عصرایران؛ محمد مهدی حیدرپور - مدوسا یکی از شخصیت های شناخته شده در اساطیر یونان باستان محسوب می شود. هر فردی که مستقیما به صورت و چشمان مدوسا نگاه می کرد تبدیل به یک مجسمه سنگی می شد. اما جدا از اساطیر یونانی، مدوسا نام یک سحابی سیاره ای نیز است. سحابی سیاره ای دارای یک هسته رادیواکتیو بوده و با پوشش گازی احاطه شده است.
به گزارش "گروه علم و فناوری" عصرایران، اخیرا سحابی مدوسا با جزئیاتی بیشتر و دقیقتر از گذشته توسط تلسکوپ رصدخانه جنوبی اروپا واقع در شیلی شکار شده است. این پردازنده تصویر حتی تاری در تصویر که به واسطه گردش زمین حاصل می شود را نیز اصلاح کرده و در نتیجه عکسی بسیار زیبا و شگفت انگیز از سحابی مدوسا را ثبت کرده است.
سحابی مدوسا در صورت فلکی دو پیکر (جوزا) قرار دارد و فاصله آن با زمین حدود 1,500 سال نوری است. قطر مدوسا تقریبا چهار سال نوری است اما به رغم این اندازه چشمگیر مشاهده آن از زمین به واسطه کم نور بودنش بسیار دشوار است. یک سحابی سیاره ای هیچ ارتباطی با سیارات ندارد. در عوض، آنها در پایان زندگی یک ستاره خورشیدمانند شکل می گیرند. ستاره در نهایت متورم شده و اندازه ای بسیار عظیم می یابد و در این مرحله غول سرخ نامیده می شود. غول سرخ به آرامی لایه های گازی بیرونی خود را از دست می دهد و آنها در فضا و سوار بر بادهای خورشیدی به حرکت در می آیند.
گاز باقیمانده که اطراف ستاره را در بر می گیرد با هسته رادیواکتیو ستاره یونیزه می شود. انتشار رادیواکتیو از روند یونیزه شدن گاز اطراف سحابی توسط هسته با رنگ هایی زیبا - بسته به این که چه عنصری باشد - می درخشد. درخشش نور قرمز به واسطه گاز هیدروژن و نور سبز به واسطه گاز اکسیژن حاصل می شوند.
برای خواندن مطالب بیشتر در زمینه علم و فناوری به اینجا مراجعه کنید.