باید اینقدر خوب باشند که 2+2بشود 20 . اصولا فاصله فوتبال ایران با تیم های طراز اول آسیا اینقدر زیاد شده که مربی هایی مانند کاپلو و هیدینک و مورینیو هم نمی توانند آن را پر کنند. قهرمانی ایران در ریاضیات غیر ممکن است.

به سوال اول یادداشت برگردیم :

«آیا ایران قهرمان جام ملت های آسیا می شود؟»

جواب این سوال با ریاضیات یک نه کاملا قاطع است.

فوتبال ایران لیاقت قهرمانی دارد؟ 

چواب این سوال هم حتما «نه» هست.

آیا «تیم ملی» شانس قهرمانی جام ملت هاست؟

جواب این سوال مثبت است.

 چرا؟

 به خاطر اینکه در مورد فوتبال حرف می زنیم .

به خاطر اینکه میانبرزده ایم و ممکن است جواب بدهد.

به خاطر اینکه کی روش را داریم .

 به خاطر اینکه تیم ملی مان سربازهایی دارد که به قول کی روش برای موفقیت شنا می کنند وبه پرواز درمی آیند.

به خاطر اینکه یک مربی داریم ، یک تیم داریم و یک هدف.

ما ایرانی ها در همه این سال ها نشان داده ایم که خیلی اهل ریاضیات و عدد و رقم نیستیم.نشان دادیم که بلدیم از جمع 2و2 حتی به 40 برسیم، مثال هایش را حفظ هستید.

این روزها فقط دلمان به همین خوش است که شاید استرالیا دوباره خوش یمن بود. شاید دوباره خدا به ما نگاه کرده و نظر کرده شدیم . شاید شانس آمد درخانه مان نشست و جای دیگر نرفت. اصلا عجیب نیست که بگوییم شاید دوباره قهرمان شدیم.ایران می تواند 2+2 را به 20 برساند همینطور که عراق 8 سال پیش این کار را کرد. «فوتبال ایران» لیاقت قهرمانی درآسیا را ندارد اما یک «تیم ملی» داریم ویک «سرمربی» و یک ملت« آرزو» ، اینها لایق قهرمانی هستند.

تماشاخانه

همه چیز درباره کشفیات مرموز باستان‌شناسی در اصفهان / از کشف یک کوره اعجاب‌انگیز تاریخی تا لوله‌های عظیم آب و فاضلاب ۱۰۰۰ ساله و یک سازه عجیب مسقف احتمالا متعلق به یهودیان (فیلم)

جشن آب یا سال نو تایلندی / ببینید فقط از یک مراسم آب پاشی، تایلند چقدر درآمد داشته‌است (فیلم)

فیلم های دیگر