نامه فرزند آیت‌الله جوادی‌آملی به هاشمی‌رفسنجانی

فرزند آیت الله جوادی آملی طی نامه ای به آیت الله هاشمی رفسنجانی از سخنرانی ایشان در مراسم گرامیداشت بانوی انقلاب تجلیل کرد و نوشت: جامعه مطمئن است که سخنان جاهلانه بر سیمای شما گردی نمی نشاند.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آیت الله هاشمی رفسنجانی، متن کامل این نامه به شرح زیر است:

محضر شریف و گرانقدر آیة الله هاشمی رفسنجانی ( دام مجده)

با اهداء سلام و تحیّت

خاطر گرامی استحضار دارد که جامعه و نظام اسلامی در مسیر دستیابی به توسعه و پیشرفت مادّی و رشد و تعالی معنوی لزوماً از فرازهای پیچیده و فرودهای دشواری می گذرد که احیاناً ناچار است هزینه های فراوانی در جهت پشت سر نهادن موانع سخت و یا فراهم نمودن شرائط سازنده پرداخت نماید. بدون شک اگر روشنگریهای ارباب فکر و خرد و اصحاب همّت و مدد از یک سو و اعتماد و اطمینان مردم و همراهی و حمایت آنها از سوی دیگر نباشد این هزینه ها به مراتب افزایش یافته و راهیابی به هدف سخت و دشوار خواهد گردید.

برای اینجانب که خود در محفل عظیم تکریم از بانوی انقلاب سرکار خانم خدیجه ثقفی ( قدّس سرها) حاضر بوده و مستقیماً بیانات جنابعالی را استماع می نمود ، بسیار گوارا بود که در سالگرد ولادت عطیّه الهی و کوثر ربّانی حضرت زهرای اطهر (علیها السلام ) و همچنین سالروز میلاد فرزند راستین آن حضرت ، از نزدیک شاهد نکوداشت مقام والای همسر مکّرم امام راحل ( ره ) باشم . بانوئی که به حق و صدق نام خدیجه ( سلام الله علیها ) را بر خود داشت و شاید به جرئت بتوان گفت نقش و تأثیری که حضرت خدیجه کبری ( س ) اسوه تقوا و طهارت و نمونه گذشت و پارسائی در برابر رسول مکّرم اسلام ( ص ) داشت همسر و کفوّ امام راحل ( ره ) نیز به نوبه خود که کفوّ و همتائی بی همتا برای خمینی کبیر (رضوان الله تعالی علیه ) بود چنین رسالتی برای خویش احساس می نمود. او در خلوت و تنهائی و یا در جلوت و پیدائی یاور امام و بر باورهایش مهر تأیید بود ، او که با صبر و تمکینش بلکه تسلیم و رضایش مسیر دشوار امام ( ره ) را هموار و آسان می ساخت در طول قریب یک قرن همراهی و مصاحبت لب به شکایت نگشود و همانگونه که مولایمان امیر مؤمنان ( علیه السلام ) در شأن همسر عزیز و شفیق خود بیان داشت: نعم العون علی طاعة الله، چنین مسئولیتی را در برابر امام و رهبرش و اینبار نه همسرش احساس می نمود .

درباور نگارنده آن نشست که به بانوی انقلاب لقب یافت بسیار شکوهمند به یاد ماندنی و به تعبیر شما تاریخی بود زیرا تجلیل از شخصیّتی بود که تمام ابعاد وجودی او در مسیر اراده و رضایت الهی قرار داشت ، اگرآن بانو از جایگاه همسر امام( ره ) بنیانگذار انقلاب و نظام مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد تمام همّ و اراده اش در مسیر اهداف والای امام ( ره ) که نجات دین از بند استعمار و آزادی جامعه از قید استبداد بود مصروف می گشت. اگر او را از منظر مادر شهید آن هم شهیدی همانند آیة الله مصطفی خمینی ( ره) و یا از جایگاه مادر داغدار فرزند رشیدی همچون حجة الاسلام و المسلمین احمد خمینی ( رض) مورد بررسی و تحقیق قرار گیرد صاحب مقام رضا و متولّی مکانت صبر بود و اگر از مقیاس تدبیر و تربیت فرزندانی فرزانه ، شایسته و فاضل مورد ارزیابی واقع شوند صاحب جمال تعلیم و کمال تربیت بود و اگر از نگاه زن بودن مورد مطالعه قرار گیرد هنرمندی بود که کمالات انسانی و فضائل نفسانی و شایستگیهای رفتاری را در خود جمع داشت او وقار ، نجابت و شکوه زن بودن را در تمامی شئون آن حفظ نموده و صیانت نمود و هرگز تا زنده بود اجازه نداد تا گرد کمترین ستایشی بر آستان بلند فضائلش بر نشیند. در تبیین شخصیت والای این بانوی عظیم الشأن ، آیة الله جوادی آملی در یک کلمه پر معنا ایشان را ستود و عقیله انقلاب لقب داد .

اینجانب ناظر و حاضر بود که چگونه شما با توجّه به شناخت عمیق نسبت به امام ( ره ) و بیت شریفشان با عزمی جزم و اراده ای مصمّم تلاش داشتید تا این کوه سر به فلک کشیده کمالات و این پهندشت بیکرانه فضائل را به جامعه تشنه و علاقمند معرّفی نمائید تا شاید قطعه ای از این صحراء و یا قطره ای از این دریا بهره جامعه ای شود که اکنون از آن دور مانده و در حسرت رتبه ای از این مقام حیران است .

از ویژگیهای برجسته ای که ازایشان به یادگار نهادید عشق وافر و ارادت سرشار ایشان به انقلاب و اینکه هر آنچه موجب کجروی و انحراف از مسیر انقلاب شود ایشان را دل آزرده ، رنجور و نگران می نمود ، تقاضای حضور ازشما در یکی از گذرگاههای پیچیده نظام نشانگر ارادت کامل و عشق شامل ایشان به بقاء و پایداری نظام بوده است . انتظار می رفت هر کسی با هر اندیشه ای و یا با هر انگیزه ای حریم این حرم را که خاستگاه همه افتخارات و مبداء همه شکوهمندیهای روزگار ماست پاس بدارد و آن مکانت رفیع را که نقطه اتکاء و مرکز اعتماد است از تمامی شهوتها ، شبه ها و شائبه ها منزّه داشته و حفظ و صیانت نماید .

درود بر کسانی که دنیا و جلوه های آن را به درستی و راستی می شناسند و از فرازش بهره شکر برده و از فرودش میوه صبر می چینند ، بلکه در هر دو حال جام رضا می نوشند و بر تسلیم در برابر حق اصرار می ورزند .

درود بر ره پویانی که با تأسّی از باریافتگان به درگاه الهی می کوشند تا خویشتن خویش و پیکر پاره پاره جامعه را در نهایت إتقان و کمال إحسان بر صراطی که اکنون باریکی آن به موئی و تیزی آن به شمشیری می ماند، با اعتصام به مستمسک الهی به سر منزل مقصود برسانند

اکنون که جامعه اندیشهء انقلاب را از بینش و دانش شما و انگیزه آن را از روش و منش شما می آموزد و شما را روح و باطن انقلاب و فراتر از جریانها و برتر از جناحها می شناسد ، مطمئن است که سخنان جاهلانه بر سیمای شما گردی نمی نشاند و رفتار نابخردانه بر اندامتان غباری نمی فشاند . بلکه شاهد است که راستی و صداقت از کاسه صبرتان فرو می چکد و استقامت و پایمردی از بقایای جام بلایتان سرازیر است .

در چنین حالات و شرائطی است که می توان به راز و رمز بیانات حضرت رسول نبوی ( ص ) به برادر و وزیر خویش حضرت ولیّ علوی ( ع ) پی برد که فرمود : [ إنّ منکم من یقاتل علی التأویل کما قاتل معی علی التنزیل ] و روشن است که مبارزه بر تآویل به مراتب از پیکار بر تنزیل دشوارتر است .

نگارنده این سطور در بهت و حیرت کلام حضرت مولا (ع ) مانده است که چگونه ممکن است انسانی بر فراز مسند ولایت الهی تکیه دهد امّا در عینحال از غربت و مظلومیّت خویش حکایت و نه شکایت نماید که ؛[ الدّهر انزلنی ثمّ انزلنی ... امّا آنچه مولای دو سرا را در مسیر حق و صدق استوار و در جهت عدل و داد پایدار می دارد بیان دلنشین حضرت نبویّ ( ص ) است که فرمود : طوبی للغرباء.

عزّت و سر بلندی نظام و عظمت و اقتدار معنوی مقام معظّم رهبری آرزوی همگان است .

ارادتمند. مرتضی جوادی آملی